DE BEVELANDSCHE WEEK

De Goessche raadszaal gerestaureerd; over de besmettelijke radioziekte en over de autobus-concessies, die ons voor de spoorwegen moeten beveiligen; een tuinbouwschool op komst; van den landbouw naar den tuinbouw.

Eenigen tijd geleden is op deze plaats melding gemaakt van de plannen tot restauratie der Goessche raadszaal. De plannen zijn later werkelijkheid geworden en thans is de restauratie geheel gereed. De raadszaal die vroeger de kamer was waarin recht gesproken werd (uit de motieven in de zoldering is dit nog zeer duidelijk af te leiden) is zooveel mogelijk gereconstrueerd, de rood-pluchen wandbekleedingen zijn verwijderd en de vroegere paneelen blootgelegd. Van een knusse en gemoedelijke karakterlooze zaal is op deze wijze een stijlvol en stemmig vertrek gemaakt, dat een eigen sfeer heeft, geheel passend bij het interieur van het waardige en rustige Goessche raadhuis. Als een omgeving zooveel invloed op den mensch heeft als sommige psychologen wel prediken, zullen de raadsvergaderingen, die weldra weer in de gerestaureerde zaal plaats vinden, op een bijzonder peil komen te staan. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat in het deftige en strenge vertrek verschillende discussies zouden passen, die het onlangs in de tijdelijke vergaderzaal, de trouwkamer, tamelijk "deden". Wellicht ben ik in deze iets te optimistisch. Zei Dostojewski niet, dat de mensch het eenige dier is, dat aan alles went? En ook het raadslid is mensch.

Draagt de restauratie evenwel niet aan de beteekenis der komende vergaderingen bij: mooi is ze.

x

Een Haagsch collega schreef dezer dagen in een korte studie over de beteekenis van de radio o.a.: wij hebben de radio niet, maar de radio heeft ons. In deze uitspraak schuilt zeer zeker een flinke dosis waarheid. In bijna alle gevallen is de radiotoestel-bezitter van een liefhebber een maniak geworden, een passie-mensch die zich willoos overgeeft aan hetgeen men op honderden en duizenden kilometers afstand van hem verlangt. De nieuwe luisteraar maakt het voornemen "zoo nu en dan eens te genieten, hij zal zijn toestel alleen inschakelen als het programma iets vermeldt dat de moeite waard is". Dit is echter theorie, de practijk leert dat bijna niemand aan z'n verre tyrannen ontkomt en dat een luisteraar van een uur of zes 's avonds tot bedtijd zich in de radio verlustigt. Men zou kunnen spreken van een radio-ziekte, die in haar soort even erg en even besmettelijk is als de dansziekte, als de kruiswoord-puzzle-ziekte destijds. Ook in Goes steekt de epidemie der draadloosheid den kop op. Het aantal antennes op de daken vermeerderd zich met den dag, de luisteraars nemen zienderoog toe en wie nog niet tot dit gilde behoort, zal weldra zoover komen als de raad ingaat op het verzoek van enkele radiohandelaars, die de radio willen distribueeren per telefoon. Eerst dan zal het luidruchtigste product van onzen tijd zijn grooten slag kunnen slaan, zal het zich met succes op de oude huiselijkheid kunnen werpen, op de gezelschapsconversatie, die bijna al geheel ten doode opgeschreven was door de danswoede. Wie zal er over 10 jaren nog een behoorlijk gesprek kunnen voeren in gezelschap?

x

Evenals elders zijn ook in ons gewest de concessies voor de autobusdiensten aan de orde van den dag. Welke bussen zullen blijven rijden en welke zullen door Gedeputeerde Staten aan den dijk worden gezet, vraagt men zich af. De keuze zal moeilijk zijn. Want nagenoeg alle ondernemers hebben een aanvrage tot concessie ingediend en niemand heeft zooveel zelfkennis en offervaardigheid om te weten en te getuigen, dat zijn dienst minder aanspraak op officieele erkenning kan maken, dan die van den concurrent.

Met belangstelling wordt de beslissing van Gedeputeerde Staten, die een zware taak hebben, tegemoet gezien. Het zal me benieuwen in hoeverre de spoorwegen succes hebben met de pogingen om de autobus als vervoermiddel uit te schakelen. De autobus heeft afdoende zijn bestaansrecht bewezen. Hij verdient dat men hem handhave. M.i. is de autobus een publiek belang, vooral in onze streek, en tevens een waarborg tegen monopolische eigendunkelijkheden van de spoorwegen. Als we weer geheel in handen der N. S. vallen, is het leed nog niet te overzien.

x

Het landbouwonderwijs heeft zich in een luttel aantal jaren op den voorgrond geschoven. Nagenoeg geen plaats in de Bevelanden, hoe klein ook, of er wordt les in de kennis van den landbouw gegeven. In Goes heeft men de vorige week beraadslaagd over de mogelijkheid om voor Zuid-Beveland te geraken tot de op richting van een lagere tuinbouwschool, zooals die in andere streken tot stand kwamen. Onder presidium van den heer Hanken besloot de vergadering, o.w. de voorzitters der tuinbouwvereenigingen, enkele vooraan staande telers en de rijkstuinbouwconsulent, stappen in die richting te doen. Een voorloopig bestuur werd belast de oprichting van een vereeniging voor te bereiden en zich in verbinding te stellen met de regeering in verband met de benoodigde subsidie.

Zeer spoedig zal Goes dus, behalve een landbouwwinterschool, een lage tuinbouwschool rijk zijn. Alweer een stap in de goede richting.

x

De plannen van deze school wijzen er reeds op, dat Zuid-Beveland meer en meer een centrum voor den tuinbouw wordt. Dit kwam bovendien goed tot uiting in de rede, die de rijkstuinbouwconsulent onlangs te Kapelle hield voor de oud-leerlingen van den tuinbouwcursus. Spr. wees er op, dat Zeeland reeds ver is met zijn fruitteelt, het begint al aardig met groententeelt, thans moet het aandacht gaan schenken aan de druiven-cultuur. De tuinbouwconsulent wees op de mogelijkheden der druivencultuur en zeide, dat deze ook hier zeer goed beoefend kan worden. Temeer daar de teler al eenigszins vertrouwd is geraakt met de kassenteelt, tot voor kort zoo goed als onbekend in Zeeland.

Men moet de waarde van den tuinbouw niet overdrijven, de uitkomsten in het afgeloopen jaar hebben dit duidelijk bewezen. Toch doet men goed, in verband met de minder rooskleurige toestanden in den landbouw, het vraagstuk van den tuinbouw goed onder oogen te zien. Dat deze tak van grond-bewerking de aandacht van vooruitstrevende mannen heeft, is verheugend. Het bewijst, dat men niet bij de pakken van den landbouw neerzit.

A. M. D.

DE KALENDER DER NOORDGROEP

Iets over coöperatieve Boerenleenbanken; de raad van Oud-Vosmeer die den avond prefereert; een beslissing die wel eens ongedaan gemaakt zou kunnen worden; de nuttige Groene Kruis-vereenigingen.

De meeste plaatsen van eenige beteekenis in de Noordgroep bezitten een boerenleenbank, ook wel Raiffeisenbank genoemd, naar den stichter, welke coöperatieve credietinstellingen zijn opgericht ten einde den landbouwers crediet te verschaffen. De bank werkt plaatselijk; het bestuur krijgt de beschikking over de inlegen spaargelden en leent deze weer uit zonder nagenoeg eenige zakelijke zekerheid. Daar de leden echter elkaars financiëele draagkracht kennen zijn de verliezen meestal zeer gering. Bij de Centrale Bank te Utrecht, waarbij ruim 600 boerenleenbanken zijn aangesloten, kunnen de overtollige gelden der plaatselijke vereenigingen worden belegd, om van de Centrale, zoo noodig het gewenschte crediet te verkrijgen. Bijna alle coöperatieve boerenleenbanken in de Noordgroep maken een goed figuur, wanneer men de tegenwoordig veelvuldig uitkomende verslagen nagaat. Men staat er verbaasd over welke sommen worden omgezet. De gemaakte winst voegt men steeds bij de reserve, die bij sommige dezer nuttige instellingen voor het platteland tot een vrij groot bedrag is aangegroeid.

x

In een onlangs te Oud-Vosmeer gehouden raadszitting kwam een voorstel ter tafel tot wijziging van het reglement van orde. Een der leden heeft in dezen gemeenteraad meermalen aangedrongen op het houden van de vergaderingen des avonds, hetgeen voor sommige leden zeer gewenscht zou zijn met het oog op hun maatschappelijke positie. De voorzitter had tot nu toe nog altijd de hand op de Gemeente-wet gelegd en op art. 11 gewezen, welk artikel den raadsvoorzitter het recht geeft dag en uur van de vergadering te bepalen.

De raad bleek wel een beetje naar den kant van den aanvrager over te hellen. In de laatste raadszitting wees een der leden er op, dat men thans in een meer democratischen tijd leeft dan een kwart-eeuw geleden. Een ander lid was nu wel niet direct voor wijziging, maar hij vestigde toch de aandacht er op, dat het wel wenschelijk zou zijn wanneer men rekening hield met billijke verlangens uit den boezem van den raad. Met meerderheid van stemmen werd ten slotte het voorgestelde verzoek, wijziging te brengen in het bepalen van tijd en uur der raadsvergaderingen, aangenomen.

x

We hadden niet gedacht, toen we in een vorig nummer over de vaststelling van de rooilijn in het Vrije te Zierikzee schreven, dat, nadat de raad het voorstel tot vaststelling had aangenomen, men tegen dit besluit in oppositie zou komen en wel door de burgerij zelf. In de plaatselijke pers is door middel van een ingezonden artikel tegen dit besluit stelling genomen, en de inwoners uitgenoodigd art. 150 der Gemeente-wet, dat de mogelijkheid open laat vernietiging bij de Kroon te vragen, toe te passen.

Aangedrongen werd in dat artikel zich met een adres tot Ged. Staten van Zeeland te wenden om het genomen besluit ter vernietiging aan de Kroon voor te dragen.

De kans schijnt niet zoo heel gering, dat de door den Zierikzeeschen raad genomen beslissing, indien de aandacht der regeering er op gevestigd wordt, zal worden vernietigd. De strijdigheid met het algemeen belang treedt volgens dien inzender duidelijk aan het licht. V. V. V. krijgt een pracht gelegenheid zich verdienstelijk te maken. Het stadsschoon van Zierikzee is waard in eere te worden gehouden. De beteekenis van onze stad ligt niet in het heden, maar in het verleden, waar de ontwikkelingsmogelijkheid tot moderne stad ten eenenmale wegens het ontbreken van industrie en de geïsoleerde ligging, zeer beperkt is. Stemt dit tot bescheidenheid, anderzijds is de trots begrijpelijk, waarmede ieder rechtgeaard Zierikzeeënaar zijn nog richt op de geschiedenis van zijn vaderstad, die in de middeleeuwen medetelde onder de groote handelssteden aan de lage landen aan de Noordzee.

x

Gewaagden we hierboven van het nut der boerenleenbanken, die men schier allerwege in de Zeeuwsche dorpen aantreft, we willen hier nog van een andere nuttige instelling iets zeggen, n.l. de Groene Kruisvereeniging, waarvan niet alleen de bedoeling ten grondslag ligt om, zoo noodig, verschillende voorwerpen bij ziekten enz. in bruikleen af te staan, maar ook om betere begrippen inzake de hygiëne ingang te doen vinden en daarvoor belangstelling te wekken. Hoewel de toestanden zich gelukkig te dien opzichte, vooral in de laatste jaren, zeer gewijzigd hebben, staat men nog dikwijls verbaasd over de primitieve opvattingen, die vele menschen koesteren t.a.v. de gezondheidsleer en wat daarmede verband houdt.

De Groene Kruisvereenigingen verrichten te dien opzichte goed werk door op de algemeene vergaderingen filmvertooningen en lezingen te houden, waardoor de groote massa betere begrippen omtrent hygiëne worden bijgebracht, die bij toepassing in de practijk niet zullen nalaten hun nut af te werpen.

M. d. P.

DE WEEK OP WALCHEREN

Een voorbeeld, ter navolging aanbevolen; Vlissingen een nieuw eindpunt?; de reputatie van de "Zeeland"; een treinbotsing door den mist; een sympathieke houding van den raad eener kleine gemeente; twee onderscheidingen.

Tot de voordeelen, verbonden aan het wonen in een groote plaats, voordeelen welke wij als vanzelfsprekend beschouwen en daardoor wel eens te laag aanslaan, behoort wel de vaak voorkomende gelegenheid om door middel van vergaderingen, tentoonstellingen en lezingen zijn weten te vermeerderen, zijn gevoel te veredelen, zijn gezichtskring uit te breiden. Dit inzicht drong zich de vorige week in sterke mate aan ons op, toen we in den schouwburg te Middelburg den z.g. Leeuwenhoekfilm zagen vertoonen, vergezelt van de korte, zakelijke en hoogst interessante mededeelingen van den heer J. C. Mol, directeur van het Bloemendaalsche Bureau voor Wetenschappelijke Kinematografie.

Wat aan het scherpste ongewapende oog ontsnapt - wie onzer bezit een microscoop van voldoende capaciteit - dat werd daar met verrassende scherpte op het witte doek geprojecteerd: een wereld van uiterst kleine afmetingen, nochtans wemelend van duizenden kleine diertjes, rusteloos zich vormend, bewegend, vermenigvuldigend, voedend; een wereld vóór Leeuwenhoek's ontdekkingen onbekend en thans aan iedereen, geleerde of leek op wetenschappelijk gebied, geopenbaard door microphotografie en de rolprent. En naast dat leven en bewegen der uiterst kleine wezens, zagen we hoe verrassend juist Leeuwenhoek zijn ontdekkingen had afgebeeld. Toen we aan het eind der vertooning opstonden, was het met een gevoel van groote bewondering voor de volharding, de toewijding en het onuitputtelijke geduld van dezen Nederlander der 17e eeuw.

Het Natuurkundig Gezelschap te Middelburg heeft door deze vertooning te organiseeren een schoon werk verricht en een voorbeeld gegeven, dat elders in ons gewest tot navolging moge wekken, een navolging die door het heffen eener matige entrée - zelfs op de grootere dorpen - uitvoerbaar is.

x

In de Antwerpsche Kamer van Koophandel heeft, mag men de N. R. Crt. gelooven, de voorzitter mededeeling gedaan van stappen, welke van zekere, niet nader aangeduide, zijde zouden gedaan worden, om bij het bestuur der Belgische Spoorwegen aan te dringen op het scheppen van van geregelden treindienst Antwerpen-Vlissingen. Deze treindienst zou het mogelijk maken, dat de lijn Harwich-Antwerpen voor haar booten het eindpunt van Antwerpen naar Vlissingen verlegde en den passagiersdierst op Antwerpen supprimeerde. Daartegen besloten de Antwerpsche Kamerleden met kracht bij de betrokken autoriteiten te protesteeren. We konden het dusver niet te weten komen of het in uitzicht gestelde eenigen redelijken grond tot ernstige bezorgdheid geeft voor Antwerpens belangen. Onmogelijk achten we een dergelijken maatregel niet. Zoo oppervlakkig gezien, is inkorting van de bootreis Harwich -Antwerpen in het belang der maatschappij en kan het publiek, dat van dezen dienst gebruik maakt, geen bezwaar hebben tegen een regeling, waarbij de overtocht in korter tijd mogelijk zou zijn. Belgische Nationalisme moge dat nu onaangenaam vinden, de belangen van de stoomvaartlijn. die alsdan b.v. met de beloodsing op de Schelde niet meer behoeft te rekenen, zullen ongetwijfeld den doorslag geven. We zullen zien.

x

De booten van de "Zeeland" hebben gedurende den mist, welke de vorige week de scheepvaart in 't Kanaal en op de Noordzee verlamde, haar ouden roem van betrouwbaarheid schitterend gehandhaafd. De dienst is geen oogenblik stopgezet geweest en de booten hebben den dienst op normale wijze, zonder noemenswaardige vertraging onderhouden. Aldus vormde de "Zeeland" op de wijze, zooals een harer oudste reclameplaten aangeeft, den eenigen schakel tusschen Engeland en het Continent.

x

Dat schepen - signalen van oude en nieuwe vinding ten spijt - door den mist elkaar rammen, is geen ongewoon verschijnsel, dat zoo iets ook mogelijk is met trams, is gedurende de laatste dagen tusschen Middelburg en Souburg gebleken. Daar is de electrische tram op het achterste deel van de naar Middelburg rijdende stoomtram gebotst. De chauffeur had door den mist te laat de stoomtram op 't kruispunt gezien. Behalve vrij groote materiale schade aan beide trams, hadden (een paar lichte kwetsuren door glasscherven uitgezonderd) geen ernstige persoonlijke ongelukken plaats; maar 't had anders kunnen zijn. Het is ons nog maar niet duidelijk, waarom de electrische, die 10 M. voorbij 't kruispunt een stopplaats heeft, waar misschien gestopt zou moeten worden, op die plaats (40 M. vóór 't kruispunt) zoo'n groote vaart moest hebben.

x

In tegenstelling met wat elders in ons gewest vaak voorkomt, en door mij nog al eens werd gemeld, maak ik tot een der betrekkelijke gemeente gewag van het volgende. De gemeente Vrouwepolder kende aan het schoolmuseum een jaarlijksche subsidie toe van fl 5.- en loonde den studiezin van haren gemeenteveldwachter, die in '26 het politiediploma met aanteekening verwierf, met een salarisverhooging van fl 50.-.

x

Tot slot zij melding gemaakt van twee onderscheidingen, aan Walchersche opgezetenen toegekend. De Koning van België benoemde den heer Van Woelderen, Vlissings burgemeester, tot officier der Belgische kroonorde en de Société Academique d'Histoire Internationale te Parijs verleende Mr. P. Dieleman te Middelburg het eere-lidmaatschap.

V.

DE WEEK IN ZEEUWSCH-VLAANDEREN

Ministerieele belangstelling ; de ambtelijke bril is niet altijd goed; voorbeelden uit een vooruitstrevende plaats; over feest in het land van Hulst; over een Carnaval-kwestie; een nuttige instelling; van boeven en boefjes.

We hebben dezer dagen weer bezoek gehad van een Minister. De Excellentie van Waterstaat gevoelde zooveel belangstelling voor onze streek - we stellen dat natuurlijk hier op hoogen prijs -, dat hij er de moeite voor over had in de gure Februari-maand de Schelde over te steken en zich in gezelschap van leden van Gedep. Staten en de hoofdingenieurs van Rijks- en Provinciale Waterstaat op de hoogte te stellen van de havenaangelegenheden te Terneuzen en tal van tram-kwesties.

Minister Van der Vegte, die in het reizen nogal plezier schijnt te hebben, bezichtigde ook het Directie-gebouw der Zeeuwsch-Vlaamsche tram en het stoomschip "Scheldestroom" van de zeevaartonderneming van dien naam en stelde een onderzoek in naar de verbindingstramlijn Hoofdplaat-Breskens. Natuurlijk werden ook de zeewerken niet vergeten. Ook stelde Z. Ex. er prijs op persoonlijk enkele colleges en personen te ontvangen. Het kan zeker zijn nut hebben, dat het Neuzensche Gemeentebestuur, het Bureau van de Kamer van Koophandel en verder enkele particulieren een onderhoud met den jovialen Minister hadden. Het kan nooit kwaad, als een Minister ook eens door eigen bril, en niet door dien zijner ambtenaren ziet.

x

Eenige weken geleden schreef ik over de actieve Vereeniging tot Bevordering van Vreemdelingenverkeer te Axel. Dat men daar, in een klein, vrijwel afgelegen stadje oog heeft voor de voordeelen, die een druk vreemdelingenverkeer afwerpt, is zeker te prijzen. Reeds vergaderde genoemde vereeniging voor de tweede maal, ditmaal in tegenwoordigheid van den Burgemeester, en nam het doortastende besluit om een eigen vereenigingsgebouw te stichten. Het plan is toestemming te vragen voor een verloting. Men wil 25.000 loten à fl 1.- zien te plaatsen en uit de netto opbrengst de stichtingskosten van het eigen gebouw dekken.

In Augustus zal in het stadje een industrie- en huisvlijttentoonstelling worden gehouden, onmiddellijk voorafgegaan door een festival, dat laatste ter eere van het 40-jarig bestaan van het muziekgezelschap "Concordia".

Ook den jaardag van Prinses Juliana wil men vieren: 's middags concert door Concordia en s avonds zanguitvoeringen door de diverse zangvereenigingen, die de stad rijk is.

x

Ook in Hulst zal men dit jaar feestvieren. Daar wordt van 3-7 September een landbouwtentoonstelling, uitgaande van den R. K. Boerenbond, gehouden. En een landbouwtentoonstelling zonder amusementen is toch iets ongehoords. Voor de noodige bloemetjes, om ze buiten te zetten, zal door de Hulstenaren wel worden gezorgd.

Maar toch wil men de feestelijkheden hier niet op laag peil houden. Ter herinnering aan het ontstaan van den vrijen boerenstand in de Vier-Ambachten en Saeftingen zal n.l. een historische optocht uit het midden der 14e eeuw gehouden worden, voorstellende den intocht van Lodewijk van Male, graaf van Vlaanderen met zijn gemalin Margaretha van Brabant in zijn stede Hulst.

Rondom den Graaf en de Gravin en de hen vergezellende abten, burchtheeren, edellieden, enz., groepeeren zich monniken, boeren en boerinnen uit Hulster-Ambacht, gilden en last not least twee "sotte narren".

Dat zal me daar een feest worden in 't land van Hulst !

x

In Sas van Gent wil men ook wel graag feesten, maar daar remt de Burgemeester een weinig. In de laatstgehouden Raadsvergadering bracht een der Raadsleden weer de carnavalskwestie ter sprake. Hij betreurde het, dat het aloude Carnaval geheel moest verdwijnen en zelfs geen gelegenheid meer werd gegeven voor dansen. Volgens dit Raadslid gaan de inwoners van Sas van Gent naar de naastgelegen Belgische gemeenten om er carnavalspret te maken en gaat het geld, dat vroeger van andere Zeeuwsch-Vlaamsche gemeenten naar hier werd gebracht, nu de grens over.

De Burgemeester was een ander standpunt toegedaan. Hij wees op de heerschende werkloosheid in deze omgeving en op de daaruit ontstane armoede. Moet nu den ingezetenen toch de kans worden gegeven, om het weinige geld dat ze nog hebben of dat ze misschien trachten bijeen te krijgen door op andere, noodzakelijke dingen te bezuinigen of door bij bakkers, winkeliers, enz. schuld te maken, stuk te slaan?

Het Carnaval-lustige Raadslid bleef er echter bij, dat de Carnavalsdagen voor Sas van Gent dagen zijn, waarin de neringdoenden een flinke cent kunnen verdienen. De Burgemeester zei echter niets toe, maar merkte alleen, aan het eind der discussies, op, dat hij de meeningen had gehoord.

x

De R.K. Vereeniging voor Zuigelingenbescherming maakt ernst met haar werk. Reeds eerder maakte ik er melding van, hoe zij op verschillende plaatsen de dames en jongedames op de hoogte brengt met de juiste kraamvrouwenverpleging en zuigelingenverzorging. Maar bij deze cursussen blijft het niet.

Dezer dagen is te Hulst het eerste consultatie-bureau voor zuigelingen in Zeeuwsch-Vlaanderen geopend. Onze streek komt hiermee wel erg bij de andere deelen van ons gewest achter. Vooral op Walcheren en Zuid-Beveland kent men allang deze bureaux. Maar beter laat dan nooit. En waar hier zooveel vooroordeel moet worden weggenomen en de strijd moet worden gevoerd tegen allerlei ingekankerde, verkeerde gewoonten en opvattingen, eert het deze vereeniging, dat zij nu een bureau heeft gesticht, waar de jonge leventjes beschermd kunnen worden tegen allerlei ziekten.

Een der doktoren, die het woord voerden bij de opening van het bureau, sprak het onomwonden uit: "Het hooge sterftecijfer der zuigelingen in Zeeuwsch-Vlaanderen ligt aan de moeders. Daarom moet voortaan veel en vroeg het consultatiebureau geraadpleegd worden"

De zalen van het Liefdehuis, die tot consultatiebureau zijn ingericht, zien er keurig uit.

x

Zooals de bladen reeds hebben gemeld, heeft de politie te Gent een heerschap gearresteerd, dat per auto de stad en hare voorsteden bezocht en zich uitgaf voor oogspecialist. Hij verkocht brillen en oogwaters tegen ongekend hooge prijzen, de menschen daarbij bangmakend, dat ze, als ze zijn middelen niet kochten, stekeblind zouden worden.

Zooals men zich herinneren zal, opereerde in het najaar van 1926 een dergelijk persoon in Zeeuwsch-Vlaanderen. Toen lieten verschillende personen zich door hem beetnemen en kochten voor duur geld waardelooze brillen of voor 200 fr. een flesch boorwater.

Vermoedelijk is de te Gent aangehoudene dezelfde als die Zeeuwsch-Vlaanderen vorig jaar tot zijn arbeidsveld had uitgekozen. Hij is in verzekerde bewaring gesteld.

Dat de wereld graag bedrogen wil zijn, bleek ook nog weer dezer dagen te Sas van Gent. Daar bood een heer z.g.n. gouden horloges te koop aan. Hij beweerde dat deze horloges van Iersch goud waren en dat ze waren gesmokkeld. Zoo bood hij aan een ingezetene een horloge met ketting aan voor de som van fl 25.-, terwijl ten slotte de koop voor fl 4.- werd gesloten. "Eenig" afdingen was dus mogelijk. Maar 't mooiste komt nog.

Hield men de horloge verticaal dan zou men aannemen, dat er zich een prima uurwerk in bevond; echter zoodra men ze horizontaal of onderst boven hield, stonden ze stil.

Waarlijk, collega-schrijver van de Zuid-Bevelandsche week, niet alleen op de Goesche Markt laten de

menschen zich bedriegen!

Z. V.

SCHETSEN UIT ZEELAND

Worstelend Zeeland

door

A. M. WESSELS DOUW.

Wanneer we de hedendaagsche kaart van Zeeland voor ons nemen en we vergelijken die met een tweetal der meest bekende oude kaarten, die van 1274 en die van 1753, zien we een groot verschil. Volgens die van 1274 bestond het tegenwoordige Zuid-Beveland nog uit drie eilanden en moest men, om op het eiland Wolfaartsdijk te komen, een rivier over, en wilde men van het land ter Goes naar het eiland Borssele, dan was daar de stroom Zwake, die een tocht over water noodzakelijk maakte. Maar ook is het omgekeerd, want men treft op de oude kaarten gedeelten aan die op de nieuwe niet meer voorkomen. Een dezer gedeelten wordt aangeduid met den naam "Verdronken land van Zuid-Beveland".

Ten Oosten van het oesterdorp Yerseke, lag een zeer vruchtbare landstreek, waarin de stad Reimerswaal ook wel Roemerswaal genoemd - benevens de dorpen Bat, Kouwerve, Lodijke, Duivenee, Tolseinde, Nieuwland, Steenvliet, Everswaard en Oudwaardinge lagen.

Het lag er zoo rustig en vredig, het land van Reimerswaal. De stad zelf was een der voornaamste steden van Zeeland en verkeerde, mede door haar gunstige ligging, in het begin der 15de eeuw in vollen bloei. Helaas werd aan haar bewaarheid, de bekende dichtregel, wat zoovele Zeeuwsche steden ondervonden ik denk aan Veere en Sluis - maar voor Reimerswaal in letterlijke beteekenis "Opgaan, Blinken en.... Verzinken. . . . "

De Waterwolf zou deze schoone, vruchtbare streek voor zich opeischen.

't Was de 5de November van het jaar 1530. Een historische datum, die met zwart krijt in de Zeeuwsche annalen staat vermeld.... De storm was in aantocht. Uit de wijde verte waarin de storm zijn zetel had opgeslagen, kwam een schaduw over de Schelde naderen; geweldig en ontzag wekkend!

Bruisend, brullend, met luid geschreeuw naderde die schaduw; de aarde scheen zich te bewegen en de afgronden loeiden. Het was niet de schaduw van een nietig mensch, maar de schaduw van het verderf, van den watervloed, van den verdervenden Waterwolf. De zwarte wolken waren zijn vleugels! En uit zijn opgesperden muil, stoven de vlokken schuim!

Het kwam al nader; met de snelheid van een orkaan, die het zwerk scheurde. De dijken beefden voor den geweldigen het geboomte boog sidderend met de kruinen ter aarde en de wortelen ontblootten zich! Het naderde het land van Reimerswaal, met zijn bloeiende dorpen....

Ten Westen van Reimerswaal lag het kasteel van Lodijke, waar als een machthebber zetelde, den heer Adriaan van Lodijke, Heer van Reimerswaal, die in den omtrek zijn bevelen uitdeelde. Het was een strenge Ambachtsheer, voor wien al zijn onderhoorigen beefden. Hij was gehuwd met een zeer zachtzinnige vrouw, en wat haar man te kort schoot in liefde tot zijn naaste, vergoedde Vrouwe Johanna van Lodijke, door haar zachtmoedigheid en weldoen, zoodat men terwille van haar, veel in haar man verdroeg.

Op den gemelden 5den November was er groot feest op het kasteel, een doopfeest ter eere van de pasgeboren zoon. De maaltijd staat aangericht en de gasten schikken aan. Zilveren bekers en kristallen glazen wisselen elkander af, de schotels met de Lodijksche wapens zijn zwaar verguld; zij schitteren en fonkelen in het licht, ze schitteren voor de laatste maal op het Kasteel van Lodijke....

Aan het hoofdeinde troont de Kasteelheer. Hij zit daar in zijn volle heerlijkheid - ; in zijn triumph-; maar hij heeft het hoogtepunt van zijn glorie bereikt.

Er heerscht een opgewekte, losse, vroolijke toon aan tafel. De gerechten gaan rond en de geur van de fijnste visch en van het heerlijkste wildbraad vervult de zaal. Er wordt al drukker gesproken, de edelste wijnen fonkelen in de glazen. Men hoort niet den storm die buiten loeit, men kijkt slechts naar dans en luistert naar de muziek der minstreelen....

Doch terwijl het gedruisch in de feestzaal luidruchtiger wordt, als wilde ze het gebrul der storm overstemmen.... wordt plotseling de deur open geworpen en stormt, met gescheurde kleeren en beslijkte haren, een onderhoorige de zaal binnen, regelrecht op den burchtheer af.... In een oogwenk verstomt het rumoer en aller oogen wenden zich plotseling naar de plaats, waar de ongenoode gast, met zijn somberen blik, staat. Men gevoelt het, er is iets gebeurd.

"Te hulp Heer!" zoo klinkt het door de zaal, "te hulp! Er is grooten nood! De dijk bij Lodijke is bezweken en het water stroomt door het gat onze polders binnen! Zend uw werkvolk ter hulp, Heer.... !"

Men schrikt op van deze tijding en ontsteld verlaten eenige de feestzaal. Woedend is de Heer van Lodijke over deze stoornis. Het gevaar dringt niet door tot zijn verhitte brein en hoogmoedig klinkt het: "Geen nood, mijne gasten! Geen zorg op mijn kasteel! Geen werkvolk zal door mij naar den dijk worden gezonden! Zal ik de Schelde tegenhouden en ze in haar werk belemmeren? Immers ze werkt nu voor mij! Ze helpt mij een haven te graven naar mijn kasteel". .. . en een drinkbeker met zijn wijn opheffend ...... "Een dronk aan mijn wakkere helpster de Schelde......"

Ontzet luistert men naar deze verwaten taal, doch ze stelt de gasten niet gerust en ze verdwijnen, om zich persoonlijk op de hoogte te stellen. Ze verdwijnen bijtijds, want de "wakkere helpster" naderde met rassche schreden, alles voor zich uitstuwend, de muren van het Kasteel, en ternauwernood kon de ambachtsheer van Reimerswaal met zijn vrouw zich op een vlot redden, om in Bergen op Zoom zijn levensdagen te eindigen.... De woeste Schelde-golven verrichtten hun vernielend werk, overal jammer brengende. Als de andere vluchtelingen, die zich nauwelijks konden redden, den anderen morgen den omtrek overzien, weten ze niet of ze waken of droomen sommigen twijfelen aan hun verstand. Waar is Lodijke? Waar is Tolseinde en Steenvliet? In verschillende richtingen rijzen de spitsen der kerktorens op, uit de diep-grauwe wateren; nu hun metalen mond is verstomd, schijnen ze de hand omhoog te trekken, smeekende om erbarming.

Ginds schemeren daken; daar steken de stukken van het kasteel te Lodijke boven het water uit. Welk een aanblik biedt die nieuwe zee....

Uit Reimerswaal snelt men te hulp, de schrikmare was hun in de straten reeds tegemoet gekomen en naar de ringmuren der stad ijlend, staren zij op de woeste baren, die ook reeds hun stad naderde. Toch werd hun stad dien 5den November nog gespaard, doch het omliggende land was verloren.... verzwolgen....

(Wordt vervolgd.)

DE VROUW AAN HET WOORD

Onze Parfums.

Een goed gekleede vrouw is niet altijd een goed geparfumeerde vrouw.

Het kiezen van een parfum is niet zoo heel gemakkelijk.

Er moet overeenstemming zijn tusschen de vrouw en haar parfum. De zachte, licht-geurende odeur is voor de blonde, têere vrouw. De donkere, demonische, mag een sterker parfum gebruiken.

Kent u "le charme d'orsay" of "Quand vient l'été" van Guerlain? Beide zijn zachte parfums.

"L'apres l'ondée" eveneens van Guerlain, is veel sterker,

"Fétiche" van Piver is ook zacht van geur, terwijl "Dans la nuit" een zwoele parfum is, die doet denken aan Oostersche harem-vrouwen.

Al deze parfums zijn heel duur, ongeveer van acht tot veertien gulden per fleschje en vaak nog veel duurder.

Er is een parfum, dat van een zeldzame welriekendheid en.... zeer goedkoop is, maar u kunt dit slechts in één zaak in Parijs krijgen.

Wellicht kunt u bij een bezoek aan de heerlijke lichtstad er zelf op af stevenen, anders belast u er een of ander, die er heen gaat, mee.

Het parfum heet "Pois de Senteur", en u kunt het koopen bij Salomé, Place de l'Opéra 8,

In dezelfde zaak kunt u alle mogelijke kleuren poudre krijgen.... per ons!

Ik betaalde in het najaar voor een tamelijk groote flesch van die heerlijke odeur, die je omhult met een discreet en fijn geurtje, fl 1.75.

Wilt u een odeur-paleisje zien, gaat u dan (de naam is me ontschoten) in die verrukkelijke parfumerie op de Boulevard des ltaliens.

Ik zal probeeren u duidelijk te maken, waar u die kunt vinden, want het is "de groote boulevard" en daar zijn odeurwinkels bij dozijnen.

Als u uit de Rue du Helder komt, slaat u naar links af en loopt tot u een groote parfumerie op een boek van de Boulevard ontdekt. Zoodra ge dit paleisje betreedt, zijn gracieuse, goed-gemanicuurde handjes daar, die u bespuiten met de heerlijkste geuren, die ooit uw neusje streelden.

Nu we 't toch over "luchtjes" hebben, wil ik u even vertellen van de "lampe Hygiénique" van Berger, die ik in het Louvre (niet het Museum, natuurlijk!) kocht. Dit is een sierlijke glazen lamp, die gevuld wordt met ozoalcool en brandend alle tabaks- en etensluchtjes absorbeert.

Het is werkelijk een genot, wanneer b.v. op uw bridge-avond twee mannen lustig zitten te dampen, zoodat de kamer in no time vol rook is, na het aansteken van de lamp, de rook na een minuut of vijf geheel te zien verdwijnen. Nu is ozoalcool wel wat duur, al brandt de lamp zuinig, toen de flesch, die ik uit Parijs meegenomen had dan ook op was, vulde ik de lamp met spiritus, waarin ik een paar druppels lavendel deed.

Ik hoop u met mijn geparfumeerd babbeltje van dienst te zijn geweest. Wanneer het u interesseert, wil ik u toch eens iets meer van m'n Parijsche reisjes vertellen.

Nu nog een paar mode-nieuwtjes. Het zijn de eerste vaste mode-wetten voor het komend seizoen. Ingrijpende veranderingen zijn er niet, want ten spijt van alle vroegere beweringen, blijven de rokken heel kort en handhaaft de taille haar zelfde plaats en denkt ze er niet aan terug te gaan naar haar vroegere hoogte.

De kleuren, die ons zullen tooien, heeten blauw in alle schakeeringen en groen, een mooi grijs-groen. Verder zal er énorm veel zwart en wit gedragen worden.

En dan krijgen we weer het mouwloos tijdperk. Want zagen we in het afgeloopen seizoen alleen mouwlooze avond-robes, dit seizoen brengt ons ook middagrobes zonder mouwen.

Voor deze laatste zijn de bedrukte crêpe Georgettes en foulards zeer en vogue.

Onder de tailleurs worden uitsluitend jumpers gedragen.

Franjes ziet men allerwege en meer dan ooit worden er paarlen colliers gedragen, soms als eenige garneering van een avond-toilet.

De laatste mode-gril is een mantel van slangenhuid, die de mondaine Parisienne draagt als overgang van haar bontmantel naar haar zomer-dito.

Gevoerd met kasha in de kleur of zijde in lichtere tint, kosten deze mantels 12.000 francs.

Direct bestellen, mevrouwtje ! ! !

E. B. B.

TREFFERS EN POEDELS

Panne.

Stille straat in rustig stadje,

heel klein stadje op het land,

kinderkoppe-hobbelkeien,

diepe goten aan den rand. -

Plots met hevig knalpotschieten

komt een zware Harley aan,

heele dure tweecylinder,

kampioen der rennerbaan.-

Vorenop een ruitgepette,

welgedane boerenzoon,

op de duo dikke juffer,

koningin op haren troon,

zoo'n rustiek dorps-standaard-type,

hoed héél hoog en groot gezicht

en een mine, die wil zeggen:

"'k bin gin mens 'n sent verplicht".-

Plots in donderende stilte

doet de motor het niet meer,

groote vrouw-meid kijkt veelzeggend

op haar motorrijder neer.-

Dit sujet trapt hoogopspringend

kick-start-hefboom naar benee,

draait aan kranen, voelt aan schroeven,

doch de Harley wil niet mee.-

"Eije-moter-webbeziene?"

"Keea, ou noe toch je mond!"

Keea kijkt met arendsoogen

verontwaardigd in het rond.-

Toegeloopen menschenhoopje,

ginnegappend stadspubliek

lacht zich om de situatie

van dat tweetal bijna ziek.

"Kedden tevee has 'eheve"

"Of me boezie is kepot. -"

"Nou, Merien, ik wou wè wete"

"ôk nog lang zò zitte mot. -"

Keea's spanning stijgt gestadig,

want de toestand wordt kritiek

en Merien die trapt en steigert

zich welhaast een buikkoliek.-

Doch vergeefsch is al zijn streven,

motor weigert pertinent,

Kee's geduld is thans ten einde

en zij schettert malcontent:

"Zeg, je mô me nog is vrège"

"Mieje moter meetegè"

"en in stad bie aol die mense"

"me voe gek te lète stè." -

Statig daalt zij van heur zitplaats

en besluit haar woordenzee:

"Ik gè miete bus nèr uus toe"

"neem jie mèr 'n ander mee!"

WILLEM TELL II.

HET JOURNAAL VAN PHILEMON ZIJDEWIND

23 Februari. Met nauw bedwongen verontwaardiging, vertelde Liesbeth aan tafel, hoe te Helmond een ontaarde moeder haar kind, door aanplakking aan haar woning, te koop aanbood, waarop Wybo, mijn oudste, den gepasten ernst verbrak, met ongepaste opmerking, dat de Helmondsche stijfsel blijkbaar beter was dan de Helmondsche moeders. Liesbeth hem zwijgen opgelegd,

Stilte gestoord door Jossie, mijn jongste, die, waarschijnlijk heler even schuldig vindende dan steler, verontwaardigd vroeg, waarom of er laatst dan aan mevrouw Klapstuk, die kindje gekocht had, gebakjes waren bezorgd. Vraag niet beantwoord en gesprek van richting veranderd. Jossie op weg 'n enfant terrible te worden.

24 Februari. Electricien, die 'n gesprongen stopcontact kwam herstellen, trachtte me hedenmorgen een kaart te verkoopen voor tooneeluitvoering van werklieden-organisatie. Geweigerd om principieele redenen. Vereenigingen zeer goed, maar niet in die kringen; arbeiders vallen meestal ten prooi aan demagogie van verkeerde leiders. Wij, intellectueelen, moeten door het vermijden van dergelijke bijeenkomsten, overtuigend het verkeerde er van aantoonen.

Ben toch nog naar uitvoering geweest. Mr. Mierick van Peuteren, die uit den tijd, dat hij om politieke redenen populair wilde worden, nog donateur was, had zijn vrijkaart over. Wilde niet weigeren. Tenslotte kloppen er onder de boezeroenen der volksmenschen misschien betere harten, dan in de lakschoenen der rijken. - Ze speelden aardig. Bij uitgang werd er gecollecteerd. Gaf ook wat! Bemerkte thuis echter dat het 'n tienstuiverstuk was geweest. Op zoo'n manier geen voordeel van vrijkaart

25 Februari. Op morgenwandeling hevigen slag op schouder ontvangen. Dat is Krimp van Dulmen z'n methode van verwelkoming als hij iemand inhaalt van z'n kennissen. Rare gewoonte! De man was enthousiast over nieuwe uitvinding van Edison; n.l. stalenboeken. Heb pijnlijken schouder opgehaald. Dat noemen ze een nieuwe uitvinding! Kan me nog herinneren van toen ik thuis was, dat onze kleermaker er al had. Dat de oude, doove Edison er nimmer van gehoord heeft, kan ik plaatsen, maar Krimp van Dulmen, die zich zoo graag op ontwikkeling laat voorstaan, moest beter weten. Om op Edison terug te komen: ik houd niet van dien man. Kan niet verdragen, dat hij roem behaalde met gramophoon. Begrijp de menschen niet, dat ze zooveel waarde hechten aan een ding dat vanzelf spreekt.... en dan nog zoo slecht.

26 Februari. Kreeg 'n achter-achterneef onverwacht op visite. Verre familieleden deden beter, indien ze altijd behoorlijk op 'n afstand bleven. De man had de monumenten-manie. Ben 's morgens met hem naar kerkhof geweest, waar zoo juist door naaisters-vereeniging een levensgroote gedenknaald op het graf van haar voorzitster was onthuld.

Neef had er bijna in getrapt.

's Middags Middelburgsche Abdij bezocht. Schoon bouwwerk, vol stijl. Verzuim nooit er met mijn gasten heen te gaan; geeft Liesbeth de handen vrij. Jossie, die we meegenomen hadden, keek oogen uit, deed expedities op eigen hand. Neef vermoedde, dat er een archeoloog in den jongen stak. Toen we Abdij wilden verlaten, konden we 't ventje nauwelijks meekrijgen; hij wilde weten waar die bekende siroop bewaard of gemaakt werd.

27 Februari. Ontmoet commissaris van politie, die tegen gewoonte in, vreeselijk opgezwollen oog tusschen twee gelaatschrammen droeg. Belangstellend naar oorzaak geïnformeerd en vernomen, dat een en ander afkomstig was van vrede-stichtende pogingen tijdens gouden jubileum, dat mannenkoor "Zang veredelt" in stads-bierkneipp gevierd had. Ronduit gezegd, dat dergelijk infaam optreden tegen autoriteit in strijd is met titel van dat koor. Hoorde even later bij kapper, dat genoemd devies niets met koor uitstaande had; dat liet zingen door beroepssolisten; zelf schreeuwde het alleen. Breeduitstra beweerde evenwel, dat dit laster was. Ze zongen wel degelijk en waren in die vijftig jaar zoo veredeld, dat ze teruggevallen waren op de tradities van den adelstand.

28 Februari. Hedenavond op soos groote fuif. Griffier Dorrias had Leopolds-orde ontvangen, wijl bij voor eenige jaren vonnis onderteekend had tegen Belgische loods. Nu hebben alle leden der soos die onderscheiding, behalve dr. Doorloop en ik. Om dit euvel te verhelpen, na rijp beraad besloten, dat dr. Doorloop, zoodra hij een auto-tochtje maakt naar 'n tante in de Kempen, zijn dobbermann-pincher iets zal laten bijdragen tot de vruchtbaarheid des Vlaamschen bodems; ik zal een fantasie-ansichtkaart zenden, aan den koopman, die op den hoek van 't koninklijk paleis te Brussel, gebraden kastanjes verkoopt. Als dat niet helpt, helpt niets!

1 Maart. Had in handen der politie kunnen vallen. Toen 'n jongen bezig was, 'n boom in plantsoen te vernielen, stond ik bijna op 't punt hem op 't slechte daarvan te wijzen, toen ik me herinnerde, dat vorige week rechtbank te Middelburg, arbeider uit Aardenburg tot fl 30. boete had veroordeeld, omdat hij kameraden gewaarschuwd had, niet de mollen-, egels- en kikvorschenwet te overtreden, terwijl twee bekeuringslustige marechaussée's, die misdaad gaarne hadden zien gebeuren.

'T SCHAVOTJE DER LEZERS

A C. N., te Soekaboemi. Uw enthousiast schrijven over ons Kerstnummer heeft ons veel vreugde bereid. We kunnen ons voorstellen met welke gevoelens u de verhalen en reproducties naar winterstemmingen in Zeeland in het warme Insulinde las en bekeek. Uwe meening was meer dan een vorstelijk honorarium.

VEREENIGINGSNIEUWS.

Februari is blijkbaar een goede maand voor de Zeeuwsche vereenigingen, lezen wij de programma's, dan zien we, dat de leden hoogst gezellige feestavonden hebben.

De vereeniging "Zeeland" te HAARLEM, gaf een cabaret-avond, die goed geslaagd is en speciaal tot doel had een goed saldo te verkrijgen voor aangekochte Zeeuwsche costuums. Bij het opengaan van het doek zagen wij op het tooneel een droomer, die in visioen zag verschijnen een groep jongelui, torschende koffers en tasschen vol Zeeuwsche kleedingstukken. Uit deze gaven ontstond een Zuid-Bevelandsche boerin, zingende het schoone lied, "'t Landje van ter Goes". Niet lang duurde haar alleen zijn, een jonge Zuid-Bevelander kwam haar levensvreugde verhoogen, hetwelk uiting vond in een mooie oude dans. Na hun vertrek ontwaakte de droomer en vond een allerliefst Zuid-Bevelandsch boerinnetje, waarmede hij natuurlijk geen raad wetende, het lieve kindje onder de menschen bracht. Door de groote animo, de pop te bezitten, bracht deze aardig gedachte reclame een goede bate op. Hierna volgde "Variatiën op het Zeeuwsche volkslied", compositie van Rudorf Nel, gespeeld door den bekwamen violist, dhr. A. Michels, met pianobegeleiding van mej. Van der Miesen. Een goede sopraan, mej. Kalkman, zong fraaie liederen, waarbij mej. Otto verdienstelijk accompagneerde. Daarna volgde het aardige blijspel "Rozalie" (Hoog bezoek), één acter van Max. Maureij, dat mede groote voldoening gaf. Na de pauze een zanger van professie, den heer A. Molenaar, een fraaie bariton, met drietal klassieke nummers, pianobegeleiding van den heer P. Halsema, musicus. Dit tweetal gaf schoone kunst te genieten. Nog volgde het vroolijke bijspel "Gelukkig getrouwd", één acter van J. B. Schuil, en tot slot speelde een groep Indische jongelui "Hawai muziek". Het was een bijzondere avond waar de fraaie kunstbelichting zeer toe medewerkte.

"Zeelandia" DEN HAAG, heeft zijn leden een cabaretavond geboden, die er zijn mag; muziek, zang, dans en voordrachten gaven welkome variaties. Dat ook daar het "Zeeuwsche" niet vergeten was, gaf Mevr. Wilson te hooren met de novelle van "Aobram" van H. E. Beunke en "Zeeland en wij" van den heer Wilson, een stukje tintelend van liefde voor het Zeeuwsche gewest. Op 25 Maart wordt een tooneelavond gegeven, op dien avond zal een inzameling worden gehouden voor de weduwe en hare kinderen te Yerseke, die op zulk een droevige wijze, man en vader moesten verliezen. Het zangkoor is ook met groote voornemens bezield, getuige haar deelname op Hemelvaartsdag aan het Nationaal zangconcours te Gouda. Wenschen wij haar een goed succes èn zoo mogelijk een overwinning.

"Zeelandia" te NIJMEGEN gaf in den Stadsschouwburg aan leden, donateurs en introducées een tooneelavond. Met eigen krachten werd het blijspel "Twee wapens" van Blamenthal en Kadelburg (4 bedrijven) voor het voetlicht gebracht. Onder de verdienstelijke leiding van den heer Truyens, donateur, hebben de spelers de aanwezigen een genotvollen avond bereid, wat ten duidelijkste door het levendig applaus is bewezen. Het moet wel een groote voldoening zijn voor de jonge tooneelclub E. M. M., reeds zulk een goed succes te behalen. Goed gezien was het, veel zorg te besteden aan costuums, ook het fraaie décor werkte mede tot het goede welslagen.

Een bal bracht ook hier het einde. Wij hopen meer van de jonge vereeniging te kunnen mededeelen.

Dat ook de vereenigingen te AMSTERDAM, ROTTERDAM en UTRECHT de leden en donateurs aangename feestavonden hebben bereid, hopen wij de volgende maal te mogen vertellen. Dat men ook in andere plaatsen er op uit is zich te vereenigen, blijkt wel uit de plannen, die men in DORDRECHT koestert. Binnenkort zullen wij daar meer over schrijven.

VER.-RED.