Onze Populaire Zomerreis.

Van Brussel uit gaat onze autotocht over Leuven, St. Truiden naar Luik. Leuven wordt vluchtig bezichtigd en vooral wordt de aandacht geschonken aan het stadhuis, de nieuwe bibliotheek en eenige merkwaardige monumentale gebouwen.

Vervolgens gaat de tocht langs heuvelen en dalen om even uit te stappen bij het fort Loneiz, vlak voor Luik, alwaar een monument opgericht is geworden ter nagedachtenis van de gevallenen voor de stad Luik.

Vervolgens bereiken wij Luik. De hoofdstad van de gelijknamige Belgische provincie, is na Brussel en Antwerpen de grootste stad van België en vormt het middelpunt van een zeer belangrijk industriegebied. Zij ligt in het dal der Maas waar deze de Ourthe opneemt, ten deele op de helling van een berg, die de Citadel St. Walburge draagt.

De grootste helft der oude stad ligt op den linker Maas-oever, terwijl de arbeiderswijken aan den rechteroever zijn, welke beide stadsdeelen door vijf bruggen en een spoorwegbrug zijn verbonden. De mooiste brug is de Pont de Fragnée, in wier nabijheid een gedenkteeken ter eere van den electricien Gramme staat. Na de normaliseering van de Maas is Luik een der mooiste Belgische steden geworden. Nieuwe stadswijken zijn verrezen en ook het oude gedeelte is verfraaid. Van de pleinen noemen wij: het St. Lambertusplein, het Marktplein. de Place de la République française met het bronzen standbeeld van Gretny, het plein der Universiteit met het standbeeld van den geoloog André Dumont, het Parc d'Avroy met terrassen en vier dierengroepen.

Tusschen dit park en den boulevard d'Avroy staat het ruiterstandbeeld van Karel de Groote en aan de andere zijde van het park een monument van Rogier en de omwenteling van 1830.

Het mooiste openbare gebouw is het Paleis van Justitie dateerende uit de XVIe eeuw en de vroegere residentie der prins bisschoppen. Een gedeelte van dit gebouw dient tot woning van den gouverneur en het provinciaal bestuur.

Verder noemen wij het stadhuis, het nieuwe Conservatorium voor muziek; het huis Curtius en de in renaissance stijl gebouwde Universiteit. Bij een rondwandeling door de oude stad herinneren enkele oude huizen nog aan de welvaart van vroegere eeuwen en de mooie kaden geven aan de plaats een schilderachtig aanzien.

Van Luik gaat onze reis naar Spa. Wij bewegen ons dan in de Ardennen, langs de rivier le Vesdre. Hier zijn de heuvelen steenachtig en doen wij verschillende steengroeven aan, om langs schitterende wegen Spa te bereiken.

Nog slechts veertien dagen scheiden ons van onze zomerreis. Uit verschillende deelen van ons land bereiken ons berichten van abonné's die zich wenschen aan te sluiten. Wij verzoeken met aandrang niet tot het uiterste te wachten, daar de 23ste Juli de toelating tot deelname wordt gesloten.

De prijs fl 37.50 is zeker in het bereik van velen en de tocht zal zeker onvergetelijk blijven.

Wij vertrouwen dan ook dat tal van lezeressen en lezers zich bij ons zullen aansluiten.

DE BEVELANDSCHE WEEK

Een bezoek aan Zeeland, dat ten leste ontdekt werd; hoe onze wegen zullen worden; een attractie voor bezitters van auto's en motoren.

Het is een verheugend feit, dat men in Holland heel wat meer dan vroeger aan Zeeland denkt, als er vreemdelingen komen, die indrukken van ons land willen verzamelen. De schoonheid van onze provincie en de roem van hare merkwaardigheden is tenslotte ook tot boven den Moerdijk doorgedrongen. Dit viel weer eens af te leiden van het bezoek der Indische militairen aan Zeeland, dat Woensdag en Donderdag plaats vond. De oude Inlandsche vechtjassen, naar Nederland overgekomen om de bezetting van het stoffelijk overschot van generaal van Heutz op te luisteren, werden in Rilland opgewacht door de afdeeling Zeeland van den vrijwilligers motordienst. In de auto's van de vrijwilligers reden de Oosterlingen naar Goes, waar het befaamde oorlogsmuseum van den heer Wilton van Reede werd bezichtigd. In den avond tufte men naar Middelburg. Overal waar de heldenstoet passeerde, trokken de bruine mannen in hun lichtgroene uniformen de aandacht.

Velen zullen door het zien van deze helden een tikje nader gebracht zijn bij het verre Insulinde, dat voor de meesten onzer nog iets onwezenlijks heeft. Men behoefde het troepje slechts even te naderen of onze grootsche Indische geschiedenis herleefde. Het zou wel goed zijn als dergelijke bezoeken ieder jaar herhaald werden. De interesse voor Indië zou er door toenemen. En vermeerdering van belangstelling in de Oost kan in deze dagen geen kwaad.

x

Eindelijk is er dan een en ander bekend geworden van het wegenplan, dat in het komende jaar, dank zij het wegenfonds, in onze provincie uitgevoerd kan worden. Eerstens zal de verbinding met Brabant, de erbarmelijke weg der zuchten, onder handen worden genomen.

Daarvan zijn reeds aanzienlijke gedeelten van het traject Middelburg-Kapelle verbeterd. Voor dit rijksgedeelte is het, blijkens de aanteekeningen op den tabel in de Staatscourant, de bedoeling de klinkerbestrating te behouden, maar de breedte die nu 3.5 tot 5. is, te brengen op 5 à 5.50 M. en het rijwielpad van 1 à 2 M. te brengen op 2 M.

Aan dezen weg komen in Zuid-Beveland drie zijtakken: een van 's Heer Arendskerke naar het Wolphaartsdijksche Veer, een van Goes naar Hoedekenskerke; en een van Vlake naar Hansweert.

Van deze zijtakken worden geen bijzonderheden over den aard der verbetering gemeld, behalve bij den weg van Vlake, die nu een grindweg van plm. 3.M. is en die zal worden een weg van geasfalteerd steenslag van 5 M. met ook nog een rijwielpad van 1.50 Meter.

Blijkens deze mededeelingen zal de hoofdader door Zeeland aan behoorlijke eischen voldoen. Het vreemdelingenbezoek aan onze provincie zal door goede wegen winnen.

x

In het kort deelde ik reeds mede, dat in de te Goes te organiseeren tentoonstellingsweek een rondrit door automobielen en motorrijders gehouden zal worden. Hieromtrent verschenen dezer dagen nadere gegevens:

De tocht wordt Vrijdag 29 Juli gehouden, en is gesplitst in twee gedeelten:

a. ochtendtoer door Walcheren;

b. middagtoer door Zuid-Beveland.

Begin en eindpunt van beide is Goes.

Na den tocht door Walcheren zal de gelegenheid worden opengesteld zich te vereenigen aan een gemeenschappelijke Bevelandsche koffietafel in "Het Schuttershof" te Goes, waar ook de tentoonstelling

gehouden wordt.

Na den tocht door Zuid-Beveland kan men gaan dineeren in diverse hotels te Goes.

Om 8 uur volgt dan in den tuin van het Schuttershof de opvoering van het openluchtspel "Jozef in Dothan" door "Het Schouwtooneel" uit Amsterdam. (Bij ongunstig weer in de Schouwburgzaal).

Het doel van deze tochten is, om de bewoners van Zeeland en de vreemdelingen meer bekend te maken met de pracht van mooi Zeeland en tegelijk het toerisme te bevorderen, terwijl deze tochten niet het karakter zullen dragen van een snelheidswedstrijd. Ieder deelnemer is vrij om den tijd voor de af te leggen route zelf te bepalen.

Aan den rit kunnen ook gezelschappen en families in gehuurde wagens deelnemen.

A. M. D.

De uitzondering van heden is de regel van morgen.

De lafaard ziet wat hij vreest; de moedige datgene wat hij hoopt.

DE KALENDER DER NOORDGROEP

De moeilijkheden der electrificatie; over de jaarvergadering van den Zeeuwschen polder- en waterschapsbond; onze zorg voor vee en wei; feest in Zierikzee.

Bij vele gemeenteraden in de Noordgroep is de kwestie der electrificeering ter sprake gekomen, naar aanleiding van de door de P. Z. E. M. gedane voorstellen, die, blijkens de verschillende verslagen der raden, wel wat vaag bevonden werden en aanleiding gaven om nadere en duidelijker gegevens te verzoeken vooraleer men zich definitief verbond. Ook in den Zierikzeeschen raad kwam deze brandende kwestie ter tafel. Voor deze gemeente is het al heel moeilijk een bindend besluit te nemen, omdat men daar zit met een gasfabriek, die financieel geen schade kàn lijden en die bij electrificatie verliezen zal moeten lijden, omdat vele inwoners zich op het electrisch net zullen aansluiten voor licht in hunne woningen, waardoor natuurlijk de gasfabriek een deel der inkomsten voor gasverlichting derft. De reorganisatie der fabriek zal verder belangrijke financieele offers vragen, terwijl de resultaten der waterleiding niet zonder bezorgdheid worden tegemoet gezien. Om nu die gemeente tot nieuwe verplichtingen te verbinden t.a.v. de electrificatie vonden B. en W. geen vrijmoedigheid. Sommige leden waren bevreesd voor uitsluiting, wanneer de raad niet met het gedane voorstel accoord ging, maar anderen waren van oordeel, dat, mocht Zierikzee zich later nog aanmelden voor aansluiting, de P. Z. E. M. het verloren schaap wel met open armen zou ontvangen. De kwestie is thans door de Prov. Staten in behandeling genomen, zoodat we een volgend maal wel in de gelegenheid zullen zijn te vermelden, hoe de Staten de houding der diverse gemeenten hebben beoordeeld.

x

De Zeeuwsche Polder- en Waterschapsbond vergaderde dit jaar te St. Philipsland, waar het bestuur en genoodigden werden ontvangen ten gemeentehuize door burgemeester Kleppe, die een korte schets gaf van de wordingsgeschiedenis van het voormalige eiland, waaruit o.a. bleek, dat de naam voorgoed werd vastgesteld bij de herbedijking in 1496 door Philippus, den bastaard van Bourgondië. Verscheidene malen werd het eiland overstroomd door de breede zeearmen o.a. in 1532. Met de herbedijking werd toen gewacht tot 1645. De toen ingedijkte polder, heet nog steeds de "Oude" polder. In 1629 werd de heerlijkheid als een goed Zeeuwsch leen door de Staten van Zeeland uitgegeven. De vergadering werd gehouden op "Holland's Hoeve", welks schuur op keurige wijze in een vergaderzaal was herschapen. Twee belangrijke rapporten werden op deze vergadering voorgelezen en behandeld, zoo het rapport der wegen-walscommissie en dat betreffende de wenschelijkheid tot het oprichten van afwateringswaterschappen. De heer J. A. Royer, ingenieur bij den Prov. Waterstaat in Zuid-Holland, hield een schitterende rede over: "Het wegenvraagstuk in verband met de wegenbelastingwet", welk betoog op verzoek van den voorzitter werd afgestaan, om haar in druk te laten verschijnen. Na den maaltijd, waarover velen niet tevreden waren, werd een auto-rit gemaakt naar het polderhuis van Rumoirt, waar een geschilderd portret hangt van den heer Del Campo, die de groote stoot aan de indijking van den Kramers- en Anna Jacoba Polder heeft gegeven. In 1857 is hierbij gevoegd de Willemspolder, een waar smartekind; herhaaldelijk is deze polder overstroomd. Eerst in 1923 werden de drie genoemde polders niet zonder veel strijd tot een waterschap vereenigd.

x

Dezer dagen werden te Zierikzee door den vicevoorzitter der vereeniging tot verbetering van den rundveestapel in Zeeland, de diploma's uitgereikt aan een 17-tal cursisten uit verschillende plaatsen van Schouwen-Duiveland, die aan de eischen van goede melkers hadden voldaan. De heeren Zwagerman en Sytema zijn van deze cursussen de grondleggers. Met bewonderingswaardige vasthoudendheid trachten zij den Zeeuwschen boer te overtuigen, dat de "melkfabriek" meer en beter resultaten op kan leveren dan ze (de koe) tot heden deed, Waar de melkveehouderij niet de hoofdbron van bestaan is op onze vruchtbare kleistreken, kost het heel wat om de menschen er van te overtuigen, dat bij de intensieve toepassing van den landbouw en de steeds grooter wordende vraag naar bouwland, de veestapel en de weiden niet vergeten mogen worden. Op de cursussen, die nu op Schouwen en Duiveland gehouden zijn, werd een speciale methode bij het melken der dieren toegepast, die naar men hoopt rijke vruchten zal afwerpen.

x

De meermalen op deze plaats aangekondigde feesten te Zierikzee, die Vrijdag j.l. gehouden werden, zijn, mede dank zij het schitterende zomerweer, uitstekend geslaagd. In den morgen werden de feesten ingezet met een reveille door het Vrijwillige Marine-muziekgezelschap dat was aangekommen met Hr. Ms. Marinevaartuig "Balder". Op het Havenplein stelden zich vervolgens de manschappen van de Landstormafdeeling Schouwen-Duiveland, Tholen en St. Filipsland met het Korps Motordienst, en had de overhandiging plaats van de afdeelingsvlag aan den Bijz. Vrijw. Landstorm afd., Schouwen-Duiveland.

Om 11.45 uur werden autoriteiten van verschillende militaire en gewestelijke landstormafdeelingen op het stadhuis officieel ontvangen door het gemeentebestuur, waarna op het Havenplein door pl.m. 1100 kinderen onder begeleiding der muziek, liederen gezongen werden.

Om 12 uur arriveerden een tweetal watervliegtuigen, de W 61 en W 66, die in de haven ten aanschouwe van duizenden neerstreken en later luchtevoluties uitvoerden.

Des middags hadden behendigheidswedstrijden voor automobielen en motoren plaats, opgeluisterd door muziek, gevolgd door Provinciale Rei (Klompendans) uitgevoerd door adspirant-leden van de Gymnastiekvereeniging "Olympia". Dit nummer trok aller aandacht en werd door de jeugdige deelneemsters in hare mooie costumes prachtig uitgevoerd.

De vaandeloptocht, waaraan pl.m. 800 personen deelnamen en waartusschen zich 6 muziekkorpsen bevonden, leverde met de mooie vaandels, die schitterden in het zonlicht, een grootsch gezicht.

Om 6 uur had in hotel Van Oppen een diner plaats, w.o. mede aanzaten de heeren Duymaer van Twist, voorzitter van de Nat. Landstorm-commissie, mmajoor D. J. Gorter, verbands-comm. Bijz. Vrijwillige Landstorm verbond Zeeland, luit.-kol. Wynandts, korps comm. motordienst.

Om half negen trok het boegsprietloopen over de Oude Haven veel kijklustigen. Te 10 uur had de taptoe door het Marine-gezelschap plaats, terwijl het feest om 11.15 u. besloten werd door een fakkeloptocht, waarachter zich honderden schaarden.

Het feest werd daarna nog tot laat in den nacht voortgezet in de danslokalen, waar een uitbundige stemming heerschte. De vreugdekreet "Tobus" was niet van de lucht.

Voor de Noordgroep is het Vrijdag een amusante dag geweest.

DE WEEK OP WALCHEREN

Over een kale ontvangst; waar blijven de feestelijkheden gedurende de landbouwtentoonstelling; is de Middelburgsche brandweer in orde; de wegenverbetering; over Indische militairen en over Zoutelande.

Het treft wel eigenaardig; enkele weken geleden noemde ik enkele feesten, die de Middelburgers dit jaar, dank zij de vereeniging "Uit het Volk Voor het Volk" te goed hebben, terwijl ik bij een andere gelegenheid het verschijnsel signaleerde, dat stedelingen dikwijls niet zekere minachting op de "boertjes van buiten" neerzien. Ik waag het, tusschen het een en het ander verband te leggen, nu ik hoor, dat tijdens de landbouwtentoonstelling van 21 Juli, door Middelburg voor niet één feestelijkheid zal worden gezorgd.

Dit is toch wel heel kaal. Dan kwam Axel vorig jaar anders voor den dag. Dáár toonde men het groote belang, dat een provinciestadje bij den landbouw heeft, te beseffen. Het was daar een feestweek van belang en de burgerij toonde van harte mee te leven met de hoogdagen, die de landbouw doormaakte.

In Middelburg zal het ongetwijfeld op 20 en 21 Juli buitengewoon druk zijn. De caféhouders, de banket- en broodbakkers, de sigaren- en tal van andere winkeliers, zullen er, als 't weer meewerkt, een mooi slaatje uit kunnen slaan. Graag wil men aan "de boertjes van buiten" en al, wie in den landbouw belangstellen, verdienen. Maar voor zoover op dit oogenblik bekend is, toont alleen de Bond van Vergunninghouders door een bedrag beschikbaar te stellen, te besteden naar de aanwijzing van het tentoonstellings-bestuur, deze extra-verdienste te waardeeren.

Van een winkelweek, een étalage-wedstrijd, concerten, die toch geen schatten gelds behoeven te kosten -, we hooren er nog maar niets van. Evenmin van een vuurwerk, dat van zoovele landbouw- en andere feesten een aardig slot was.

Middelburg, word nog wakker!

x

Op twee dezer heeft er te Middelburg, in het pakhuis van de firma Maas en De Groot, op den Korendijk, een brand gewoedt, die zich aanvankelijk ernstig liet aanzien, maar die vrij spoedig kon worden gebluscht.

Een bericht, dat zeker niet de vermelding, waard was in deze rubriek, ware het niet, dat na dezen brand weer tal van klachten over de brandweer vernomen worden. Daar waren ongegronde bij, maar er was ook gemotiveerde critiek onder.

Natuurlijk is het mogelijk, dat, zooals het ook bij dezen brand gebeurde, een motorspuit even weigert, ook al wordt ze wekelijks geprobeerd. Het lijkt al heel lang, als het vijf minuten duurt, vóór een ter plaatse aangekomen spuit water geeft.

Van meer belang lijkt me het feit, dat er blijkbaar wel iets hapert aan de samenwerking tusschen de brandweer en het personeel der stadsschuur. De eerste zegt: we moesten de ladderwagen hebben met al onze ladders, het laatste beweert: die wagen is er geweest. Als er iets bij een brand noodig is, dan is het: krachtige, eenhoofdige leiding.

Ook lijkt het me verkeerd, dat niet zooveel mogelijk alle gereedschappen en ladders direct naar het terrein van den brand worden gebracht. Als derde verzuim is te constateeren, dat een agent van politie den brandmeester niet heeft gealarmeerd.

Eenige oefeningen "in groot verband" mag dus de Middelburgsche brandweer wel eens hebben!

x

Er is nu, ook voor Walcheren, eenige klaarheid gekomen in de wegenkwestie. Van Rijkswege is gepubliceerd, welke wegen in het Rijkswegenplan zijn opgenomen en dus voortaan uit de opbrengst der wegenbelasting worden onderhouden en zoo noodig aangelegd. Daarnaast zijn door Ged. Staten verschillende wegen op het provinciaal plan gebracht, die door de provincie, uit het aandeel, dat zij van de opbrengst der wegenbelasting ontvangt, zullen worden onderhouden.

Het Rijk neemt voor zijn rekening den grooten verkeersweg Vlissingen-Noord-Branbant en zal de bestratingsbreedte brengen op 5 à 5.50 M., met rijwiel pad van 2 Meter. Dat kan een mooie weg worden!

Een verrassing voor Walcheren is, dat een nieuwe weg zal komen van Vlissingen over Souburg door het land naar N. en St. Joosland. Deze nieuwe rijksweg voor het snelverkeer gaat dus buiten Middelburg om!

Op het provinciaal wegenplan komen voor Walcheren voor: de weg Middelburg-Veere (de beruchte keiweg), de beroemde Noordweg van Middelburg naar Domburg, en dan verder doorloopende over Westkapelle, Zoutelande, Biggekerke, Koudekerke naar Middelburg (vooral op het traject Westkapelle-Zoutelande-Biggekerke-Koudekerke is verbreeding en afsnijding van een groot aantal bochten dringend noodzakelijk, daar een autotocht langs dezen weg levensgevaarlijk is), de weg Koudekerke-Vlissingen (ook met gevaarlijke hoeken) en de veel besproken Nieuwe Vlissingsche weg van Middelburg naar Vlissingen.

Ik hoop van harte, dat het aandeel, dat onze provincie uit de wegenbelasting krijgt, van dien aard is, dat de genoemde wegen binnen niet al te langen tijd kunnen worden gemoderniseerd.

't Wordt een reuzen-tijd voor onze straatmakers en de Maatschappij voor wegenaanleg!

x

Ook ons eiland heeft bezoek gehad van het detachement Indische militairen, dat tijdelijk in ons land vertoeft.

De bruintjes in hun hier onbekende uniformen, hadden natuurlijk veel bekijks. Toch heeft een deel van het Middelburgsche publiek die belangstelling zóózeer laten blijken, dat ze in onbeleefdheid ontaardde. De Indische militairen werden op hun avondwandeling hinderlijk gevolgd door een groote groep van ongemanierde nieuwsgierigen, als waren het zigeuners, die ononderbroken in de gaten gehouden moesten worden.

De Indische soldaten verbleven in de Middelburgsche kazerne, konden zich tegoed doen aan een keurig verzorgden rijstmaaltijd, bezochten "de Schelde" te Vlissingen en het Stadhuis en de Abdijgebouwen te Middelburg.

x

In de Zoutelandsche kwestie is nu de uitspraak van den Kantonrechter gevallen. In twee gevallen werd schuldig verklaring zonder toepassing van straf uitgesproken, terwijl in het derde geval (des Zondags plaatsen van een tent op het strand) ontslag van rechtsvervolging volgde.

Velen zien nu met belangstelling den verderen loop van zaken tegemoet.

v. d. A.

DE WEEK IN ZEEUWSCH-VLAANDEREN

Ons "enthousiasme" voor de waterleiding; wantrouwen gezaaid, doch niet afgeschrokken; over actie in enkele organisaties.

Het is waarlijk niet zonder reden, dat er zijn, die mismoedig zichzelf en anderen afvragen: zouden we in Zeeuwsch-Vlaanderen nog wel ooit een waterleiding krijgen. Het is een lange, bange lijdensweg geweest, eer de meerderheid der gemeentebesturen de schouders onder dit werk wilde zetten. En nóg is er een vrij groote minderheid, die niet meedoet. Zoo geheel anders dan in Tholen, waar alle gemeenten zijn aangesloten en in Zuid-Beveland, waar slechts één gemeenteraad (die van Borsselen) in zijn weigerachtige houding is blijven volharden.)

Maar nu het er op aankomt, voor de gemeentebesturen om de contractueele verbintenissen uit te voeren, nu er geld gestort en dus geleend moet worden, nu schrikken zelfs enkele gemeenteraden, die eerst a gezegd hebben, er voor terug om b te zeggen.

Graauw en Koewacht wilden zelfs de toetreding ongedaan maken. Dat gaat natuurlijk niet meer. Maar men kan er wel uit opmaken, met welk een "enthousiasme" men hier momenteel voor de waterleiding vervuld is.

In Terneuzen stuitte het voorstel van B. en W. om een geldleening aan te gaan, ook op verzet. Natuurlijk helpt dat alles niets. Wel kan de totstandkoming der Waterleiding er voor de zooveelste maal door vertraagd worden.

In Terneuzens gemeenteraad zijn echter min-vriendelijke dingen gezegd aan 't adres van den Raad van Toezicht der Waterleiding Maatschappij. Zonder dat de pers namen noemde, werden enkele leden van dien Raad van vreemde dingen beticht. Ze zouden reisjes gemaakt hebben, waarvan ze de kosten volgens beschikking van den Minister niet in rekening mochten brengen, ze zouden reeds eigenmachtig buizen in 't buitenland gekocht hebben, enz.

Naar aanleiding van deze beweringen is heel wat onaangenaams over de heeren gezegd. Zelfs een blad als de N. Rott. Crt. wijdde er een artikel aan. Zoo is weer leelijk wantrouwen tegen de Waterleiding Mij. gezaaid.

Geen wonder, dat de voorzitter van bedoelden Raad van Toezicht tegen deze ten laste leggingen opkwam. In een breed, nu en dan scherp artikel heeft bij zich en zijn mede-leden verdedigd. Volgens hem is er bij de geheele Zeeuwsch-Vlaamsche Waterleiding niets, wat het daglicht niet mag zien. Er zijn geen buizen gekocht of in voorkoop. Van een niet-goedkeuren van onkosten door den Minister is nooit sprake geweest.

Toch schijnen de betrokken gemeentebesturen nog niet bevredigd. Binnenkort zal een vergadering plaats vinden, waarop alle Raadsleden der betrokken gemeenten zullen worden uitgenoodigd. Ook zullen de Raad van Beheer en van Toezicht worden gevraagd. Op die vergadering moet dan de toestand eens klaar en duidelijk onder 't oog worden gezien in verband met allerlei loopende geruchten.

Het is te hopen, dat die vergadering spoedig wordt gehouden, want het is wel te voorzien, dat de meeste gemeenteraden, die nog niet besloten hebben tot het aangaan der geldleening, daarmee zullen wachten tot na die vergadering. En uitstel kan de zou hoogst belangrijke zaak van den aanleg der waterleiding toch eigenlijk niet hebben.

x

De klompenmakers te Clinge en omliggende gemeenten, hebben dezer dagen weer vergaderd. Definitief is nu opgericht de klompenmakerspatroonsvereeniging.

Men acht organisatie in de eerste plaats noodig, om uit de malaise, waarin de klompenindustrie verkeert, te komen. Eerst als er een krachtige Bond is, die overal in ons land, waar klompenmakers wonen, zijn leden telt, kan er door het werken dier organisatie aandrang uitgeoefend worden op Regeering en Staten-Generaal.

x

Ook onder de vlassers in Zeeuwsch-Vlaanderen komt meer actie en organisatie. Men wil zoo graag deze industrie, die eertijds aan zoovele arbeiders een bestaan gaf, weer doen opleven. Zonder hulp van de regeering zal het echter niet gaan, want het meeste vlas gaat naar het buitenland. Daarom is èn door den Vlassersbond te St. Jansteen èn door dien te Koewacht een motie aangenomen, waarin van de regeering gevraagd wordt: a. een subsidie van fl 50.- per H.A. verbouwd vlas, teneinde de teelt van dit gewas aan te moedigen en b. een uitvoerrecht op het vlas van één cent per kilo. Het is in 't belang onzer streek te hopen, dat zoowel de klompenmakers als de vlassers vóór den a.s. winter resultaat op hun pogingen mogen zien, want anders voorzien wij, evenals in vorige winters, weer een werkloosheid op groote schaal.

Zeeuwsch-Vlaanderen bij Nederland. Zeker. Maar dan moet men in Den Haag ook eens aan ons door werkloosheid geteisterd landje denken.

X. Y. Z.

Het beste gedeelte van ons geluk hier beneden is gemaakt van dat, 't welk wij anderen bereiden.

TREFFERS EN POEDELS

Pleziertrein.

Dagjesmenschen, lange rijen

die zich allemaal verblijen,

vaders rooken nu sigaren,

die ze voor "zooiets" bewaren.

kinderen met karabiezen,

moe's met volle eetvaliezen

Vroege-ochtend-reisgewemel,

zon staat lachend aan den hemel

Sissend rolt de trein naar binnen,

't échte feest gaat nu beginnen.

Zenuwachtig, haastig stappen

als de treinportieren klappen,

jonge paartjes, met z'n tweeën

zoeken ledige coupé-en.

Kleine Jantje fluistert zacht:

"'k Had den trein versierd verwacht."

Weet niet, dat niet alle menschen

zichtbaar pret te maken wenschen

en, om officieel te zijn,

dit is een.... "goedkoope" trein.

Allen zijn dus zeer tevreden

naar de groote stad gereden.

's Avonds komt de stoet weerom,

blijde, moede menschendrom,

Opgetogene gelaten,

die van flinke dingen praten,

dierentuinen, bioscopen.

leeuwen, tijgers, antilopen,

lunchrooms, fosco, boterhammen,

taxi's, electrische trammen,

mooie aangekleede vrouwen,

"die-je-niet-zoo-moet-vertrouwen"

de familie, die bezocht werd,

al het mooie, dat gekocht werd....

Kleine stadje's avondlucht.

vreemd gestoord door dit gerucht.

't Was een heerlijk dagje hoor,

dankje, Nederlandsche Spoor!

WILLEM TELL II.

IK WEET NIET ....... MAAR ..........

...... het komt me voor, dat we hier in Zeeland, behalve op velerlei andere gebieden, ook inzake de veelbesproken militaire kwestie op den eenig juisten weg zijn. We schermen niet zooals vaderland- en Europa-genooten met de leuze: "Nooit meer oorlog en weg met de militairen", de kreet "geen man en geen cent" ligt ons niet op de lippen bestorven. Als oude vechters tegen het reuze-element, het water, weten we immers maar al te goed, dat een groote mond geen golf verzwelgt, dat daden niet met woorden doch door harden arbeid of door krijgslist tot stand komen. Aan het zilte nat, dat we trouwens heel veel verschuldigd zijn, is het te wijten, dat we nù weten hoe onmogelijk-lijkende kwesties tot een goede oplossing te brengen. Verschillende dingen zijn er om dat te bewijzen, zoo ook het geval met den Nederlandschen soldaat, die menig vaderlander met zijn plompe kistjes zwaar op de maag staat. Wij doen alsof deze kistjes satijnen, poezelige gevalletjes zijn, en geven er gaarne het liefkozend aaitje over, dat den ras-antimilitarist een huivering van afgrijnzen over den rug doet loopen, en hem tegelijkertijd de beschuldiging laat lanceeren: "Zeeland dweept met den militair en met den oorlog."

Zijn hartstocht belet hem te zien, dat alleen wij op den goeden weg zijn, om den oorlog voor eeuwig van dit ondermaansche te bannen.

Wat toch is het geval?

Moedigen we onze grijs-groene jongens aan zich in het gevecht te storten. Plaatsen we ze iederen dag voor de schietschijf op onze dijken onder de toeroeping: "Pats 'm neer, morgen kan 't een mannetje zijn dat ge moet treffen?"

Geenszins doen we dat. We hebben voor den militair de nieuwste en meest vredelievende bestemming gevonden. We laten hem alleen in touw komen als er feestvreugde in de lucht is, als-ie z'n kruit slechts behoeft te verknallen om het geluid der panje-flesschen meer luister bij te zetten. Bij zulke gelegenheden zetten we hen op een paard of motor en laten de toeschouwers zien, dat een soldaat de elementaire factor voor een volksfeest in 1927 is. Wij zijn het, die onze vrijwilligers opleiden tot menschen van vrede en vroolijkheid, door hen af te leiden van alles wat op geweld lijkt.

Zeer eenvoudig nietwaar? Maar men moet er slechts op komen. En Zeeland kwam er op. Niet één feest is er het laatste jaar georganiseerd of het welslagen ervan hing af van onze groene dapperen, wien wij leerden, dat er heel wat aangenamer geurtjes in de wereld wolken dan kruitdamp.

Laten we hopen, dat deze wellicht meest beteekenisvolle ontdekking van alle Zeeuwsche vindingen, de rest van Nederland, neen, de rest der wereld tot navolging zal strekken.

Gedaan is het dan met den oorlog, de volkenbond kan naar huis, de zwaarden kunnen versmeed worden tot onschuldige stalen stokken, waarop van tijd tot tijd de feestvlag zal wapperen.

De vreedzaamheid en de weergaloos slimme taktiek der Zeeuwen, die Mars om hals bracht, zal spoedig als een vreugdegolf over de aarde waaien.

EGO.

DE VROUW AAN HET WOORD

We worden in onze hoofdstad werkelijk overstroomd door straatcollectes en men begint er hier en daar tegen te sputteren.

't Gebeurt me zelf vaak, dat ik, vreedzaam winkelend, in één hand de onvermijdelijke parapluie, die je niet meer thuis kunt laten, in de andere een of meerdere pakjes benevens de onmisbare handtasch, verrast door een actieve bloempjes- of vlaggetjesverkoopster, terwijl ik met veel moeite geld uit m'n beursje grut, in stilte zucht : O, hemel, wéér een collecte !

Maar de stormramp-collecte had aller sympathie en er is gedokt, werkelijk buitengewoon en zonder gezucht of gepruttel. Het begon al vroeg. 's morgens om acht uur zag ik de eerste verschijnen.

Van m'n balcon af kon ik ze zien, de collecteerende dames. Ze waren allen vol vuur voor 't schoone doel, maar hoeveel beter gelukte het de eene dan de andere.

Daar was het schattige, frèle meiske, in de deux pièces van licht beige, met het hoedje in dezelfde tint en alleen maar het smalle martertje om de ranke hals.

't Was een dot en toen ik haar zag komen met d'r bloempjes, dacht ik, dat ze kapitalen zou veroveren.

Maar ze liepen haar voorbij en haar schuchter uitgestoken handje zagen ze niet, nog de lieve, hoopvolle duiven-oogen. Twee of drie oude dames, met moederlijke trekken offerden. Toen kwam, aan dan overkant no. 2 opdragen met haar mandje vol bloemen.

Een regenjas fladderde los over een recht toe recht aan jurkje, op haar ondeugende bol, prijkte als haastig neergegooid, een vilten dopje, haar sportieve beenen staken in geruite kousen en ze had Amerikaansche schoenen aan.

D'r oolijke snuit was bruin-verbrand, net als de handen, die eigenlijk heelemaal niet meisjesachtig waren.

Ze klampte als eerste slachtoffer een oud bakkertje aan, dat moeizaam z'n kar voortduwde.

"Nee, me kind," hoorde ik hem zeggen, "ik heb al 'n bloempje."

"Dan neemt u er toch nog maar eentje van mij." Haar stem was zóó opwekkend, 't was al blijheid. Maar het ouwetje bleef neen schudden. Ze pakte hem jolig bij z'n jaspand.

"Toe nou. ouwetje, dan help ik je tegen de brug op! Hij keek haar ongeloovig aan en zij knikte hem toe, d'r brutale kijkers in één schittering.

"F'ruit dan maar," lachte hij en hij scharrelde een duppie uit z'n vestjeszak.

"Dank je wel, opa!" en d'r stevige handen op de kar leggend, d'r heele lichaam gespannen, duwde ze met hem de kar tegen de brug op.

Hij stond haar nog na te kijken, in één verbazing, maar zij was alweer een auto tegemoet gehold. met brutalen durf er voor gaan staan.

De chauffeur remde en lachend offerde hij.

En de heer, die er in zat en even grimmig keek over het oponthoud, klaarde zichtbaar op, toen hij het brok leven en gezondheid voor zich zag staan.

"Met een beetje ben ik niet tevreden!" klonk de heldere stem op. "Toe maar, meneer, ik val u vandaag niet nog eens lastig."

Er rinkelde zeker heel wat in het busje, want met een gebaar van een heildronk, zoo hief ze haar busje naar hem op.

En ook hij, keek nog eens naar haar om.

Ik heb dien morgen geconstateerd, dat niemand ontkwam aan haar heerlijke, jonge blijheid, dat jong of oud, arm of rijk, offerde. Dat het geen gelukte, met verwijzing naar het bloempje of speldje af te komen van het nogmaals offeren.

En het zien hiervan stemde me blij.

Want dit eenvoudige, ongekunstelde natuur-kind bewerkte alleen door haar wezen de menschen tot weldoen.

Hier geen goed doen, onder het mom van liefdadigheid, terwijl de ondergrond reclame is of op den voorgrond dringen van het eigen ikje.

Dit kind gaf zich zooals ze was en de menschen allen voelden den weldadigen invloed, dien er uitgaat van ieder, die zichzelf is.

Ik ben dien dag op alle punten van de stad geweest en ik heb zoo vaak aan het liedje gedacht dat Pisuisse zoo sober en waar zingt: "pour les pauvres."

't Is waar, 't komt er niet op aan, hoe het geld in de busjes stroomt, maar er is een verschil in de manier waarop het gevraagd wordt.

En dan blijven dit jonge zonnekind en de Drentsche meisjes in mijn herinnering als iets.... wat om het doel zelf ging.

E. B. B.

De deftigheid draagt de een als een masker, omdat hij zich schaamt een kind van zijn vader te zijn; de ander als een mantel om gebrek aan degelijkheid te verbergen.

HET JOURNAAL VAN PHILEMON ZIJDEWIND

6 Juli. Ga gebukt onder de gevolgen van mijn vreemde kaalhoofdigheid. Al mijn hoeden blijken te groot en omdat we eerste lezers der couranten zijn, is daar weinig baat voor. Waarom hebben ze 't kapverbod ook ingetrokken! Voor dag en dauw hevig geschrokken van Wybo, die m'n slaapkamer binnenstorm men kwam, met een geopend scheermes, dat hij boven zijn hoofd zwaaide. Werd al benauwd, dat hij me nu van m'n oogschellen wilde afhelpen en riep daarom, dat ik geen hinder meer van slaperigheid had.

"Geen haar op uw hoofd zal gekrenkt worden," grapjaste hij terug, "geef me alleen wat hechtpleisters, want ik heb Beppie haar nek uitgeschoren." Bobbed-haar wordt op die wijze 'n "halsbrekende" dracht. Vandaag strooibiljetten in zee gegaan. Op algemeen verzoek er nog in laten lasschen, dat ik iedereen zoo joviaal groet. Anders wel een opoffering, dat hoedje lichten, nu ik angst uitsta, dat het papier er uit valt.

7 Juli. Weer aan mijn politieke rede gewerkt. Gisteravond was er niets van gekomen, toen moest ik terwille van Liesbeth, mijn strooibiljetje onderscheppen; die waakzaamheid legde beslag op al mijn tijd; ik had gelukkig succes. Kon ik 't laatste maar van mijn rede ook zeggen. 't Is ook gek, dat de menschen niet tevreden zijn met een simpel; "ik gun jullie allemaal 't beste". Mijn stem schijnt zich overigens flink te ontwikkelen, sinds ik dien schriftelijken cursus in de welbespraaktheid volg; 't plafond begint al te schilferen. Breeduitstra heeft me meegedeeld; dat ik Dinsdag m'n politieke rede moet houden.

Hij verwachtte veel belangstelling en had alvast de politie gewaarschuwd, om de orde te bewaren. Op een desbetreffende vraag, met het angstzweet op mijn voorhoofd geantwoord, dat de speech zoo goed als gereed was.

8 Juli. Vanmiddag juffrouw Vigelins op visite gehad. Anders laat Liesbeth haar gewoonlijk bellen, omdat ze de hatelijke gewoonte heeft om, juist als ze onze thee drinkt, te boomen over het prijzenswaardige, dat er gelegen is in het feit, dat flinke menschen er naar streven hun hoofd boven water te houden. Helaas dronken we heden limonade en werd ze toegelaten. Natuurlijk moest ze me in ongelegenheid brengen, door Liesbeth mijn strooibiljet te laten lezen. Heb mijn geweten moeten bezwaren met ettelijke leugens en Liesbeth is obstinaat. Als ze wist, dat ik de steller was, zou ze, uit zorg voor mijn goeden naam, niet geschroomd hebben, om me bij de politie aan te klagen wegens smaadschrift. Ik begrijp er niets van!

9 Juli. Met Krimp van Dulmen, die een vrijkaart had, naar liefdadigheidsconcert ten bate van "Trommele Tamboers" geweest. Op 't jongste concours verloren ze het van hun mededingers, maar de eer van onze stad redden zij, door 't daaropvolgende gevecht te winnen. Nu moeten er echter 5 leden, die 't meeste bloed verloren, naar Davos om aan te sterken.

Krimp meende, dat ze wegens hun virtuositeit in het valsche spel, voordeeliger naar Monte Carlo konden reizen en hij wilde mij dat laten voorstellen, doch addertjes onder het gras vermoedende, ben ik daar niet op ingegaan.

10 Juli. Des menschen leven gaat niet altijd over rozen bladeren. Liesbeth heeft vanmorgen in de courant gelezen, dat ik Dinsdagavond spreken moet in "De drie citroentjes". Toen ze blauw in haar gezicht werd ben ik opgestaan. Ze zei met klem, dat ze het niet dulden zou en ik dacht niet minder vastberaden: "het moet". Troost gezocht bij Breeduitstra. Die gaf hij me overvloedig. Den eersten keer het ergste. Doorzetten. Als succes blijkt, Liesbeth verteederd. Vrees uitgesproken voor haperingen in mijn betoog. "Onzin," zei Breeduitstra, "wanneer je hapert dan merk je dat vlug genoeg en dan begin je maar weer opnieuw.

11 Juli. Vandaag plan de campagne ineengezet. Liesbeth is opvallend stil en ik vermoed krijgslisten. Zal me niet laten verschalken. Houd vannacht al mijn kleeren aan. Reserve-sleutel van de voordeur reeds gister buit gemaakt en aan een koord om den hals gehangen. Laatste hand gelegd aan mijn rede. Breeduitstra heeft me een jaargang van de "Nieuwe Rotterdammer" thuis bezorgd met blauwe strepen om passages, die me nuttig konden zijn. Toen schoot ik op.

12 Juli. 't Eten smaakte me niet en alles was me te veel. Heb vannacht ook geen oog dicht gedaan; vooral van m'n boord en m'n schoenen had ik hinder. Telkens als ik aan den katheder in "De drie citroentjes" dacht, kreeg ik hartkloppingen. Ben bepaald niet voor volkstribuun in de wieg gelegd. Toen 't tegen twaalf uur begon te donderen, had ik 'n flauwe hoop, dat opgemelde vergaderzaal, zonder persoonlijke ongelukken, door den bliksem vernietigd zou worden. Er gebeurde helaas niets, Liesbeth zwijgt; bepaald onheilspellend. Als 't nu maar uitkomt!

Tegen 3 uur middagslaapje gemaakt. Niet zoo idioot gedaan als vannacht. Schoenen bij de kamerdeur gezet. Nare dromen. Met 'n schreeuw wakker wordende, eersten blik naar schoenen gezonden. Dacht dat ik 't bestierf: ze stonden er nog! Ook de kleeren prompt aanwezig. Meer dood dan levend toilet gemaakt. Eindelijk uitkomst: de kamerdeur was op slot. Rondedans gemaakt. "'t Bastion der burgerdeugd", kan van mij Chasse's citadel achterna vliegen. Zal wel 'n uitvlucht verzinnen en de kiezers stemmen me wel zonder rede.

Onze Torenprijsvraag.

"Wanneer wordt de uitslag bekend," luidden de telefonische informaties.

"Wanneer is 't zoover," vroeg men.

"op welken datum valt de beslissing," stond er in de brieven en op de briefkaarten, die onze abonné's ons deze weken veelvuldig deden toekomen.

De torenprijsvraag van "Ons Zeeland" behoorde tot het gesprek van den dag, de halve provincie was er direct of indirect bij betrokken, een groote menigte had aan den toren-puzzle gewerkt of helpen werken, in iedere plaats werd met spanning naar de resultaten van den arbeid uitgezien. In dit nummer beloofden we den uitslag van den wedstrijd bekend te maken en we zullen ons aan deze belofte dan ook houden. Alvorens daartoe echter over te gaan, moet ons nog een en ander van het hart.

Een kleine bekentenis, die we met schroom doen, Met schroom.... omdat het "Ons Zeeland" zelve betreft,

N.l. de verzekering, dat we zooveel genoegen aan de torenprijsvraag hebben beleefd. Zooals gezegd: van diverse zijden ontvingen we blijken van intense interesse in de prijsvraag en de sympathie-verzekeringen met het toren-idee waren niet van de lucht. Ieder plan slaagt of valt, hoe het opgenomen wordt komt men eerst te weten als het onherroepelijk aan de publieke meening is prijs gegeven, Van hoeveel gewicht deze opinie voor een weekblad is, dat zijn bestaansrecht aan de algemeene meening ontleent, zullen we hier wel niet nader behoeven te omschrijven.

We willen ook niet verder in gaan op deze zijde van de sympathie, welke onze prijsvraag gewerd. Een ieder kan en mag er het zijne van denken.

Aan de kwestie zit evenwel nog een tweede kant. Hierover een enkel woord. Dank zij de torenprijsvraag is het contact tusschen onze abonné's en ons verstevigd, zijn nieuwe banden gevlochten en reeds bestaande nauwer aangehaald. De afstand tusschen "Ons Zeeland" en het groeiende aantal abonné's is kleiner geworden.

Reeds uit dit oogpunt alleen waren we gerechtigd geweest te verzekeren, dat we veel genoegen aan de prijsvraag beleefden.

Na deze inleiding willen we tot de feiten komen.

Maandagmiddag heeft in onze bureaux, ten overstaan van notaris Hioolen te Middelburg, en in tegenwoordigheid van enkele abonné's, de loting tusschen de 20 goede oplossers plaats gevonden, en zijn de overige 90 prijswinnaars aangewezen,

Daar er heel wat meer inzendingen dan prijzen waren, konden vele deelnemers niet voor een prijs in aanmerking komen, terwijl op het nippertje enkelen door loting moesten afvallen uit een aantal inzendingen, die evenveel fouten vertoonden. Voor dezen geldt de opwekking: "Een volgende keer zullen "wij" gelukkiger zijn", De volgorde dan van de prijswinnaars is als volgt:

Alle torens goed:

le prijs Mevr. W. Verhage-Adriaanse, Middelburg.

2e " A. W. van de Vaate, Vlissingen.

3e " W. E. Coumou, Middelburg.

4e " Frans Rothuizen, Goes.

5e " E. van der Zee, Goes.

6e " Jac, Rouw, Goes,

7e " Mej. T. van Berk, Goes.

8e " A. de Beste, Middelburg.

9e " P. Kriger, Bruinisse.

10e " C. L. de Jonge, Nieuwerkerk (Zeeland)

11e " J. F. van Rosevelt, Schoondijke

12e " Mej. W. de Gelleke, Goes,

13e " A. Petiet, Middelburg,

14e " P. Mulder, Goes.

15e " J. M. Scheffer, Goes.

16e " J. J. Julianus, Middelburg.

17e " W. J. Akkerman, Middelburg.

18e " J. van Westen, Goes.

19e " P. van Loo, Driewegen.

20e " H. J. Kruyder, Middelburg.

Met 1 fout:

21e prijs P. J. van den Dries, Goes.

22e " Abr. Mulder, Middelburg.

23e " Gez. van Leeuwe, Breskens.

24e " Mei. S. S. Domenie, Middelburg.

25e " A. Mol, Stampersgat (N.-Br.)

26e " Abr. Olijslager Pz., Meliskerke,

27e " I. C. J. Catsman, Brouwershaven.

28e " Anth. Spruyt, Meliskerke.

29e " B. F. te Roller, Middelburg.

30e " A. André de Vos, Goes,

31e " E. Klüppelberg, 't Zand bij Middelburg

32e " H. Mulder, Middelburg.

33e " J. Tevel, Middelburg,

34e " P. Breugelmans, Geer.

35e " A. van Wijk, Vlissingen,

36e " A. C. de Korte-Siegers, Middelburg.

37e " E. D. Mollet, Driewegen bij Biervliet,

38e " M. Goedhart, Goes.

Met 2 fouten:

39e prijs J. J. Westerweel, Goes.

40e " G. L. Groenendijk, Goes,

41e " A. van Male. Oostburg.

42e " Mevr. A. D. Kaan, Middelburg.

43e " C. J. van Meten, Middelburg.

44e " D. Kaan, Middelburg.

Met 3 fouten:

45e prijs Mevr. Hondelink, Krabbendijke.

46e " Jacobus Munter. Meliskerke.

47e " A. A. C. Rademaker - v. d. Perel, Meliskerke.

48e " Mevr. Wed. C. J. Kostense, Kruiningen.

49e " J. de Jonge Mz., Ellewoutsdijk.

50e " Th. I. Hage, Middelburg.

51e " J. M. de Nooijer, Krabbendijke.

52e " P. Cornelissen, Kapelle bij Goes.

Met 4 fouten:

53e prijs J. B. V. M. van Velsen, Soerabaia (N. 0.-I.)

54e " B. J. van Laere, Haarlem.

55e " A. van Velsen, 's-Gravenhage,

56e " A. G. Kruythof, O. Souburg.

57e " J. Schipper, Ellewoutsdijk

58e " H. de Priester, Borssele,

59e " M. B. Slabbekoorn, Nieuwdorp.

Met 5 fouten:

60e prijs Pieter Boone, Nieuwdorp.

61e " J. C. Julianus, Middelburg.

62e " M. Smallegange, Ellewoutsdijk.

63e " J. F. C. de Jager, Vlissingen.

64e " M. Goossens, Middelburg.

65e " N. A. van Gorkum, Oegstgeest.

66e " M. P. Kramer, Middelbug.

67e " Jac. P. Maljers, Middelburg.

68e " J. A. Pieters Jr., Middelburg.

69e " H. C. A. de Rik Middelburg.

70e " J. Versluys Sr., Serooskerke (W.)

71e " J. Jansen, Grijpskerke.

72e " Wed. J. Eggermont, Hulst,

73e " Chr. S. van Gemerden, Driebergen.

74e " F. P. Baljeu, Middelburg,

75e " Mevr. Dr. J. Nieuwenhuyse, Kruiningen.

76e " J. A. de Ligny, Serooskerke (W.)

77e " H. M. J. Hoogesteger, Middelburg.

Met 6 fouten:

78e prijs C. D. M, Akkerman, Roosendaal (N.-Br.)

79e " P. J. Cornelis, Ritthem,

80e " J. J. de Klerk, Middelburg,

81e " Jaca. M. C. Baljeu, Koudekerke.

82e " J. Eyken-Sluyters, Ellewoutsdijk.

83e " W. Sietema, Middelburg,

84e " J. de Konink, Molenaarsgraaf.

85e " A. Verhage, Kruiningen.

86e " M. van der Hooft, Middelburg.

87e " M. J. van Wijck, Purmerend.

88e " Mej. C. J. Swenne, Utrecht.

89e " S. de Pagter, Middelburg.

90e " Mej. M. P. van der Weyde, Zierikzee,

91e " M. Finson, Nieuwdorp.

92e " J. A. Swenne, Wissenkerke.

Met 7 fouten:

93e prijs J. Krijger, Kruiningen.

94e " Wim van den Broek, Zierikzee.

95e " Mevr. Th. Bakker-Lakenman. Koudekerke.

96e " J. R. van der Moer, Utrecht.

97e " A. Kok, Zierikzee.

98e " Zeeuwsche Ver. "Ons Zeeland", Utrecht.

99e " A. A. de Vlieger-Risseeuw, Zuidzande

100e " Mej. M. de Lozanne, Axel.

Met 8 fouten:

101e prijs J. van Antwerpen, Domburg.

102e " G. Andriessen, Middelburg.

103e " Mej. M. C. Willemsen, Klundert.

104e " Magdalena de Jager, 's Heer Abtskerke.

105e " B. Baljé, 0. Souburg,

Met 9 fouten:

106e prijs Mevrouw Versé, Goes.

107e " Cor Qinten, Goes,

108e " Hotel Korstanje, Wemeldinge,

109e " W. H. Lenselink, Rijsoord.

110e " J. M. W. de Vos, Middelburg.

De prijzen zijn:

1. Transvalia Rijwiel hetzij voor Dame of

Heer, geheel compleet met bel, vrijwiel,

gesloten kast, bagagedrager, stuur met

handrem, roode achterreflector, "Aurora"-

rijwielcarbidlamp en Transvalia Supra

draadbanden, uit de bekende Transvalia

Rijwielfabriek van de Firma Gebr. Kaan

te Middelburg.

2. Padvinder-camera 9 x 12 voor plaat en

filmpak met 3 metalen chassis. Zeer sterke

"Trinar" anastigmaat 1 : 6.3 en regelbare

tijd-, en momentsluiter tot 1/100 sec., uit

de magazijnen der N.V. v.h. J. A. van Bo-

ven, Lange Noordstraat L 125, Middelburg.

3, Ets van den Vlaamschen Kunstschilder Kurt

Peiser, met onderschrift "Effort",

4. Ets van den Vlaamschen Kunstschilder Kurt

Peiser, met onderschrift "Calme du Soir".

5 t/m 8. 4 stukken Kunstaardewerk van den Belgischen

pottenbakker Aubry.

9 t/m 14. 6 doozen Oud-Hollandsch Post "Postiljon",

gratis bedrukt met naam en adres,

15 t/m 24. 10 Porceleinen Pullen gevuld met Koffie

Heg, de bekende onschadelijke plantage-

koffie.

25 t/m 34. 10 Porceleinen Pullen gevuld met Hagjes,

35 t/m 54. 20 tins gevuld met Koffie Hag.

55 t/m 67. 13 x 100 Cigaretten Miss Blanche "Royal".

68 t/m 73. 6 Boekwerken "Rawana, het Tijgerjong".

74 t/m 80. 7 Boekwerken "Ludmilla".

81 t/m 100. 20 busjes Zeeuwsche Boterbabbelaars van

de firma J. B. Diesch, Lange Burg te Middelburg.

101 t/m 110. 10 busjes Zeeuwsche Boterbabbelaars van

de firma A. v. d. Welle, Gravenstraat, Middelburg.

De Firma Gebr. Kaan te Middelburg stelden voor de winnares van 't

Transvalia-rijwiel nog een Aurora-rijwielcarbidlantaarn no. 27 beschikbaar;

de heer v. d. Welle te Middelburg schonk nog 10 busjes Zeeuwsche

boterbabbelaars als troostprijzen.

De prijswinnaars die te Middelburg wonen, kunnen hun prijzen aan onze

bureaux afhalen. Aan de overigen worden de toegekende prijzen in den loop

der volgende week afgezonden.

Dit wat de prijzen betreft. Tot slot nog iets over de inzendingen. De

oplossing van onze Torenprijsvraag luidde:

1. Colijnsplaat. 19. Nieuwdorp.

2. Veere. 20. Kortgene.

3, St. Anna ter Muiden. 21. Aardenburg.

4. Hulst. 22. Bruinisse,

5, Tholen. 23. Aagtekerke.

6. Zierikzee. 24. Kruiningen.

7. Ierseke. 25. Kattendijke.

5. Burgh. 26. Zonnemaire.

9. Biggekerke. 27. Gapinge.

10. Axel. 28. Renesse.

11. Breskens. 29. Oostburg.

12. Kapelle. 30. Boschkapelle.

13. Nieuwerkerk. 31. Eede.

14. Grijpskerke. 32. Scherpenisse.

15. St. Kruis. 33. 's-Gravenpolder.

16. Kleverskerke. 34. Arnemuiden,

17. Schore. 35. Neuzen.

18. Philippine. 36. Brouwershaven.

De meeste inzenders hadden zich niet vergenoegd met ons alleen de oplossing te doen toekomen, doch deden deze vergezeld gaan van diverse aardige "bijkomstigheden". Zoo gaf mej. W. de Gelleke te Goes, een uitvoerige toelichting op de torens, waarin zeer veel historische bijzonderheden waren verwerkt. Onze hulde voor dezen uitgebreiden arbeid.

De heer E. v. d. Zee, te Goes, vermeldde historische bijzonderheden over de torens, mevr. Dr. J. Nieuwenhuyse, te Kruiningen, schreef:

Onze prijsvraag uit "Ons Zeeland"

Nadert nu z'n einde snel,

Schrijft dus vlug uw torens neder,

Zeker kent ge enk'le wel.

Even denken, 't is niet mak'lijk,

Echter spannend is het zéér!

Laat ons hopen, dat we winnen,

Anders blijve toch de leus

Neem "Ons Zeeland" in uw woning,

Dat is steeds de beste keus!

Mevr. Hanny W. Hondelink-Van Voorthuysen, arts te Krabbendijke, zond met hare oplossing het onderstaande:

Hulde! zeer geachte redactie,

Voor uw lumineus idee!

Want aan uwe torenprijsvraag,

Werkte ook ik gaarne mee!

Heel wat kilometers hebben we

Door ons schoone land gereên,

Om de torens te bekijken,

Van de dorpen en de steên.

En nog nimmer met zoo'n aandacht

Stonden we voor elk kerkje stil,

Om te kijken naar den toren,

Soms met kijker en met bril,

En hoe meer je je er in verdiepte,

Des te grooter werd het vuur.

Om toch àlles op te lossen,

Enthousiaster, uur na uur.