Weekmarkt in Zeeland

De weekmarkt is een zeer oud verschijnsel. Oorspronkelijk ontstaan, toen er nog geen winkels waren, en alle goederen op een bepaalde plaats tegen elkaar werden geriiild, heeft ze nu een geheel andere beteekenis gekregen. Want het is langzamerhand zóó geworden, dat, naast de groote producten welke op de weekmarkt gekocht en verkocht werden - speciaal landbouw- en veeteeltproducten- er talrijke kraampjes verrijzen, die allerlei artikelen voor dagelijksch gebruik aan den man trachten te brengen. Veelal komen deze artikelen uit failliete boedels of uit ondernemingen die om een of andere reden hun voorraden tegen een lagen prijs opruimen. Vandaar ook, dat men op de markt dikwijls werkelijk koopjes kan doen, hoewel er natuurlijk ook wel kramers zijn, die, speculeerende op de domheid van het publiek, den menschen een waardeloos prul, en meestal voor naar verhouding veel geld, in de hand stoppen. Maar ondanks dit laatste is de weekmarkt toch belangrijk. Van heinde en ver komen de menschen aanzetten naar de stad, die door haar markt alleen reeds een ander karakter krijgt, en tot centrum wordt van een streek.

Terneuzen, het plezante stadje, - of zeg maar stad! - in Zeeuwsch Vlaanderen, viert binnenkort zijn 750-jarig bestaan, en treedt hiermede waardig in de voetstappen van het schoone Hulst, dat nog eenige maanden ouder is; een hoeveelheid, die overigens op het respectabel aantal jaren van 750 niet van belang is te noemen.

Men wil dit jubileum ook in Terneuzen niet ongemerkt laten voorbijgaan; de grijsaard wil toonen, dat hij nog steeds met een sterk leven is bezield, en dat er, - zonder het gebruik van een apenklier! - nog steeds een jeugdige ondernemingslust in hem brandt.

Er wordt nu in Terneuzen elke week een ton door de stad gerold; ten bate van 't z.g. "Nozen-fonds" wordt hierbij gecollecteerd. En de bedoeling van dit fonds is, een zuil op te richten, waarop o.a. afgebeeld zal staan het inpolderen van den Triniteitspolder, 750 jaren geleden; de gebeurtenis die het aanzijn schonk aan de stad, die nu een der belangrijkste van Zeeland kan worden genoemd.

Overigens voelt u wel, dat men het 750-jarig bestaan der "stad" met een korreltje zout moet nemen! want het spreekt vanzelf, dat mèt de inpoldering de stad Terneuzen niet ineens feestelijk stond opgebouwd. Maar wat hindert dat? Men wil in Terneuzen feest vieren; zelfs heb ik geboord, dat de zuil gebouwd zal worden in den vorm van een geweldigen neus; een gedachte, die, indien ze werkelijk wordt uitgevoerd, van veel gevoel voor humor zou getuigen.

Gevoel voor de realiteit is echter in Terneuzen ook in voldoende mate aanwezig. Want, al moge men de feestelijkheden met onstuimige vaart tegemoet snellen, men heeft tegelijk ook voor de praktische zaken des levens oog. En zoo is er te Terneuzen dezer dagen een weekmarkt geopend, die dadelijk reeds getoond heeft, de vulling van een leemte te zijn. De markt mocht zich dadelijk in een druk bezoek verheugen, en, daar weekmarkten nu eenmaal geen bezems zijn, die alleen in den beginne schoon vegen, meenen we wel te mogen voorspellen, dat er een nieuwe factor voor den bloei van Terneuzen aanwezig mag worden geacht.

Reeds zijn voor dezen marktdag speciale bus- en tramdiensten ingelegd; wat getuigt van een helder inzicht in de eischen des tijds.

Naar we hoorden, zal de ton nog minstens 200 maal door Terneuzens straten moeten rollen, willen de gelden voor het monument bijeen zijn. Welnu, dit is een voorpret, die niet alleen niets kost, maar zelfs elke week geld in het laatje brengt. Moge dan spoedig het standbeeld, de zuit, of wat het zal zijn, zijn grooten neus over de Schelde steken, als de getuigenis van het roemrijk Terneuzens verleden, en een hoopvol teeken voor een nog roemrijker toekomst.

v. Bz.

Bie ons op 't durp

XXXV

Noe zà'k je 's vertellen, 'oe Pier d'r uut 'ewupt wier bie de polder. Je mò weten, dà wulder zo noe en dan vergaederieng in stad èn mie d'iengelanden. Wae dat noe eigentlijk voe dient, dà 'kan 'k je noe zoo trek nie zeggen, mae je begriep we, dà wulder, boeren, saemen te zurregen èn voe de zeedieken en de bemaeling en zò. Daevoe èn me dan zó'n soort vereenigienge, en dae bin dan alderlei personen die in 't bestier zitten, afijn, dà mó je varder mae gloaven. Noe was Pier. Piertje Kersuize bedoel ik, à 'n stuitje derin, mae 'm kost 't nie goed vinden mie d'arre. En 'eurlui stakken d'r 'oot is bie me kaore, en op 'n goeien dag, toen 't vergaederienge was, zee de diekgraef tegen z'n: Kersuize, zee t 'un, jie bin eigenlijk vees te goed en te geleerd, om altied mae bie ons stomme boeren te zitten. Noe mò je weten, dà Kersuize altied net dee of 't 'tin erg 'eleerd was. Afijn, Kersuize die à dae z'n lol in, en de diekgraef zee: D'r komt 'n plekke vekant as burregemeester in Driebroek, en noe à m'n 'edocht, dae mó jie 's nae vraege, dà zou jie vas kriegen. En dan zulle ons, van 't bestier, een brief an den Kommissaeris stieren. Afijn, je begriept dà Kersuize 't nie wist 'oe dat 't 'n 't à. Voorzitter, zee 't 'n, ik wil ik dà noe wè doen, mae dan gae 'k trek naer 'uus, wan dae mò 'k mie de vrouwe over praeten. Jaet, zee de voorzitter, mae je mò begriepen, dat à jie burregemeester bin, je nie mî in zò'n vereenigienge van boeren kan wezen. Allee, schrap m'n dan mae voe de lieste, zee Pier en 'n gong wig.

En noe mò j'ooren! Kommende weeke staet d'r in de krant, dà Piertje benoemd is tot burregemeegter van Sirjansteen, dà's 'n vee groatere gemeente às Driebroek. De diekgraef snapte 'n d'r niks van. Ie gong 's nae Pier toe, en ie vroog 'oe dit noe in mekaore zat.

Allee, zee Pier, ik wist ik allank, dà gulder m'n kwiet wouë wezen, en toen 'k vlee weeke op de vergaederienge was, wist ik à dà'k burregemeester zou worren. En dae stieng den diekgraef in z'n 'emde!

Die Pier, da's toch zo'n aorigen. Ie is zò op de centen, dà's bienae nie te gloaven. Ik was ik 'n stuitje 'eleen is op 't polder'uus, om m'n centen te briengen, en dae kwam Pier òk. M'n praetten zò 'n blitje, en nae 'n stuitje kwam van 'Ee van Saevekuiters binnen. Pier keek zò 's nae z'n, en eindelienge zee 't 'n: E'k joe nie is meer 'ezien? Dà kan, zee Van Ee. Zal 'k 's kieken ... dà's waer òk, aeht jaer 'eleen wazzen m'n 'ier saemen, en toen é 'k bienae 'n segaore van je g'd. Jaet, jong, zee Pier, dà schol weinig! Kiek, zo is 'um noe; gin cent en gin segaore kà je van 'm losbrannen. Mae as ze bie z'n kommen voe groate diengen, voe de kerke, of voe d'ermen, dan is 't 'n glad anders. En ik zegge ik mae: je mò nie te gauw oordeelen, ee? Wan je kiekt toch bie de meeste menschen alleen an de butenkant, en wat à t'r van binnen omgaet, dae weet je niks van.

Allee, mae waevoe zou 'k zó zwaer op d'and wezen? Ik dienke dà 't van dà diezige weer komt; dà kruupt in je botten, en je kom mie j'n eige in de moeite òk.

Mie kossemisse kriegen m'n gasten; den vroegeren dokter, die noe in Amsterdam is, kom mie de vrouwe en al de guus. En noe, begriep je wè, dà de vrouwliën noe à an 't kelleven bin, en dà t'r gin dien'k op z'n plekke bluuft. 't Is wat, zukke stadsche fersiete, mae 't bin vrindelijke menschen, dà kà je gloaven. Afijn, 'k vertelle je d'r wè 's meer van.

Tot kommende weeke,

PIER VAN 'T HOF.

Zeeuwsche Omroep

Hallo! Hallo! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten is geoorloofd.

In den gemeenteraad van Biervliet is een voorstel aangenomen om Gedeputeerde Staten te verzoeken het salaris van gemeente-ambtenaren, die meer dan f 1500 verdienen, met 25% te verminderen. Wanneer Ged. Staten dit "vierendeelen" goedkeuren, zal Biervliet weldra omgedoopt kunnen worden in Ambtenaren-vliedt!

Te Waarde is een reusachtige zeevisch, lang 5 Meter, "gestrand" op de oeverglooiing. Het dier bleek bij nadere beschouwing een dolfijn met een reusachtige lip, welke hij liet hangen. Het schijnt behalve te land ook te water malaise al wat de klok slaat.

Uit hetzelfde Waarde meldt men ons, dat het scheidend schoolhoofd door de dorpsjeugd op een lichtstoet (symbool van de wetenschap) werd vergast. Bovendien werd hem "b ij m o n d e" van den voorzitter der muziekvereeniging een vulpen aangeboden. Die, vooral wanneer 't door heeren gebeurt, zoo onsmakelijke wijze van presenteeren leeren ze bij ons in Zeeland nooit af!

Te Aagtekerke is, zoo seint men ons, onder leiding van den veearts, een cursus in paardenkennis begonnen met 14 deelnemers. Aangename kennismaking. Het wordt nu langzamerhand tijd, dat de huisdokter een schooltje in menschenkennis opent!

Een Krabbedijkenaar, die te Ierseke met kaas ventte heeft verschillende goedgeloovigen opgelicht voor logies, middagmaaltjes, fietsen en ondergoed Tenslotte bleek men toéh geen kaas van hem gegeten te hebben, waarom de Rijkspolitie hem op de hielen zit.

Bij de opening van het nieuwe gemeentehuis te St. Laurens, werd de Commissaris der Koningin verwelkomd met het luiden van de bel in het torentje. Daar het geluidseffect niet bijster groot was, hebben terstond eenige ingezetenen ook hun huisschel bij herhaling overgehaald.

Te Middelburg is er in een schoolkachel wat kolengas ontploft. Zenuwachtige menschen hebben hierop, geheel onnoodig de brandweer en de politie gealarmeerd. Om dergelijke incidenten te voorkomen, overwegen B. en W. een politie-verordening waarin het poffen van erwten en appelen op kachels wordt verboden.

Onze correspondent te Vlissingen seint, dat een Vlissinger aan het museum een schilderij geschonken heeft met 'n gezicht op 't Vlissingen der oudheid en vermoedelijk geschilderd door M. Adam. Het paradijs heeft dus waarschijnlijk dichter in de buurt van Vlissingen gelegen, dan men thans denken zou.

Proviciale bladen maken gewag van een grandioos feest der 's Heerenhoeksche varkensvereeniging. Als dat maar geen zwijnenboeltje wordt met die krulstaarten.

Men meldt ons uit Goes, dat het wassenheeldenspel op de kermis zulke natuurlijke nummers had, dat een ietwat groene rijksveldwachter wilde overgaan tot de arrestatie van een berucht misdadiger.

Tot de volgende week, dames en heeren!

Zeeuwsche Sport

Wij zullen ons deze week op onze sportpagina eens niet bezig houden met één bepaalden wedstrijd, maar liever voor de verandering eens een keer nagaan, wat onze Zeeuwsche clubs in den K.N.V.B. presteeren. Allereerst dienen wij dan onze aandacht te wijden aan Terneuzen den jongsten tweede-klasser.

Als we terugdenken aan de promotiewedstrijden van 't vorig seizoen en wij vergelijken daarbij de wedstrijden gespeeld in deze competitie dan kunnen wij 'n goeden vooruitgang constateeren. Wat we 't vorig seizoen vooral misten, was het verrassende element in den aanval der Terneuzenaren. Alles was opgebouwd volgens een bepaald, bekrompen systeem, terwijl thans deze aanval zich toont in heel anderen en ook heel wat productiever vorm. Het komt heel vaak voor, dat pas gepromoveerde elftallen zich een goede plaats op de ranglijst weten te verschaffen, doch zich reeds't volgend jaar met een meer bescheiden plaats moeten tevreden stellen. Terneuzen bevindt zich thans ook onder de best geplaatsten, doch wij gelooven niet, dat dit elftal zich 't volgend jaar in zwakker vorm zal vertoonen. Het is zeker, dat onze Zeeuwsche voetbalwereld een flinken tweede-klasser is rijker geworworden. Thans even "Middelburg" onder de loupe. De ploeg, waarvan men hoopte, dat zij 't kampioenschap zou veroveren, ja, men fluisterde zelfs al van promotie. Zou 't optimisme van den groen-witten aanhang niet ver geslonken zijn? Wij gelooven van wel en dit is niet te verwonderen na de nederlaag tegen T.S.C. en het, op de keper beschouwd, niet verdiende gelijke spel tegen Terneuzen.

Er zijn wedstrijden gewonnen met groote scores, waarin echter van een sprekend overwicht, wat spel betreft, niet veel was te bespeuren. "Middelburg" is een is wispelturige ploeg, waarvan men op 't oogenblik nog alles kan verwachten.

"Vlissingen" slaat er zich heel wat beter doorheen. Telkens vallen overwinningen te noteeren niet reuzencijfers en wij zijn, zooals we vroeger reeds schreven, dan ook nog steeds van meening, dat de rood-witten rechtstreeks op 't kampioenschap afgaan. Halen zij dit, dan gelooven wij vast, dat Zeeland volgend jaar een derde tweede klasse club zal bezitten.

"Zeelandia" is in de 3 B-afdeeling één van de sterksten, doch niet sterk genoeg om Vlissingen kwaad te kunnen doen. Wij vreezen er voor, dat Zeelandia nog wel eenigen tijd in de derde klasse zal moeten doorbrengen.

Zoo komen wij dan bij "Goes" de ploeg, waarvan in den aanvang van 't seizoen altijd hooge verwachtingen gekoesterd worden, doch welke even zoovele malen een inzinking krijgt, welke zij eerst aan 't eind van de competitie pleegt te boven te komen. Het gaat dit jaar weer precies denzelfden kant op. De andere Zeeuwsche clubs in deze afdeeling, Walcheren, Zierikzee en Sinoto, blijken niet van voldoende kracht te zijn om een rol van beteekeiiis te spelen. Misschien dat Walcheren zich tegen het einde nog herstelt, na de verjongingskuur, welke dit elftal onderging door de samensmelting met Middelburgsche Boys.

Uitvoeriger hopen we nog eens terug te komen op 3 A, waarin we verschillende nieuwelingen aantreffen, welke we nog niet voldoende kennen om er een positief oordeel over te kunnen uitspreken. "Hulst," dat we volgende week hopen te bezoeken, is hier candidaat voor de bovenste plaats en zal die naar onze meening ook wel veroveren.

Vrouwenpolder

Vrouwenpolder ligt verschoten

in een hoekje het duin;

waar konijntjes schichtig dolen

in het hart van Zeelands tuin.

Op de punt van 't mooie eiland,

slaag bebeukt door storm en wind,

is den arm der dijken slapend,

stil en rustig als een kind.

Zomers als de vogels zingen

en de lente intocht doet

komen er de vreemdelingen

in een drukken, bonten stoet;

Razen voort in autobussen

door het stille dorpje been;

vluchten de brutale musschen

vlug naar alle kanten heen

Menschen zul j'er dan niet vinden,

al wat werkt, is op het land;

sikkels zwaaien, schooven binden,

met den vlug gedraaiden band.

Maar zoo'n dorp vraagt ook geen menschen,

en geen stedelijk vertier:

Wie de rust en stilte wenschen

vinden ze, en blijven hier.

B. P.