Oude liedjes in de Zeeuwsche dreven

Met den winter is de tijd voor zingen weer aangebroken. Vooral voor onze jeugd die zich binnen vier muren moet trachten te vermaken. En we vragen ons: waar zijn ze gebleven, al die leuke liedjes uit onze jonge jaren? We herinneren ons alleen de oude wijsjes als onze kinderen ze zingen en dan meestal nog maar gedeelten ervan.

En hoe zullen we ze dan aan onze jeugd leeren? Veel liedjes dreigen verloren te gaan, en daarom geven we er hier wat van, zóoals we ze vonden in het boekje van Leo van Breen en Levien de Bree: "Kinderliedjes in Zeeland". We geven ditmaal dan speciaal Zeeuwsch-Vlaamsche liedjes. Natuurlijk zijn er veel meer, dan er in dit boekje staan, en misschien is dit een aansporing om ze vast te leggen vóór ze verdwenen zijn.

En omdat we nu tegen de feestdagen gaan, geven we allereerst een rommelpotliedje:

Wa' zullen we den bakker geven

Al voor zijnen nieuwejaar?

Een kindjen in een wiegsken

mee' zwarte krullekes 'aar.

'Oe zumme dà kindjen 'eeten?

Ol, drol, peperbol.

Geeft den bakker 'nen schop onder zijn ol,

Dat ie van de trappen rolt -

Een liedje, dat voor de kinderen op de knie wordt gezongen, is:

Jute, jute, perre,

We kommen gerejen van verre.

We kommen gerejen van Ikentak,

en zien of Grootje koeken bakt.

Grootje, bak je koeken?

Dan zal ik je bezoeken,

Grootje, bak je wafels?

Zet ze maar op de tafels.

Bak dan maar een heele hoop,

Maar met suiker, niet met stroop.

Een ander is:

Arenout,

De sukeren bout,

die liep al langs de kaaie.

Ie docht dat ie 'n vogel schoot,

en 't was een papegaaie.

Ie was zoo blie,

dat ie schoot er drie

Ie was zoo dol,

Ie schoot 'n heele mande vol,

Een aftelversje dat ook in Zeeuwsch-Vlaanderen voorkomt, is:

Rommel, rommel in de pot,

Waar is Klaas en waar is Zot ?

Zot is in zijn stalletje.

Wat heeft hij daar verloren ?

Allebei z'n ooren.

Pief, poef, paf,

Gij zijt af.

Een ander rommelpotversie, dat wel in heel Zeeland en zelfs daarbuiten voorkomt, is het volgende:

Al op 'nen oujaarsavend

dan sloog den bakker zijn wijf

al mee 'ne mutsaardklippel

geduchtig op d'r lijf.

De klippel die wou niet breken,

het wijf da' wou nie spreken D

e klippen die brak,

En 't wijf da' sprak,

En den bakker viel op z'n jèsgat.

't Wijf kroop in den oven,

Den bakker d'r achternaar.

Ze kwamen d'r uitgestoken,

Elk mee 'nen nieuwejaar.

Nieuwejaarke zoete,

't Verken è vier voeten

Vier voeten en eenen stert.

't is nog geen dubbeltje werd.

Een rondekringliedje, dat meer Walchersch is, wordt ook veel gezongen:

Blauwe, blauwe vingerhoed,

Hadden we geld, dan hadden we 't goed.

De juffrouw die moet dansen.

De juffrouw die moet stille staan,

Drie maal door de rondte gaan.

De juffrouw die moet knielen,

alweer een ander kiezen.

Dat zal zijn, Rozemarijn,

Dat zal onze Pietje zijn -

Eindigen we met een liedje, dat bij het touwtjespringen wordt gezongen, al komen we daarmee te land bij de zomersche spelletjes:

Een blok en een blok en een vierkante blok,

En een blok met zeven gaten.

Marietje leit te slapen.

Vischje, viscbje, kom er eens an,

'k Zal je braaien in de pan,

'k Zal je stoven in den oven,

Dat je roept: Oranje boven!

Een, twee, drie 1

Zoo zijn onze liedjes bron van veel kindervreugd.

In den loop der tijden ondergaan zij wel veranderingen, maar hun kern blijft bestaan.

En zoo vormen zij een band tusschen de oudere en jongere generaties. Zeeland is rijk aan kinderpoëzie, en we hopen, dat velen hun liedjes zullen noteeren, vóór ze verloren gaan. B. P.

Bie ons op 't durp

'k Zou je nog wat verteld èn van den dokter en z'n fermielie. Noe mò je weten, die èn wè twintig jaer neven ons 'ewoond, en dan ken je ze wè zò'n bitje, ee? Nou, en m'n èn d'r nooit gin doe mee g'ad; 't wazzen beste menschen, en 'um stieng altied voe iedereen klaer.

En riek of erm, à t'n 'eropen wier, dan gong 't 'n, à wast om twellef uure. En 'k è d'n mae is ééns kwaed 'ezien, en dà was toen m'n vrouwe nie 'edaen 'ad wat 'n 'ezeid 'ad. Z' 'ad toentertied 'n zeer been, en , um gaf t'r wà voe, om 't mee in te smaeren, mae 't 'ielp nie vee. En dà dierden zò'n stuitje, en toen wier de vrouwe 't moei, en ze gieng nae stad, nae den wonderdokter. Afijn, die gaf t'r òk ies, mae dat 'ielp glad nie, en toen stierden ze wee om den dokter. En 'um kwam, mae 't 'eit 's even gedunderd. 'Um zee: à ik joe banhele, dan 'ei je nie nae den wonderdokter te loapen. Noe kan ik zeker z'n vuulte ruumen? a je mae weet, dà 't de leste keere is, begriep je, anders zie je me nooit vrom.

Dà's d'eeste keere in m'n leven dà de vrouwe nie wist, wà ze most zeggen. En ze zee niks, glad niks. Mae toen den dokter vort was, en ik stieng te lachen, toen wou ze mien mie dulle geweld d'r anspraekelijk voe stellen. D'r liep 'n kwaeien dobbel over, mae 't is toch goed of'eloapen. Neent, 't is 'n beste man, den dokter. En z'n vrouwe òk, 'k kan nie anders zeggen. En noe kommen ze dan mie Kossemisse, en de vrouwe is t'r 'oof à glad kwiet, wan dà geeft mie de guus vuuf menschen over den durpel, en z'is à 'eele daegen an 't kelleven; 't 'uus mot's 'eelegaere uut'emist, ei z' 'ezeid.

Mee dat al is 't dik op winter. 't 'Ei nog wè nie 'evrozen, mae dae zit toch een dotte sneeuw in de lucht, dà kà je gloaven. En noe emmen 'n nieuwen domenee, dat èk je nog glad me verteld. Den arren was beropen in 'Olland, en 'um 'eit 'ekregen òk. Noe, 'k mò je zeggen, 't was 'n groat verlies, wan 't was nie zo'n ruugetuute as dien nieuwen. Dae mò 'k nog nie vee van èn. Ie kiek zò doenker as kwaed weer, en 'k wedde, dat t'n nog gin dertig jaer is. Vleeweke 'eit 'n z'n intree 'edaen, in de kerke, en 'k mò zeggen, ie 'ei nie slecht 'esproken. Mae 'um lieken mien nog te jong, en dan loapt 'n zò mae rond in 'n gries kestuum, dà begriep je noe glad nie van 'n domenee. Je zou toch zeggen. zò'n man mò gin nieuwigheden uutbriengen, dà deug nerges voe. En noe è'k à g'oare, dà t'n de joengers en de meiden saemen op de vraege wil doen, mae dà's toch wè glad verkeerd. Dà zou den vorigen nooit 'edaen èn, dà ka je gloaven. En 't mò nie òk, dà voeg nie, 't is tegen de gewente, en de kerkeraad keek zò zwart as 'n dunderbusse, è ze verteld, mae ze dusten d'r toch niee vee van te zeggen.

En noe zee Piete, dà t'n Zundags op de fies riedt, zò mae deur 't durp. Mae dà kan 'k toch nie annemen, weet je, dan zouen z'n trek butendoen. Kà je begriepen! En ik zeg ik mae, d'n domenee 'eit 't voorbeeld te geven, à t'n 'n goeien dienaer wil wezen. Ee?

Afijn, d'r is in 't durp noe wee wat om over te klessen, en dan bin de menschen à wee blieje. Ik mot ik t'r niks van èn; al dà gektes, dà's goed voe de vrouwen. 't Ei vlee weeke nog à 'esturmd, en noe mò 'k is gaen zien nae 't andieken in den polder. D'r bin nog à wà vremde gasten, en dan kan 'k medeen nae de verksjes kieken; die bin van 't jaer nie zò diezaem, en ze doen nie vee op de mart òk. Dus je begriep wè, dà 'k je wee's gae groeten, dà mot toch eens 'ebeuren, allee, tot kommende weeke!

PIER VAN 'T HOF

NAE STAD

Kiek, dae gae ze wee nae stad,

mie d'r juk en mie d'r manden

'eel den langen dag op pad!

struische Zeeuwsche jonge meiden

op de klomp en in den dracht;

gorrenaet en panne visschen,

't is zò saem 'n 'eele vracht.

Z'è de stuten òk wè bie d'r

en d'r perreplu d'r bie;

want je kan toch nooit 's weten,

Tjoen, 'oe gauw verandert 't nie!

Ulder vinten bin op 't waeter,

zulder bin mae op 'et land,

mae ze bin wè even moei 'oor,

à 't 'et werk is an de kant.

'Eel den langen dag te loape

deur de stad en straat nae straat

ieder 'uus de belle trokke,

en mae roepe : "horrenaet!"

Flienke meiden, mò je gloave,

dikke aermen, roje kaeken

struisch en deur en deur 'ezond:

à j'er an zò een kost raeke!

't Is tòch waer- Goed Zeeuwsch,

goed rond!

P. B.

Zeeuwsche Omroep

Hallo, hallo! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze b`erichten is geoorloofd.

Men meldt ons uit Wolfaartsdijk, dat een buitenlandsche aviateur, misleid door den mist, een noodlanding heeft gemaakt. Op zijn vraag of er in het dorp ook vliegeniers woonden, moest men eerst ontkennend antwoorden. De dorps-autoriteiten wisten zich echter te herinneren, dat er een ingezetene was, die destijds met een vee-fokker naar Canada is geweest; die heeft toen de behulpzame hand bij de opstijging geboden.

Uit 's heer Abtskerke seinde men ons, dat het "Kolenfonds" zijn tiende jaarvergadering heeft gehouden en dat ter gelegenheid van dit lustrum de aanwezigen op sigaren met bandjes "onthaald" werden. De afwezigen zullen ditmaal wel geen ongelijk gehad hebben.

Een tooneelvereeniging te Sluis heeft "De gesmolten veldwachter" opgevoerd. De Nederlandsche Politiebond wil protesteeren, omdat dit dramatisch gegeven geannonceerd werd.

Uit Vlissingen meldt men ons, dat de nieuwe Binnenvaartschool "bij monde" van een directeur van den Provincialen Stoombootdienst geopend is. Wie dit kunststukje met zijn eigen huisdeur wil uithalen, zal goed doen eerst zijn kunstgebit tegen braak te verzekeren.

Te Terneuzen wil men een comité vormen om tot de oprichting van een geregelden vliegdienst op Rotterdam en Amsterdam te geraken. De kans van slagen zal ongetwijfeld zeer verhoogd worden wanneer men 't comité uit opvliegende personen vormt.

Een provinciaal orgaan meldde dat de leeraren van het Middelburgsch gymnasium wekelijks één cent zullen wegleggen voor het Nationale crisiscomité. Sommige bladen zijn er nu ook altijd op uit om kwaad van iemand te spreken.

Dezer dagen werd Axel bezocht door een koopman, die beweerde, dat hij tien jaar geleden uit genoemd dorp naar Amerika was vertrokken. Of 't werkelijk een Axelaar geweest is, staat niet vast, maar aangezien bij iedereen trachtte op te lichten, gelooft men wel, dat hij geruimen tijd in Chicago gewoond heeft.

Uit Groede schreef men ons, dat het bestuur der Fröbelschool Sinterklaas afgelast heeft omdat de mazelen onder de leerlingen heerschten. Onnoodige bezorgdheid. We gelooven niet, dat de grijze jeugdvriend nog vatbaar is voor die kinderziekte.

Te Biervliet zal deze week een aardappelcursus worden geopend. We hopen dat vooral de Zeeuwsche Blauwen zich niet onbetuigd zullen laten. 't Zou de eer van onze leergierige provincie niet weinig bevorderen.

Tot de volgende week, dames en heeren!

CLINGE

Als je in de krant soms leest

van een zeer biezonder feest;

waaraan maar geen eind kon komen,

zeg dan maar zonder te schromen

en zonder verwondering:

't Is de Cling!

Als je leest van vechtpartijtjes

en plesante kleinigheidjes

als een bloed geslagen mond

zeg dan maar terstond

en zonder verwondering

't Is de Cling!

Als je leest van kudden koeien

die over de grenzen vloeien:

zoo toevallig in de hand

van een Belg in 't an'dre land.

zeg zonder verwondering:

't Is de Cling!

Als je ooit nog eens mocht lezen

in de krant, dat hij die deze

ovemoed'ge regels schreef,

plotseling is doodgebleven

bij een aanslag op z'n leven,

zeg zonder verwondering:

't Is de Cling!

B. P.

Zeeuwsche Sport

Coaltjes producceren is het vereischte, dat vooraan staat op de lijst van kundigheden, welke 'n elftal moet bezitten om 'n wedstrijd te kunnen winnen. Het scheppen van de mogelijkheid dier produktie is een taak, die op het elftal als geheel komt te rusten, terwijl tenslotte de verdediging hierin slechts een bijkomstig werk vindt, dat grondslag moet zijn voor de groote taak, welke de halflinie is toevertrouwd. Wij stellen daarbij den eisch, dat deze linie om te kunnen bogen op een behoorlijke opvatting van haar verplichtingen, niet alleen schakel zal zijn, in beweging gesteld door de verdediging, doch dat zij steunend optreedt in de achterhoede en vandaar uit opbouwt en ter beschikking stelt van haar aanval, wat deze voor de prodtictie noodig heeft. Deze, de aanval, mag echter ook niet zijn een doode machine, welke automatisch verwerkt, wat de middenlinie in het proces van, wat men zou kunnen noemen de fabricatie van een doelpunt, voor haar klaarmaakt. De beide binnenspelers moeten wel degelijk medewerken om den bal te brengen opeenpunt en bij een speler, vanwaar erin door wien men kan verwachten, dat de mogelijkheid van een doelpunt in werkelijkheid wordt omgezet.

De producenten van doelpunten ontbreken nu lang niet in Middelburg's elftal, dat we Zondag tegen Baronie, het zwakke zusje van 2 A., zagen spelen en met 7-0 zagen winnen. De wijze, waarop evenwel de kansen geschapen worden en de aanvallen opgebouwd, zijn hier echter zelden volgens 't recept, dat we hierboven geven. O.i. moet hierin de aanval wet wat te veel optreden en is slechts zelden sprake van een in zijn geheel ten aanval trekken van de voorhoede. Ondanks het

feit, dat de middenlinie mee ten aanval trok, méér dan voorheen het geval was, viel het ons op, dat er een tekort was aan fraai opbouwend spel. We willen de nieuwe opstelling van de middenlinie geen mislukking noemen, doch wel was de kracht van spil en linkshalf niet boven 't middelmatige verheven, hetgeen een ongunstigen invloed had op den vleugel Becks-Dirkse. Aan de andere zijde waar J. Geelhoed 'n pracht partij voetbal te zien gaf, trof het ons, dat ook juist de vleugel Merk-Vogel een goeden wedstrijd gaf. De proef met Merk is o.i. schitterend geslaagd, terwijl o.i. de nieuwe bezetting van de mid-voorplaats niet gelukkig is te noemen. Zou een opstelling met Vogel als midvoor, Dirkse links en de Bruyn rechtsbinnen, Becks en Merk niet de beste aanval zijn ?

De verdediging, backs en keeper, gaf weer een bijzonder goede partij voetbal. We generaliseeren, wanneer wij deze beschrijving geven van Middelburgs spel, omdat we eigenlijk in anderhalf uur twee wedstrijden zagen, een lauwen wedstrijd vóór en een tamelijk vlotten wedstrijd, met momenten van zeer fraai spel, na de rust.

Baronie, candidate voor een competitie-verlenging, in den vorm van degradatie-wedstrijden, was voor de rust absoluut de mindere niet. In haar aanval staan enkele goede schutters, doch haar spel ontplooien tegen een verdediging als de Zeeuwsche en met een middenlinie, die steeds de verdediging meest steunen, was niet mogelijk. Haar verdediging had dien steun hard noodig en ondanks den steun der halflinie moest in laatste instantie de keeper vaak ingrijpen, wat hij deed op een sublieme wijze, die hem menig welverdiend "open doekje" bezorgde. Deze en de spil waren de beste spelers van Baronie, waarvan de spil niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk hoofd en schouders boven de andere spelers uitstak.

Om onverwachte verhindering moesten wij van ons voorgenomen bezoek aan Terneuzen afzien. Wat in 't vat is, verzuurt niet, we komen spoedig naar Terneuzen. 27 December is al vast gereserveerd!