DE ZEEUWSCHE WEEK

De maand van verrassingen; hoog bezoek; de provinciale staten bijeen.

October is een maand van verrassingen geworden ! Toen de zomer zich had uitgeregend, was men algemeen de meening toegedaan, dat het jaar 1927 aan den Nederlandschen staatsburger in een bad van hemelwater zou voorbij gaan en dat het nageslacht het een interessant jaar zou kunnen noemen wegens een meerderheids-record in regenval en een minderheidsrecord van genietbare dagen. Met den zomer verdween de hoop op wijziging van het zondvloed-achtige karakter van 1927. De maand October evenwel heeft doen inzien, dat optimisme zelfs in zeer donkere omstandigheden nog gewettigd is. October bracht de vurig gewenschte droogte en zelfs de temperatuur waarbij we ons ook in Juli of Augustus behaaglijk hadden kunnen gevoelen; October werd een zoete en milde maand, die in staat was vele nare ervaringen van den zomer en een deel van de te pletter geslagen natuurverwachtingen bijna te doen vergeten. De herfst heeft een massa van de zomer-teleurstellingen aan de menschheid "goed gemaakt".

We verwachtten in het beste geval wind en regenbuien, in het minder goede storm en hagel en in de plaats daarvan werden we bedeeld met zon, droogte, met die schoonheid, die den dichter de herfst het brandende jaargetijde van het jaar deed noemen. Na den grijzen zomer bloeide de gouden herfst in weemoedige pracht voor ons open. De zeldzame luchten omspanden de donkere landen en het nevelige water: het was of October met zijn tooverstof de aarde had beroerd en de schoonheid had gewekt, naar welke de mensch zoo lang vergeefs smachtte.

Het was of Zeeland in de afgeloopen weken juichend achter het gordijn van regen naar buiten schoof en met bijna wellustigen overmoed zijn lokkende schoonheid ten toon spreidde.

De natuurliefhebber zal zich zelden zoo gelukkig geprezen hebben het Zeeuwsche landschap te mogen aanschouwen, dan gedurende deze jongste herfstperiode, die door den zomer niet als iets schoons in het vooruitzicht werd gesteld.

October is met recht een maand van verrassingen geworden.

x

En dat niet alleen betreffende de atmosferische toestand, die behalve den natuurliefhebber de bij den landbouw betrokkenen met blijdschap vervulde. Ook voor vele anderen bracht de Octobermaand hare verrassingen. Een hiervan was de belangstelling van wat men pleegt te noemen "hooger hand". Niet minder dan drie hooge bezoeken aan Zeeland hadden tusschen 1 en 31 October plaats. Minister Lambooy maakte een reis naar Vlissingen, Prins Hendrik hield een excursie in Zeeuwsch-Vlaanderen en de Minister van Arbeid vereerde Goes en enkele plaatsen aan den overkant met een bezoek. Van de reis van den laatstgenoemden, die waarschijnlijk de belangrijkste en zonder kijf de meest actueele genoemd mag worden, willen we hier iets meer zeggen. In Goes toonde Z.Ex. warme belangstelling voor het uitbreidingsplan en voor de volkshuisvesting. Dit uitbreidingsplan, dat mettertijd wellicht nog eens op een andere plaats in "Ons Zeeland" behandeld zal worden, verdient deze hooge belangstelling ongetwijfeld. Want niemand minder dan Jhr. De Graeff, inspecteur van de volksgezondheid, getuigde er onlangs van, dat geen gemeente het vraagstuk der stadsvergrooting en volkswoningbouw op rationeeler wijze heeft opgelost dan Goes. Nauw verband met de uitbreiding houden de grenzen der gemeente en het was ook hierop, dat de aandacht van den minister gevestigd werd. Goes stoot den neus tegen het dorp Kloetinge, dat wel de lusten, maar niet de lasten van den vooruitgang der Zuid-Bevelandsche hoofdplaats wil dragen, en daardoor is een toestand ontstaan, die niet gunstig genoemd kan worden. Wellicht dat de minister van arbeid na aanschouwing zijn gedachten over deze kwestie eens laat gaan.

Na Goes genoten industrieele ondernemingen te Breskens, Sas van Gent en Sluiskil de ministerieele belangstelling en ten slotte verleende Z.Ex. ten stadhuize in Terneuzen audientie aan verschillende colleges en corporaties over economische toestanden, o. a. in verband met de werkloosheid. In Zeeuwsch-Vlaanderen, dat zwaar de nabijheid van België gevoelt op economisch terrein, staat er heel wat scheef, vraagstukken die elders lichtelijk knellen, drukken er bepaald. Geen wonder dus, dat de audiëntie van langen duur werd en dat de wenschen en verlangens breed uitgemeten zijn. We zullen hier de lange verlanglijst van Zeeuwsch-Vlaanderen niet weergeven, omdat de meeste kwesties en puzzles reeds eerder onder de aandacht onzer lezers werden gebracht. Alles wat de minister te hooren kreeg, behoorde natuurlijk niet tot zijn ressort, doch Z.Exc. zegde toe zijn ambtgenooten van een en ander in kennis te stellen. Wat de resultaten van deze ministerieele excursie zullen zijn, is vooralsnog niet te zeggen. Zij zijn trouwens voor ons niet eens de hoofdzaak. Hoofdzaak is o. i. de groeiende belangstelling in Den Haag voor den Zuidelijken uithoek van Nederland, die veel te lang onopgemerkt bleef, een belangstelling welke door dit bezoek opnieuw tot uiting is gekomen. Het is slechts de kwestie de interesse voor onze provincie levendig te houden, de practische resultaten volgen dan van zelf.

Het bezoek van Prins Hendrik had uiteraard een geheel ander doel en karakter dan dat van minister Slotemaker de Bruine. De Prins had contact met de bij het Kroondomein betrokkenen en bezichtigde verder de suikerfabriek te Sas van Gent. Het bezoek was zoo eenvoudig mogelijk, er werd weinig ophef van gemaakt, het officieele bleef tot een minimum beperkt. En zoo kon het gebeuren dat Zijne Hoogheid van Hoedekenskerke in een derde klas coupé naar Goes reisde en daar in de wachtkamer als een "gewoon burger" zijn glaasje bier dronk. Eenvoud en gemoedelijkheid kenmerken Prins Hendrik, die zijn hooge positie in het licht van dezen tijd kan zien.

De tocht van den minister van marine naar Vlissingen gold in hoofdzaak 't opleidingsschip de "Noord-Brabant".

Drie hooge gasten bracht October onze provincie, welke in vroegere jaren moeilijk de belangstelling van regeerende personen kon verwerven. Was het overdreven om October daarom ook in dit verband een maand van verrassingen te noemen ?

x

De hoofdstad onzer provincie was niet in de reizen der hierboven genoemde autoriteiten betrokken, doch zij vormde de vorige week het einddoel van een groot aantal reizigers, die eveneens in den trein stapten om de Zeeuwsche belangen onder de oogen te zien. We bedoelen met deze reizigers de leden der provinciale staten, die in Middelburg in buitengewone zitting bijeen kwamen, teneinde te beraadslagen over het wegenplan en over de motie der vrijzinnig-democraten, betreffende de instelling van een verkeers-comrnissie in het belang van het verkeer tusschen de deelen der provincie onderling en ook met andere provincies.

De behandeling van het wegenplan deed sterk denken aan de jaarlijksche behandeling der waterstaatsbegrooting door de Tweede Kamer. Geen enkele begrooting brengt het Kamer-gebouw in Den Haag zoo in rep en roer als die van waterstaat. Iedere volksvertegenwoordiger pleegt dan zijn stem in werking te stellen, om het een of ander (meest zeer klein) plaatselijk of gewestelijk belang te bepleiten. Iemand die er geen flauw vermoeden van heeft waar de diverse Kamerleden wonen, kan dit uit de besprekingen over de waterstaatsbegrooting te weten komen.

Iets dergelijks speelde zich de vorige week in Middelburg af bij de behandeling van het wegenplan. Mijnheer X. wilde dit stukje weg uit z'n omgeving nog in het plan betrekken; mijnheer Y. wenschte een of andere verbetering van een weg in de nabijheid van zijn dorp, enz. Veel geschreeuw en weinig wol, want het slot was toch, dat het wegenplan in zijn geheel werd goedgekeurd. Minder fortuinlijk ging het de motie der V.-D. Gedeputeerde Staten gaven te kennen een commissie te kunnen missen en zij wilden de verkeersmoeilijkheden zelf oplossen. De motie-Welleman ging den weg der mislukking op. Het eenige practische gevolg ervan was, dat voortaan de pers toegang zal hebben tot de vergaderingen, aan het verkeersvraagstuk gewijd. Gehoopt mag worden, dat publiciteit de oplossing van dit voor Zeeland zoo urgente vraagstuk ten goede zal komen.

Nu we het toch over de provinciale staten hebben, mag wel eens gewezen worden op de wenschelijkheid om aan de staten-leden en de pers de stukken, op de te behandelen onderwerpen betrekking hebbend, spoedig te doen toekomen. Het afdeelingsverslag over het provinciaal wegenplan bereikte de buitenwereld één dag voor de staten-vergadering, wat, gezien de omvangrijkheid van het onderwerp, veel te laat is.

Misschien wil men er in de toekomst rekening mee houden.

Menigmaal leggen wij eene onhebbelijkheid eerst af,

wanneer we die bij een ander hebben opgemerkt.

VAN EIGEN BODEM

Hoe de oude Kerk van Brigdamme

aan haar einde kwam.

Een van de meest geliefde wandelingen rond Middelburg is over het paadje van Nieuwenhove naar Brigdamme en langs den straatweg terug. Men begint met "de Nadorst" op te gaan, die er vroeger, met zijn vele hooge boomen vrij wat schilderachtig uitzag dan thans. Na rechts, het Gemeentelijk Sportterrein, de Volkstuinen en het lief gelegen hofje "Torenzicht" gepasseerd te zijn, splitst de weg zich in tweeën, waarvan het rechtsche gedeelte over weilanden naar den Veerschen Weg voert. Hier stond tot voor eenige jaren een uiterst schilderachtige hofstede met een hoog rood pannendak 1) die vervangen werd door een in modernen stijl bebouwd huis. Wij gaan rechtdoor langs de achterzijde van de oude hofstede "De Nieuwe Boomgaard", waarop een antieke ijzeren windwijzer is te zien: een jager met hond, die met uitgestrekten arm, op een, op grooten afstand, hard loopenden haas schiet. Het is een aardig voorwerp, waarin beweging zit. Nu loopt men recht op een ander hof aan, waarvan het ingangshek is versierd door twee groote beschilderde metalen visschen, die uit ouden tijd dateeren. Op beide is een witte rol geschilderd met in oud schrift: Op Nieuwenhove. Hier maakt de weg een rechten hoek. Onmiddellijk valt nu het oog op een aardig doorkijkje langs een beschaduwde laan in de richting van den Veerschen straatweg. Thans begint het paadje, dat naar Brigdamme, of Breedomme, zooals het op oude kaarten betiteld wordt, voert. Het loopt langs een groote hofstede, op de kaart van Carel en Hattinga van het jaar 1753 als het slot Nieuwenhove aangeduid. Rechts van het pad ziet men nog duidelijk, dat daar vroeger een buitenplaats moet hebben gelegen. Vergis ik mij niet, dan lag het huis op het hooge land links van het tegenwoordige pad. Op genoemde kaart kon men toen niet verder wandelen. Het aardige wegje is dus uit later tijd. Schilderachtig zijn de vergezichten, die men nu genieten kan, wandelende langs rijke velden en landouwen. Aan het einde van ons wegje staat de mooie kapitale hofstede "Leg Af", ons allen bekend, door de talrijke eenden, kippen en grootere dieren, die er in de breede slooten rondzwemmen of in de schaduwrijke weide rondloopen en grazen. Vóór men op den Noordweg komt, ziet men links een hoog gelegen kerkhof met boomen beplant, waartusschen de bekende ruïne 2) van de oude kerk. De steenen er van schijnen nog al stevig aan elkaar te zitten of wel, er werd de benoodigde zorg aan besteed, een feit is het, dat de ruïne, sedert wij er een halve eeuw langs wandelden, niet veel in omvang is verminderd. Ze is wel diegene onzer Walchersche kerkruïnes, die het meest wordt bekeken. Schilderachtig is ze niet, vooral nu ze bovendien door losse er tegenaan staande planken is ontsierd. De ruïne zelve is zeer oud, want de kerk van Brigdamme, waarvan thans meer een klein stukje over is, werd vermoedelijk is in 1196 of 1197 gebouwd. Die kerk stond onder het patronaat van Middelburg. Toen het collegie van van Kanunniken van de St. Pieter- of Noordmonsterkerk werd gesticht, moest de helft van haar inkomsten aan het kapittel worden afgestaan. In 1323 ging het recht van patronaat over aan graaf Willem III uit het Henegouwsche huis. Een heel lang leven heeft de Brigdamsche kerk niet gehad. Zij kwam door een misdaad aan haar einde. Een zekere boerenzoon uit West-Souburg geboortig, Leunis Domis, ook wel Keyser geheeten, was tot armoede vervallen, zoo erg zelfs, dat het hem aan een hemd ontbrak. Wat was nu, volgens hem, eenvoudiger dan zoo'n exemplaar van een ander te stelen? Wat ook geschied. Maar daar moest de bestolene, een landman van Brigdamme, bij wien hij mogelijk in dienst zal zijn, geweest, nu niets van hebben, zoodat hij het even eenvoudig weer terugnam. Leunis Domis was daarover zóó gebelgd, dat hij om zijn woede te toonen, den 1 Juni 1562 de kerk van Brigdamme in brand stak, waardoor deze geheel werd vernield. Wat er van overbleef, bewaarde men als herinnering aan de daad.

In het Ruigregister der stad Middelburg wordt het origineele vonnis bewaard, dat over den snoodaard werd geveld. Wij bezitten er een afschrift van, dat wij hier laten volgen, omdat het in vele opzichten curieus is om te lezen: 3)

"Volgens sententie van H. H. B. B. en S. S. der stad Middelburg op de criminele aanspraak van den heer stadhouder, van den rentmeester-generaal Bewesten Schelde, uit naam van de Koningklijke Majesteit op 1 Juny 1562 geprononcieerd en ter zelfden dage geexecuteerd, Is Leunis Domis, alias Keyser, geboren van West-Souburg, oud omtrent XXVII jaren gecondemneert om geleid te worden buiten de stad ter gewoonlijke plaatse van de Justicie, en aldaar levend gebrand te worden, aan eene stake, zulks dat de dood er op volgt en boven zijn dood lichgaam gesteld te worden, eene halve galge, en daar aan hangende aan diverse koorden, een pot met stroo gevuld, en het fatsoen eener kerke daarboven, ten teeken van zijn delite, en zijn voorts alle zijne goederen, waar gelegen, geconfisqueerd tot Konings tafel. Om redenen de voorn. Leunis Domis, buiten met een brande lont in een bontwerk heeft in brand gestoken."

Over de veranderingen, die in de laatste vijftig jaren op den Noordweg hebben plaats gevonden, zou heel wat te vertellen zijn, wij zullen het echter, om niet te uitvoerig te worden, bij het bovenvermelde laten.

M.

1) De Zelandia Illustrata bewaart er een waterverfteekening van.

2) In de Zelandia Illustrata van het Zeeuwsch Genootschap wordt een aardige gekleurde teekening, door A. Schouman in 1751 van deze ruïne vervaardigd, bewaard. Ze was toen nog heel wat grooter en bestond uit twee muren, een nis vormende. Ook stond, op eenigen afstand nog een afzonderlijk stuk muur.

3) Wij volgen hier de spelling van de copie, ofschoon die in het origineele vonnis wel wat anders zal zijn.

DE SCHELDE-ZENDER

Hallo Hallo

Hier is het draadloos uitzendstation de Schelde-Zender

Vindt U het interessant te vernemen:

- dat de koster van de r.k. kerk te Hengstdijk dezer dagen 70 jaar in functie zal zijn.

- dat de hervormde Diaconie-school te Aagtekerke in verband met de mazelen gesloten werd. Een en ander tot leedwezen der niet-mazelige jeugd en tot vreugde der ouders.

- dat de bekende Aardenburgsche kwestie 11 Nov. a.s. door de Middelburgsche rechtbank behandeld zal worden. Slechts acht en zestig getuigen zullen worden gehoord. Aanvankelijk zou het plan bestaan hebben voor deze gelegenheid de rechtbank te vergrooten.

- dat de raadsvergaderingen in Schoondijke een Aardenburgsch karakter gaan aannemen. Toch hebben er twee dames zitting in den raad.

- dat de tooneelvereeniging "Koningin Wilhelmina" te Vlissingen haar 15-den jaardag herdacht met een feestuitvoering.

- dat twee inbrekers te 's-Heer Arendskerke trachtten via het w.c.-raampje de geldkast van de wed. J. H. te bereiken. Een buurman, door een schelinrichting gewaarschuwd, dreef de nachtvogels op de vlucht.

- dat een dames-comité uit Haamstede en Burgh f 540.- afdroeg ten bate van de slachtoffers van de jongste stormramp.

- dat in Goes de stoep-uitstallingen met ingang van 1 November verboden werden.

- dat de gemeentelijke inkomstenbelasting te Borssele van 3 op 4 pCt. werd gebracht ten gevolge van de belangrijke vermindering van de opbrengst der havengelden.

- dat tusschen Axel en Zaamslag een goederentram enkele leegstaande wagons torpedeerde. De schade beperkte zich tot het materiaal.

- dat de volksuniversiteit te Schoondijke 58 naar kennis dorstenden telt.

- dat op het stationsplein in Arnemuiden een vischhal gebouwd zal worden.

- dat de gasdirecteur te Hulst wegens overtreding van zijn ambtelijke bevoegdheid is gestraft met salarisvermindering en terugstelling in rang.

- dat de klokken voor het Zierikzeesche carillon uit Engeland gearriveerd zijn. Het zal evenwel begin December worden alvorens zij in functie schallen.

- dat 7 sollicitanten probeerden de grafdelversvacature in Serooskerke te bezetten.

- dat de gemeenteraad van Zierikzee afwijzend beschikte op 't verzoek der schippers voor twee lichten in de haven.

- dat St. Laurens zijn publiek telefoon- en telegraafkantoor krijgt.

- dat de Goessche singels weer een zwanenbevolking hebben gekregen.

- dat de Goessche rookers profiteeren van een prijzen-oorlog tusschen de sigaretten-winkeliers.

- dat de Citterspolder te Borsselen fl 18.000 gaat leenen voor dijkverzwaring.

- dat een varken in Alsdale kannibalistische neigingen kreeg en een stuk uit een vrouwendij hapte.

- dat verschillende landbouwers in het Zeeuwsch-Vlaamsche met de politie in aanraking kwamen, wegens overbelasting van bietenwagens.

- dat de Westkappelsche bevolking de vorige week een gedenkteeken liet aanbrengen op het graf van mej. J. C. Muller, die tijdens haar leven als onderwijzeres aan de openbare school velen aan zich verplichtte.

- dat de bouw van de brug over de Eendracht buitengewoon langzaam vordert, en dat de bouwer reeds heel wat boeten opliep.

- dat in de omgeving van Haamstede de druiventeelt aanmerkelijk wordt uitgebreid.

- dat een aanvang is gemaakt met de restauratie der mooie Gotische Kerk in Tholen.

Wij sluiten nu tot volgende week Vrijdag........

Adieu ........

Het Leven gaat, de Dood komt. Dat kan ieder zeggen. Maar de vrome zegt er bij : de Dood gaat en 't Leven komt.

TREFFERS EN POEDELS

Haagsche zorgen in Zeeland.

Ze zijn in 's-Gravenhage

geweldig amicaal,

soms lijkt het apenliefde,

die zorgen allemaal.

Zoo hebben ze bijvoorbeeld

tot Vlissingen gezegd:

Je dancings zijn in orde,

je ziekenhuizen slecht.

Je moet een gasthuis koopen,

dan kom je meer in tel.

De zieken en de centen,

die komen later wel.

De Vlissingensche vroeden,

die hadden weinig geld

en waren op zoo'n lastpost

voorloopig niet gesteld.

Ze zeiden: Dank U Pappa

voor Uwen wijzen raad,

maar onze kranke burgers

staan heusch nog niet op straat.

Den Haag werd toen wat nijdig,

maar was het nog niet moe.

Ik zeg je, ik beveel het,

wat bl...... nog 'n toe !

Zoo'n leutig kifpartijtje

als met die brave stad,

heeft Pappa Haag ook nog met

Zeeuwsch-Vlaanderen gehad.

Den Haag zegt: Ik wil dat jij

een waterleiding bouwt,

zoo'n troebelwaterrommel

heb ik nog nooit aanschouwd.

Maar Vlaanderen dat zegt weer:

Ik doe niet graag verdriet,

maar heusch, een waterleiding,

dat trekt de Bruine niet.

Ze maken nu wat ruzie

- natuurlijk heel beleefd -

doch 't is nog niet te zeggen,

wie hier "de leiding" heeft. -

In deze teêre kwesties

treft wellicht niemand blaam,

maar ongevraagde diensten

zijn die wel... aangenaam?

WILLEM TELL II.

DE VROUW AAN HET WOORD

Heel veel heb ik u weer te vertellen van wat de mode ons brengt, want naast de modellen, die ik voor u opgeteekend heb, en die me getoond werden door het groote Amsterdamsche huis, heb ik nu een reeks van Fransche modellen te beschrijven, die ik in het Amstel Hotel zag op een show van een groote Brusselsche firma.

Het waren creaties van Lanvin, Chanel, Madeleine et Madeleine. Eigenaardig is het, zulke verschillende modellen bijeen te zien, gewezen te werden op dat wat de verschillende Fransche huizen kenmerkt.

"C'est tout à fait Chanel", zegt Madam D., de chef van het huis, als ze me een robe laat zien van zwarte crêpe satin, dood simpel, maar van een onberispelijke coupe, die als eenige garneering op de ondermouw vijf in dof goud geborduurde banden heeft in den vorm van een modernen schakel-armband. De rechtermouw is glad.

Gedurfd! geraffineerd en apart!

Dus - de vrouwen dragen het.

Een avondjurkje "jeune fille" van Jeanne Lanvin was heusch als een zoete droom.

Van witte crêpe satin was de onder-robe waar als een zucht een feeënkleedje van witte crêpe Georgette over heen viel, omrand met entre-deux van witte kraaltjes, witte en zilveren pareltjes.

De knal-roode robe van crêpe Georgette, gecreëerd door Madeleine et Madeleine, was eigenlijk één draperie, die zich modelleerde om het lichaam. Rechts, komend van uit den schouder en lang afhangend een Grieksche draperie, links, in de taille een losse strik, alles van dezelfde stof.

Een roode avondmantel van velours circé, bestemd om bij deze robe gedragen te worden, had een breeden kraag van zilver vos en was gevoerd met brokaat in mosgroen en zilver.

Een schitterende tailleur van mosgroene velours de soie was langs het geheele jaquette gegarneerd met een tamelijk breeden rand van hermelijn.

Een mooie zwarte astrakan mantel met mouwen die van de elleboog tot den pols in een ballon-vorm liepen, had aan den omgeslagen en breed vallenden kraag een breede strik van zijden lint, die vlak onder de kin viel.

Bij de avond-toiletten van zwarte crêpe Georgette wordt een écharpe gedragen, die om den hals geslagen, in twee lange einden op den rug afhangen.

Heel eenvoudig worden deze robes gehouden, b.v. met een glad corsage in den hals en ruguitsnijding in puntvorm, het rokje even klokkend of met ongelijken rokzoom, een breede odaliske-ceintuur, van voren toegeknoopt met lange uiteinden, die soms geborduurd zijn met goud.

Heel vaak wordt op deze robes een fichu van zwarte tulle gedragen, bezaaid met schitterende pailletten.

Geborduurde robes zijn zeer en vogue. Ik zag een gracieus model van zacht beige crêpe Georgette met geborduurde bloemen in een tint donkerder beige. Het corsage was recht en geheel geborduurd, het rokje met ongelijken rokzoom, twee vleugels van de effen stof wapperden sierlijk achter de draagster aan.

Voornaam was het toilet waarvan het corsage, heel lang en recht, bestond uit fijne witte kant met incrustaties van zwarte tulle en een geplisseerd rokje van zwarte tulle, dat in punten viel. Een zwarte en een witte bloem boven op den linkerschouder maakte van dit geheel iets zeer aparts.

Van bedrukt lamé in torren-goud met veel weerschijn van rood en grijs en oranje was de prachtige robe waarvan de taille even blousend viel op een rokje waarbij alle ruimte naar de linker heup was gebracht, waarop een strik met zulk een enorm uiteinde dat die als een sleep achteraan golfde.

Voor de middag-robes is het mooie velours de soie geboden.

Om van te watertanden was die van geel-bruin, waarvan het corsage even onder de taille bijeengebracht was en die als afsluiting hiervan een groot motief van strass en parels had.

Ook de gebrocheerde stoffen worden veel verwerkt voor de robes d'après-midi, maar dan in combinatie met een andere effen stof, hetzij crêpe satin of velours circé.

Natuurlijk moet de robe in harmonie zijn met den mantel die er boven gedragen wordt.

Een mooi geheel werd me getoond, waarvan de mantel van granaat-roode velours Dulcis met grijs astrakan gegarneerd, gedragen werd over een robe met een corsage van in goud en rood gebrocheerde lamé en een rokje van dezelfde velours als de mantel.

Een andere robe was van zwart en goud gebrocheerde lamé, het corsage als een lange casaque in punten, vallend op een rokje van zwarte velours Circé, dat eigenlijk een volant was, die links opliep tot in de taille.

Alle mogelijke variaties ziet men in deze mooie combinatie van lamé en velours.

Voor ik mijn babbeltje sluit, wil ik u nog even verteller, dat de lange handschoen, model mousquetaire, weer zeer in zwang is, misschien wel, omdat de vele armbanden, die men nu draagt, er zoo aardig op uitkomen. E. B. B.

HET DAGBOEK VAN PHILEMON ZIJDEWIND

2 October. Vandaag de buurman-met-wien-we-kwaad-zijn, jarig. Heel den dag geloop en gedraaf. Kan sinds we die ruzie gehad hebben, niet meer begrijpen, waarom die vent zoo populair is; Liesbeth ook niet. Vanavond groote partij te zijnen huize. Licht in huiskamer uitgelaten, om bezoekers op te nemen. Bah, wat een kouwe drukte; parvenu's en nog eens parvenu's. Alle dames in jaquette; alle heeren in rok. Idiote tijd; vroeger net andersom. Kan je van de kennissen zulker menschen verwachten. Wat zullen ze zich stierlijk vervelen, dat stel. Niet het minste slag om de menschen te amuseeren hebben ze hiernaast. Wij zijn niet genoodigd. Je hebt lieden die blijven koppen! Zoo ben ik niet! Heb gisteren nog een bal, dien ik vond in onzen tuin, en blijkbaar van hun Fritsje was, over den muur op hun grondgebied geworpen.

Avondbladen weinig bijzonders. Alleen interessant hofnieuws. Koning Alfons been bezeerd toen hij polo spelende, van zijn paard viel en met den neus tegen zijn kuit sloeg. Koningin Mary verwacht een lichte neusverkoudheid en prins Hendrik heeft een jachtbuis te Schoorl gekocht. Wanneer je geen courant las, kwam je toch maar niets van zulke feiten aan de weet. Breeduitstra noemt het kliekjes uit de keuken van de Koningin der aarde. Breeduitstra is altijd grof !

27 October. Eenige opwinding in de stad. De minister van Arbeid zou 's avonds aan het station per spoor arriveeren. Er niet heen gegaan; ben niks om werk verlegen. Heb de handen vol .... met zakdoeken. Najaarsoffensief der bacillen. Breeduitstra was bang voor hersenverweeking en beval kalzan aan; zijn vrouw, die geparenteerd is aan een militaire dokter, brak een lans voor aspirine. Krimp van Dulmen vond, dat ik het eens met kruidenbitter of cognacgroc probeeren moest; postdirecteur drong me gorgelen met chlorus calicum op. Liesbeth zei: nonsens, stil uitwerken laten. Dat advies opgevolgd; stil is overigens anders. Sientje heeft 't Delftsch blauw van de etagère gehaald; zoo nies ik! Jossie zeer vervelend. Hij is zijn bal kwijt, Voor 't laatst er mee in den tuin gespeeld. Bange vermoedens. Zwijgen bewaard en met huisgenooten meegezocht.

P. S. In mijn journaal van gisteren staat een onjuistheid. De prins heeft geen buis maar een huis te Schoorl gekocht. Er zal natuurlijk geen zaak in dat dorpje zijn, die dergelijke kledingstukken en in die maat verkoopt.

28 October. Kwam heden B. en W. van Hoedekenskerke in de stad tegen. Praatje met hen gemaakt. Ze zochten naar een grossier in droogwater, daar de raad van hun gemeente de natte oefeningen met de brandspuit heeft weggestemd. Met het electrische spoor tusschen Rotterdam en Haarlem is vandaag geen ongeluk gebeurd.

29 October. Jossie heeft vandaag zijn bal buitgemaakt op zijn buurjongen. Is niet zonder kleerscheuren gegaan. Buurman kwam later 'n standje maken en er vielen booze woorden. Hij vond dat we onzen rommel niet bij hem over den muur mochten smijten en Liesbeth had het over dief en diefjesmaat. "Niet op de partij geweest en toch "bal" na", grinnikte Wybo. Ben lid geworden van "V. I. C." 'n Heerlijke filantrophische vereeniging. Wil corsetten verstrekken aan minvermogenden. Hebben de stakkers tenminste 's avonds eenige ontspanning.

30 October. Zondag wreed verstoord door een inval van de justitie in den comestibleswinkel van Blikman. Zijn huis aan voor- en achterzijde bewaakt; straat afgezet en Blikman zelf, zwaar geboeid, weggeleid, doch 's middags weer in vrijheid gesteld. Op aandrang van Liesbeth naar griffier Dorrias gegaan om inlichtingen. Griffier zenuwschok, vertelde zijn vrouw; lag met ijs op zijn hoofd. Ingewikkeld geval. Blikman had geadverteerd met Sun Maid-marmelade en griffier, geperfectioneerd kannibalisme vermoedend, had het parket gealarmeerd, maar het onderzoek weer uit, dat het geen marmelade van Sun Maid, doch van de rozijnen, waar ze reclame voor maakt, was. Zal je gebeuren !

31 October. In een café op de Markt was als attractie een jongen te zien, die, hoewel hij slechts vijftien jaren telde, meer dan zes voet lengte had. Ben er niet heengegaan. Paedagogische bezwaren. Was beter, dat ze hem een vak lieten leeren; in plaats van hem te kijk te zetten. Wat moet er van zoo'n knaap terecht komen als hij groot is.

1 November. Naar tooneeluitvoering geweest van "De Verraders". Prachtig stuk. In ieder bedrijf 'n lijk. Jammer, dat de coulissen niet even dik onder de verf zaten als de actrices. Ik had weer pech. Toen gedurende het laatste bedrijf, een zak goudstukken tegen de planken werd geworpen, barstte het bandje en kreeg ik een knikker tegen m'n oog. Gelukkig dat je geen bril draagt, zei Liesbeth, die was dan natuurlijk kapot geweest.