Ons Zeeland 1936, Ons Zeeland Panorama, jaargang 1936, nummer 39, 24 september 1936
De Zeeuwsche visscherij
Oe nog altijd uitvarende Zeeuwsche visschers-vloot en de drukke bedrijvigheid in de schilderachtige haventjes zouden niet doen vermoeden, dat de Zeeuwsche visscherij leelijk aan den grond zit. Van de schar tot de garnaal, eens de meest gezochte producten van onze visscherij, kwam er deels door ziekte, deels door het verloren gegane afzetgebied leelijk de klad in en zelfs de nieuwe steunverleening, die onze stoere visschers slechts in den hoogsten nood accepteeren, kon in de eerste noodzakelijkheid, om het bedrijf wederom een beetje in goede banen te leiden, niet voorzien. De harde arbeid van onze visschers-bevolking wordt door de opbrengst al heel slecht beloond en de crisis met al den aankleve van dien, die lange jaren onze gewesten met rust liet, doet zich vooral in de visscherijbedrijven thans geducht gevoelen.
Er is een lichtpunt. Vooral de laatste jaren is een groot gedeelte van de vangst in de puffabrieken van Breskens en Veere verwerkt kunnen worden en de pellerijen te Arnemuiden en Brouwershaven vooral gaven vele handen werk. En uit den nood ontstond een bond van Nederlandsche garnalen-visschers, die onder voorzitterschap van den burgemeester van Breskens zeker eenige goede resultaten wist te bereiken. Maar wat beteekent dat tenslotte, als de beste afnemers van vroeger, Frankrijk en België, voor een groot gedeelte hun grenzen sluiten en de eigen bevolking veel te weinig de culinaire geneugten van de Zeeuwsche visch apprecieert en slechts een klein gedeelte verorbert van de vangst?
Wij zien te veel het mooie van de bedrijven, de schilderachtige haveneffecten. Wij zien ook den stoeren, vasthoudenden trek in den schijnbaar stuggen visscherskop, die karakter toont, maar denken er dikwijls te weinig aan, welke zorgen die zware groeven in het gelaat hebben getrokken. 't Is dikwijls de hardheid van het werk niet alleen, dat doorgaat iederen dag opnieuw, in den zachten zomer zoowel als in den harden winter. We vergeten, dat al de zware arbeid wordt getrotseerd voor een karig stukje brood. En we vinden de visch gauw te duur. Maar ze wordt duur betaald en zuur verdiend door ons stoer visschersvolk, dat weinig klaagt en een beter lot waard is.
Zeeuwsche Sport
Het wielercriterium van Scheveningen heeft navolging gevonden in diverse wielercriteriums op alle mogelijke en onmogelijke plaatsen in ons land. Er zit steeds de illusie voor van een resultaat als in Scheveningen, maar het komt steeds anders uit. Ook Vlissingen heeft zeker geen zware finantieele overschotten opgeleverd. Wij hebben de zaak echter te bekijken uit den sporthoek en dan moet gezegd worden, dat ook op dat punt nogal wat aan te merken is. Om te beginnen het circuit. In het begin van vorige week werd voor het eerst officieel de N.W.U. in de zaak betrokken, althans de regionale officials, die zich genoodzaakt zagen het oorspronkelijk uitgestippelde parcours af te keuren. Een herkeuring door de eerste deskundigen van de N.W.U. leverde hetzelfde resultaat op en Zaterdagmorgen was de te rijden ronde nog niet in orde, zoodat we tenslotte den secretaris van de N.W.U.-technische commissie met schop en hamer aan het werk zagen om de zaak in goede banen te leiden. Men mag in Vlissingen de N.W.U. dankbaar zijn, dat een stel flinke, krachtige N.W.U.-leiders de taak van de technici, die bij de organisatie betrokken waren, hebben overgenomen, anders was het geheele criterium in het honderd geloopen. Al doende leert men en zoo zal dan ook hopelijk volgend jaar een herhaling van het criterium tot betere resultaten leiden. Men bestede daarbij dan ook nog eenige aandacht aan een verlenging van het parcours, dat nu te kort was, vooral voor de profs en onafhankelijken, die de 1600 meter in een recordtijd draaiden, waardoor onaangenaamheden en onordelijkheden zijn ontstaan, welke zeker hadden kunnen worden voorkomen bij een langer parcours, al moet gezegd, dat ook de jury haar taak niet vervulde zooals het behoorde.
De vlakke boulevards met 'n steilen afrit, onmiddellijk gevolgd door een mullen zandweg met steilen klim, maakten het parcours zwaar. Wat men vaak ziet bij wegwedstrijden, het overspringen van het eene peloton in het andere, was hier ten eenenmale uitgesloten. Daardoor kwamen de sterkere renners, die als altijd gemeend hadden de kat eens uit den boom te kunnen kijken, bedrogen uit, want toen zij in de gaten kregen, dat degenen, die het veld zoo meedoogenloos uit elkaar hadden gerukt, het gingen meenen met hun koploopen, was het te laat. Er was geen kans om meer in te loopen en zoo kon het ook gebeuren, dat de hoofdgroep met een snelheid van ruim 40 km. spoedig verschillende renners begon te lappen. Dit werd het groote struikelblok voor de jury, want in plaats van de gelapten onmiddellijk uit het veld te halen, liet men hen meerijden. Karel van Wijnendale, de zoo bij uitstek deskundige Belg op dit gebied, had de leiding, doch gaf deze over, toen hij bemerkte, dat deze menschen op een enkeling na niet voor hun taak berekend waren. Er ontstond meeningsverschil in de jury, die niet eenstemmig kon worden over de vraag, welke van de gelapte rennens moesten afstappen en welke niet. Het eind van 't liedje was, dat 'n dertig-tal renners, gelapten en koploopers door elkaar, op de finish afstoven. De gelapten deden maar alsof de 60 ronden er opzaten, hoewel zij één en twee ronden achter waren. Op een moment besliste de jury maar op het reageeren van de renners: "hij rijdt door, dus hij zal nog wel een ronde moeten rijden."
Een schoon duel heeft de aanvang van den wedstrijd te zien gegeven, toen Franken begon met een flinken ruk aan het peloton te geven en er reeds direct in slaagde flink uit te loopen. Driessche en de Rijck lieten hem echter niet gaan en in enkele ronden was het hoofdgroepje tot drie renners aangegroeid. Braspenninx jr., Valentijn jr. en Dictus bleven in de buurt en spoedig ontwikkelde zich tusschen deze twee drietallen een felle strijd, waardoor het hoofdpeloton spoedig ver achter raakte. De favorieten van de course zooals v.d. Ruit, Gommers e.a. hadden te laat bemerkt, dat hier de beslissing werd uitgevochten en toen zij met het onmogelijk zware achtervolgingswerk begonnen, was het pleit al beslecht. Toen kreeg men de poppen aan het dansen. In de kopgroep begon een gevecht om de eerste plaats tusschen de Rijck en Braspenninx jr., terwijl de staart steeds afzakte. De geheele kermis liep door elkaar en uit was het met de eerst zoo uiterst sportieve en spannende sfeer. De slapheid van de jury was oorzaak, dat er tallooze renners in het parcours zaten, die allang er uit hadden moeten zijn en daardoor werd het slot, dat zoo enerveerend had kunnen zijn, vermoord. Leo de Rijck werd tot winnaar geproclameerd, o.i. terecht, terwijl van Hassel twee was en Braspenninx derde. De jury bestond uit een aantal groote onbekenden, die men waarschijnlijk meer deskundig achtte, omdat zij van verre kwamen. Zou het een volgende maal niet eens met een aantal flinke serieuze Zeeuwen te probeeren zijn. Die zijn beslist ook zoo flauw niet. De organisatoren hebben veel kunnen leeren, hopelijk doen zij er een volgende maal hun voordeel mee, want wij willen deze course, welke zoo mooi zou kunnen zijn, heel graag ieder jaar weer zien verrijden.
ZEEUWSCHE OMROEP
Hallo! Hallo! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten, in welken vorm ook, is geoorloofd.
Men meldt ons uit Goes, dat een automobilist zoo onfortuinlijk was om met zijn wagen de dakgoot te beschadigen van de garage des dokters.
Geneeskundige hulp was natuurlijk spoedig aanwezig!
Uit de Zeeuwsche hoofdstad ontvingen wij het bericht, dat daar een man is aangehouden met zeventig kilo Zeeuwsche blauwen, daar deze waarschijnlijk van diefstal afkomstig waren.
De recherche vennoedt, dat de aardappelen weggehaald zijn uit het hengsel-mandje van een boerin, toen deze met een vriendin stond te praten.
Te Nieuw-Namen heeft men, ter gelegenheid van de volksfeesten, een baankoers voor oude mannen gehouden.
Hoewel er voldoende hoestbonbons en leuningstoelen voor de slachtoffers waren, kunnen wij toch niet zeggen, dat de eerbied voor grijze haren in Nieuw-Namen groot is!
Burgemeester Slegt van Hoedekenskerke heeft in de jongste zitting van den gemeenteraad de vroede vaderen ter gelegenheid van zijn jubilé flink getracteerd.
De kans is groot, dat de historie, alleen zal spreken van burgemeester de Goede!
Onze correspondent te Koewacht seint ons, dat de sportclub den naam "Hoop doet leven" heeft gekozen.
Koewachters kunnen wel zoo ten naasten bij weten, wat men van hoopen verwachten mag!
De inwoners van Sas van Gent, zoo schrijft men ons, waren de vorige week op een ochtend zeer verbaasd, toen er niets uit hun waterleidingkraantje kwam, zelfs niet toen ze dit opengedraaid hadden.
De vereenigde melkboeren moeten van plan zijn, een actie tot vergoeding in te zetten.
De geruchten over fraude bij den Bijz. Vrijw. Landstorm in Zeeland, zoo telegrafeert men ons van semi-officieele zijde, zijn overdreven.
Wij nemen dit gaarne aan. Men zal onzes inziens hoogstens mogen spreken van eenige storm-schade!
Een inwoner van Vlissingen met een teer hart vroeg in de provinciale pers om een goed tehuis voor een jong poesje. Zij, die er voor konden instaan, dat ook de diertjes, die het beest meebracht, niet vervolgd zouden worden, genoten de voorkeur!
De brandweerkunst in Zeeland neemt wel toe. Viel onlangs bij het uitrukken het geheele personeel van de auto-spuit af: toen er dezer dagen een blusschings-poging te Kats werd ondernomen, liepen er alleen maar 'n paar wielen van den wagen!
Te Aardenburg is'n man opgetreden, die zich "den sterke" noemde en steenen op zijn hoofd liet stuk slaan.
Indien hij het niet tot minister-president kan brengen, zal hij zeker eerstdaags opduiken als leider van crisisvergaderingen!
Tot de volgende week, dames en heeren!