DE ZEEUWSCHE WEEK

Het jaar dat ten einde spoedt; over twee gemeenteraads-vergaderingen; nadere berichten inzake de electrificatie.

Als dit overzicht onder de oogen der lezers komt, staan we rond het doodsbed van 1927, en evenals steeds tegen het uitluiden van een tijdperk van 365 dagen, wordt ook thans onwillekeurig een blik naar het bijna afgeloopen jaar geworpen. Men voelt zich geneigd zoowel de materieele als de geestelijke balans op te maken. De kwade posten worden tegen de goede gezet en het eindresultaat kan dan overzien worden.

Het afgeloopen jaar in onze provincie beschouwend, komt men spoedig tot de conclusie dat 1927 Zeeland over het algemeen niet slecht gezind is geweest. De zomer was weliswaar een tegenvaller voor hen, wier verdiensten voor een groot deel afhankelijk zijn van een droog en warm jaargetijde, enkele dorpen in Zeeuwsch-Vlaanderen werden niet onaanzienlijk getroffen door een windhoos en door hagelslag, doch andere, voor de bevolking zeer nadeelige en opzienwekkende voorvallen waren gelukkig niet te noteeren.

Tegenover een tweetal kwade posten stonden een aantal verheugende en gunstige gebeurtenissen. De Vlissingsche havenkwestie werd ten gunste der Schelde-stad opgelost, in Zuid-Beveland werd een lokaalspoorweg in bedrijf gebracht, Goes opende een tweetal nieuwe ziekenhuizen, Schouwen-Duiveland zag zich een waterleiding toegewezen, de aandacht werd in verschillende plaatsen besteed aan andere hygiënische maatregelen. Zeeuwsch-Vlaanderen gelukte het de belangstelling te wekken van den minister van Arbeid voor verschillende minder gewenschte toestanden, Middelburg trof maatregelen die aan de rioleering der stad ten goede kwamen. Bij een vluchtigen terugblik blijkt dus dat er meer reden tot tevredenheid is dan tot droefenis. Natuurlijk bleef er ook dit oude jaar te wenschen over, enkele kwesties voor de Zeeuwsche bevolking van niet weinig belang, geraakten niet aan de oplossing. Deze worden echter naar het nieuwe jaar overgebracht, hopelijk kunnen wij ze aan het einde van 1928 op de goede zijde van de balans vermelden.

Voordat het jaar ten einde spoedde, zijn de gemeenteraden van Middelburg en Goes nog in vergadering bijeen gekomen, teneinde enkele belangrijke zaken af te doen.

Van de Middelburgsche agenda vermelden we het voorstel om een belangrijke wijziging te brengen in den geneeskundigen dienst van het Gasthuis. Zeer langdurig heeft de raad over deze kwestie van gedachten gewisseld, en het eindresultaat was, dat het voorstel onder den hamer van den voorzitter door ging. Besloten werd de betrekking van geneeskundige, uitsluitend belast met den dienst in een of meer der gestichten op te heffen en met het bestuur der Godshuizen eene overeenkomst aan te gaan, waarbij de gemeente eene minimum-aantal verpleegdagen garandeert tegen een bepaald tarief ; eene regeling wordt getroffen voor het geval dat het sub 1 vermelde minimum niet bereikt wordt, de gemeente het recht heeft door een controleerenden geneeskundige in het Gasthuis de behandeling en verpleging van alle voor haar rekening en die van het Burgerlijk Armbestuur opgenomen patiënten te doen volgen.

Door het bestuur der Godshuizen zullen een specialist-internist en een specialist-chirurg benoemd worden, onder goedkeuring van burg. en weth. en voor den duur van het contract. De regeling van rechtspositie en salaris heeft ook plaats onder goedkeuring van B. en W.

De Goessche gemeenteraad heeft in zijn zitting vóór Kerstmis o. a. de gemeentebegrooting behandeld en goedgekeurd. De laatste vergadering van 1927 zou tot velerlei opmerkingen aanleiding kunnen geven, doch we willen ons slechts bepalen tot het meest markante der bijeenkomst : de voorstellen der finantieele commissie en de wijze waarop de raad deze voorstellen "af deed".

De voorzitter der bedoelde commissie dan wees er op, dat de gemeente in 1928 voor een tekort van circa fl 4000.- zou komen te staan. Bezuiniging werd dus in overweging gegeven. O. a. werd voorgesteld voortaan de ambtenaren in gemeentedienst 5 pCt. voor hun pensioen te laten storten. Na mededeeling van dit voorstel wees de commissie op de noodzaak van belastingvermindering, o. m. voor de groote gezinnen. Oppervlakkig beoordeeld leek het rapport der finantieele heeren heel wat. Een der leden van den V.B., de heer Van Bommel van Vloten, vroeger zelf lid der commissie, deed gedurende de begrootings-vergadering evenwel anders zien. Hij zei niet meer of minder, dan dat het rapport van groote oppervlakkigheid getuigde, en gaf te kennen, dat de finantieele commissie niet van den finantieelen toestand der gemeente op de hoogte was. Spreker becijferde, dat het tekort niet fl 4000.-, doch ruim fl 14000.- zou bedragen. Hij wees op het tegenstrijdige der voorstellen van de commissie : die bezuiniging wilde en tegelijk de onkosten vermeerderde door belastingverlaging. In een scherp omlijnd betoog wees de heer Van Bommel van Vloten op de taktiek, die de gemeente zou moeten volgen om het finantieele evenwicht te bewaren. "De belasting moet verhoogd worden," zei hij. De finantieele commissie trachtte zich uit haar benarde positie te redden, doch dit gelukte niet. Met een overgroote meerderheid stelde de raad den heer Van Bommel van Vloten in het gelijk. Met 10 tegen 3 stemmen werd besloten tot belastingverhooging.

Zelden hebben we een commissie uit den raad zóó in het zonnetje zien zetten, als hier het geval is!

x

Onze teekenaar heeft in het vorige nummer de gevorderde poging der P.Z.E.M. om de Midden- en Noordgroep van Zeeland van electriciteit te voorzien, in beeld gebracht. Voor hen die geregeld de "Zeeuwsche Week" volgden, behoefde zijn plaat weinig toelichting.

Intusschen is er omtrent de plannen van de P.Z.E.M. weer een en ander bekend geworden, dat ter kennis van de belangstellende toeschouwers van het lecerificatie-spel moet worden gebracht.

Ged. Staten hebben aan de Prov. Staten een schrijven van het bestuur der P.Z.E.M. overgelegd, waaruit blijkt dat dit lichaam het nog steeds niet eens is, wie mettertijd de middengroep van onze provincie van electrisch licht zal voorzien. Van het idee eener eigen centrale is reeds afgestapt, doch de P.Z.E.M. wankelt nog tusschen de lichtbronnen van Noord-Brabant en van de "Société anonyme des tramways à vapeur Flessingue-Middelbourg et extensions", welke laatste de centrale te Vlissingen in eigendom heeft. De Vlissingsche centrale heeft reeds eerder de aandacht van de P.Z.E.M. gehad, een tijd lang hoorde men er niets meer van en thans blijkt dat het spreekwoord : on revient toujours a ses premiers amours" ook in de wereld van de electrische lamp opgeld doet. De P.Z.E.M. heeft de genoemde N.V. zelfs reeds een bod van rond 2 millioen gedaan, doch vooralsnog wordt dit door belanghebbenden te weinig geacht. Of ten slotte een vergelijk zal worden getroffen, moet worden afgewacht. Een erg voorname factor in de electrificatie-geschiedenis vormt dit onderdeel o. i. echter niet. Hoofdzaak blijft het ernstige trachten der P.Z.E.M. naar een oplossing. Die ernst mag ook weer afgeleid worden uit hetgeen bekend is geworden van de kwestie met de M.A.B.E.G., welke kwestie de electrificatie van de middengroep langen tijd in den weg stond.

Men kent de misère, die tot in den treure behandeld is geworden !

Intusschen is aan deze puzzle der gasfabrieken, welke eigendom zijn van de "M.A.B.E.G.", gewerkt.

De P.Z.E.M. schrijft hierover :

"Door de loyale medewerking van het gemeentebestuur van Goes is men er toe kunnen komen, aan de gemeenten Kruiningen, Krabbendijke, Rilland-Bath, Waarde, Yerseke en Wemeldinge voor te stellen het gas engros van Goes te koopen, dat dan voor uitbreiding van haar fabriek en persleidingen voor den aanvoer zal zorg dragen. Alleen voor Wemeldinge zal wellicht deze regeling moeilijkheden kunnen opleveren. Natuurlijk zal de M.A.B.E.G. moeten medewerken en deze haar gasfabrieken moeten sluiten, maar zij zal verder afstand moeten doen van de loopende pachtcontracten en het voor hare rekening nemen der tot dusver geleden verliezen, maar ook, teneinde speciaal de exploitatie der bedrijven niet te bezwaarlijk te maken, aan de combinatie Krabbendijke, Rilland-Bath en Waarde een bedrag van fl 36.000.- moeten uitbetalen. Gelet op de verliezen, die de exploitatie thans telken jare voor de M.A.B.E.G. oplevert, lijkt dit allerminst overdreven."

Aldus de raad van bestuur van de P.Z.E.M.

Nu is het slechts zaak, of de M.A.B.E.G. er evenzoo over denkt, en of ze deze voorwaarden aannemelijker acht dan de jaarlijksche verliezen. Zoo ja, dan zijn we weer een stapje verder in de richting.

DE SCHELDE-ZENDER

Hallo, hallo........

Hier is het draadloos uitzendstation de Schelde-Zender........

Vindt u het interessant, te hooren

- dat in St. Maartensdijk en omliggende gemeenten den laatsten tijd enkele gevallen van typhus geconstateerd werden.

- dat de burgemeester van Goes den gemeenteraad voor behandeling van de begrooting in touw riep, toen ieder goed mensch zich ter kerstvakantie opmaakte.

- dat de Middelburgsche schilders-patroons vertoornd zijn over enkele uitlatingen van raadsleden, verband houdend met de prijzen van schilderwerk.

- dat verschillende boomen in Aardenburg, inzonderheid die, staande langs de Heerendreef, wellicht van verontwaardiging over de plotselinge felle kou, de vorige week barstten.

- dat onder de Domburgsche vereenigingen een plan circuleert hetwelk tot een eigen vereenigingslokaal wil leiden.

- dat Ged. Staten geen sympathie koesteren jegens het personeel der provinciale booten, dat zich nog wel eens de hand wil laten drukken door passagiers, welke de gunstige uitwerking van een fooitje beseffen.

- dat de veldwachter N. Kieviet te Arnemuiden 5 Januari a.s. een kwart eeuw op naleving der wet zal hebben toegezien.

- dat een bakker uit Kapelle prijzen wegsleepte van een internationale bak-tentoonstelling in Rijssel (Frankrijk).

- dat er in Koudekerke reeds geruimen tijd een vloekverbod bestaat. Toch is er tot op den dag van heden nog niemand wegens vloeken geverbaliseerd. De raad ziet nu om naar een scherper verbod, het thans bestaande moet te vaag geformeerd zijn.

- dat voorstanders van het openbare onderwijs in Nieuwerkerk de hand in de beurs staken, tengevolge waarvan het vervolgonderwijs daar ter plaatse ook in de toekomst gegeven zal kunnen worden.

- dat het Thoolsche Veer de vorige week door kruiend ijs totaal geïsoleerd werd.

-- dat de melkleveranciers van Stavenisse geen melk meer tegen 10 ct. per liter leveren. Tegen 12 cent echter zooveel als men wenscht.

- dat in Wemeldinge een 78--jarige man in brand vloog en dermate gewond werd dat overbrenging naar het ziekenhuis te Goes noodzakelijk werd geacht.

- dat volgens een raadslid 13 Nov. in een herberg te 's-Gavenpolder veel misbruik gemaakt zou zijn van sterken drank. We herinneren ons niet dat 13 Nov. een opmerkelijke koude dag was.

- dat de bepalingen van de Zoutelandsche politieverordening, betrekking hebbend op baden en kampeeren, bij het Kantongerecht niet erg in den smaak vallen. Wederom werden eenige overtreders van rechtsvervolging ontslagen. Waar moet het op deze wijze in het brave Zoutelande heen?

- dat men 3 jaar in Middelburg moet wonen alvorens voor steunregeling bij werkloosheid in aanmerking te komen. We verzoeken de plaatselijke bladen der universiteitssteden deze mededeeling over te nemen.

- dat 140 Middelburgsche werkloozen circa 25 weken te werk gesteld zullen worden aan het te graven kanaal bij de prise d'eau der waterleiding. Het werk zal fl 120.000 kosten. Aan de werkloozen zal fl 79.000 loon worden uitbetaald.

- dat de politie in de hoofdstad een vrouw aanhield die een matroos fl 10 lichter had gemaakt.

- dat de gemeenteraad van Goes een voorstel der financieele commissie verwierp, dat bedoelde over te gaan tot 5 pct. verhaal van pensioensbijdragen op de jaar-wedden en loonen van het gemeentepersoneel.

- dat de vorige week Woensdag een bezoeker der Zeeuwsche hoofdstad veel gevallen mannen en vrouwen opmerkte. Men herinnert zich, dat de straten dien dag zeer glad waren ?

- dat te Vlissingen een 7-jarig knaapje op een prikslede zittende, door het ijs zakte en om het leven kwam.

- dat de commissie "tot verstrekken van kleeding aan kinderen beneden den leerplichtigen leeftijd" te Middelburg (de "C. T. V. V. K. A. B. D. L. L." we zijn er) in 1927 aan 164 kinderen van 87 gezinnen kleertjes uitreikte.

-- dat de Axelaren zich verstout hebben, in besloten kring de beruchte Potemkin-film te aanschouwen. Berichten omtrent een revolutie in Axel bereikten ons nog niet.

- dat Dr. Jenny Weyerman te Goes bij de opening van het nieuwe R.K. ziekenhuis aldaar door verschillende sprekers gehuldigd is. Deze eminente werker heeft thans reeds een waterleiding, een locaalspoorweg en een ziekenhuis op zijn geweten.

- dat Maandag in Zeeland, inzonderheid in Middelburg zeer veel sneeuw viel, die het geheele verkeer in de war bracht.

- dat Maandagavond bij Souburg twee electrische trams op elkaar liepen. Vier personen werden daarbij ernstig gewond, de materieele schade was aanzienlijk. Zou het geen aanleiding verdienen de trams van ruitenwisschers te voorzien, waardoor het den bestuurder mogelijk wordt gemaakt ook bij regen- en sneeuwval een goed uitzicht op de trambaan te krijgen ?

Wij sluiten nu tot volgende week Vrijdag........ Adieu ........

TREFFERS EN POEDELS

Oud en Nieuw

Het Nieuwejaar, het Nieuwejaar,

dat wordt weer ingewacht. -

Het Oude uit - het Nieuwe in,

in 't holste van den nacht. -

In dancings met een cotillon,

of thuis bij Pa en Ma ;

een schuimende champagnevloed,

een fuif van levensovermoed,

of.... 'n kopje chocola. -

Op Nieuwejaar, op Nieuwejaar,

maakt ieder zijn balans,

kijkt dàn eens voor-, dàn achteruit

en calculeert zijn kans.

Soms heb je spijt van wat je deed,

of mist Fortuna's gunst....

Als j' alles van te voren wist,

dan leefde je niet lang, beslist,

en 't leven was geen kunst !

Met Nieuwejaar, met Nieuwejaar,

is heel veel ouds vergaan.

Vaak brengt je de herinnering

een glimlach of een traan. -

Je voelt, dat - zonder dat je 't wilt -

je keel wordt dicht gesnoerd,

herdenkt een afscheid dan misschien

van nooit meer, nooit meer wederzien ;

dan voel je je beroerd. -

Na Nieuwejaar, na Nieuwejaar,

dan heb je frisschen moed ;

je gaat weer fluitend 't leven in,

veel zorgen tegemoet. -

Maar juist, omdat je 't oude jaar

in vogelvlucht bekijkt,

is 't jaar, waarvan de morgen daagt,

een vraagstuk, dat je aandacht vraagt

en.... nog zoo kwaad niet lijkt. -

Het Nieuwejaar, het Nieuwejaar,

maakt alle harten week ;

en als de klok aan 't spelen gaat,

raakt menigeen van streek.

Het Nieuwejaar, het Nieuwejaar,

dat uur van fantasie,

brengt ieder denkend sterveling,

tot zelfs den grootsten nuchterling,

een beetje poëzie. -

WILLEM TELL II.

DE VROUW AAN HET WOORD

December.

't Vriest, dat het kraakt. In den Amstel - ik kijk er uit m'n rustige werkkamer op - drijven warempel ijsschotsen! De zon doet ze schitteren als juweel. De meeuwen - prachtbeesten zijn het toch - vlerken als in nood heen en weer. Op hooge vlaggestokken van Amstel Hotel blijven ze even roerloos zitten, om dan weer weg te wieken.

Even later zitten ze met wel vijftig op één rijtje op het plankier van een schuitenhuis. De boomen aan den overkant staan als donkere silhouetten tegen den strakken, blauwen hemel.

Uit een raam van het groote hotel wordt brood opgegooid naar de meeuwen.

Eerst één brutaaltje, dan in zwermen wieken ze naar het raam, vangen in hun vlucht de stukjes brood op. Hoog in lucht wordt de strijd om het bestaan gestreden, gappen de mooie vogels krijschend elkaar de stukjes brood af.

Op de brug een kijklustig troepje menschen, die het voeren der meeuwen gadeslaan.

Eigenaardig, op welk plekje van onze stad, waar meeuwen gevoerd worden, je komt, altijd staan er hoopen menschen, koude en tocht trotseerend, dit aardig schouwspel aan te zien.

Rome heeft z'n duiven, Amsterdam z'n meeuwen! 't Is een hobby geworden, dit voeren van meeuwen.

En is 't dan ook geen aardig gezicht, zooals ik 't laatst op een druk stadspunt zag, hoe uit een raam een vrouwke, dat het bekijken overwaard was, in gracieuse morgendracht, de meeuwen voerde.

Bij elken worp viel de wijde kimono-mouw naar boven en had men het gezicht op een onberispelijken, blanken arm.

Het mooie kopje naar boven gekeerd, de oogen in schittering, de roode mond in lach, zoo keek ze de meeuwen na, die voorbij haar raam wiekten.

Toen schoot het me door m'n bol - je moet een vrouw zijn, om aan zooiets te denken - zou dit kleine gratie-vrouwtje 's morgens ook de onaanzienlijke, maar net zoo hongerige musschen voeren ? Zou ze haar kruimpjes ook strooien als er niet naar haar gekeken werd ?

Ik filosofeerde door. Gaat het eigenlijk niet vaak zoo met het plegen van liefdadigheid ? Zijn we niet dolgraag bereid mee te doen aan bazars, revues, straatcollecten, als we gezien worden ?

Het goed doen in stilte, het opsporen van armoede, 't zijn er slechts weinigen, die het doen.

We geven vaak zoo verkeerd. Niet alleen aan de straat-bedelaars of lammen en blinden, die nóch lam noch blind zijn.

Hoeveel artisten zijn er niet, die door liefderijke dames vooral, maar ook door heeren gesteund worden, terwijl men veel beter deed, hen niet te helpen, maar hen even te laten voelen de nijpende armoe van hen, die werkelijk niet kunnen werken en te trotsch zijn om te vragen.

"Ja, maar als er nu maanden zijn, dat de arme jongen niet kàn werken!" zegt dan zooên dweepziek, goed gesitueerd mevrouwtje.

Best! neem ik aan. Maar laat hij dan zoolang ander werk verrichten, onverschillig wat ! Werken is geen schande en allicht doet hij er nieuwe ideeën bij op. Dan vinden ze je òf harteloos, burgerlijk, of onartistiek ! En kom dan maar niet aandragen met groote mannen, die op dakkamertjes gewerkt hebben, die honger leden en grootsche werken maakten, werken, die door alle eeuwen heen mooi blijven, 't helpt je geen cent. De artist met den slappen boord en de blonde lok en de sombréro op z'n bol wordt geholpen.

En z'n werken worden nòg slapper, z'n levensopvatting nòg ongezonder en hijzelf nog onmogelijker.

Maar rijk mevrouwtje steunt de kunst - o neen, met een groote K. - is tevreden over eigen liefdadigheid en in groot Amsterdam wonen gezinnen, die een armoede kennen waarvan het vrouwtje 't bestaan niet kent.

Het is als met de meeuwen en de musschen.

De zilver-grijze vogels, zoo slank in hun mooie vlucht krijgen de beste brokken. Het kleine, onaanzienlijke muschje wordt vergeten, en 't heeft toch zóó'n honger! Als ieder de kruimpjes die hij te geven heeft, goed verdeeld, dan wordt er geholpen zooals het moet.

E. B. B.

HET DAGBOEK VAN PHILEMON ZIJDEWIND

21 December. Eindelijk regen, en welk een regen!

Kostelijk, kostelijk. Heel de stad 'n ijsvloer. Heb met 'n paar oude sokken over m'n schoenen 'n kleine expeditie gemaakt en zag in vijftien minuten meer malle gevallen, dan anders in 'n jaar. De directeur van de een of andere bank, die anders met z'n neus in den wind en stappend als 'n haan van een stooter, zich als een majesteit aanstelt, liep nu zoo voorzichtig als een kater in nat gras. Hij groette me waarachtig, maar 't gaf hem lekker niets ; eerst greep hij naar den hemel en toen teekende hij z'n plattegrond tegen de aarde; sleepte ditmaal geen andere menschen in zijn val mee; mag wel in de courant! Mijnheer van Poeteren, befaamd om de prachtig-correcte vouwen in z'n broek, zag ik kruipend stationwaarts gaan en onze verpolitiekte wethouder Zuignap, lag tegen een glooiing van den Nieuweweg, zonder dat hij ditmaal zijn geliefkoosde term: "laat zitten wat zit" uitkraamde. Rijke tafereelen. Fietsen wierpen haar berijders af en maakten zelfstandig een slippertje; auto's luisterden niet meer naar haar stuur en zelfs de wagen, waarmee de gemeente-reiniging bepaalde deposito's ophaalt, schoof van de keien, om door het ijs, het grachtwater in te duikelen. Wat 'n krach voor zoo'n bedrijf ; men spreekt van een deficit van 25 tonnen. En ik liep maar vast en veilig op m'n sokjes rond te neuzen. Nu was het mijn dag! 'n Halve week hebben de menschen mij getreiterd met hun idiote ijsmaniakkerij; hebben ze me gehoond toen ik met Jossie keer op keer omviel... nu lach ik! Toe maar.... druk nu ook eens sterretjes in het wegdek, met je gevoeligste bezitting, gelijk ik 't deed op 't gestolde watervlak. Toe maar verwaande zwierders, die met kaartjes op de borst, als kampioenhengsten, de heele baan in beslag namen, blokzeil nu ook eens over de straat, maar met jullie beenen in de lucht. Ha, ha ! die "kortste dag" zal me 't langst van allen heugen.

22 December. Nu regent 't werkelijk lauw water. 's IJs in de vaarten lost zich reeds op. Ik heb overwonnen! Gevoel me nu direct veel zachter gestemd tegenover die zelfstandigheid. Zeker, ik prefereer room-ijs, maar ach dit sloot-ijs is toch ook, gelijk Boutens het zoo heerlijk zegt, een stiefkind van "vorstelijke" bloede, dat de kou ingejaagd is, en ach zoo monarchaal zijn onze Hollandsche harten nog wel, dat bij de herinnering aan zoo'n afkomst, weeke weemoed ons harte besluipt. Laten we ook bedenken, dat het Hollandsche ijs, de nationale kleuren hoog houdt, door de neuzen van zijn satellieten te verven in een schakeering van rood, wit en blauw. Alles is daarom vergeven, doch keer niet terug.

23 December. Heb Krimp van Duimen bezocht in 't Ziekenhuis. Ligt in gipsverband. De waterleiding was in zijn huis gesprongen ; moest met zijn duimen de overstrooming keeren en de loodgieter bleef twee dagen weg. Armen verstijfd. Arme verstijfde!

24 December. Liesbeth in een gevaarlijke stemming. De kerstgans moest gebraden worden; vermijd zooveel mogelijk haar nabijheid; ze noemt me zoo dikwijls gans, dat ze me best uit macht der gewoonte aan haar braadspit kon rijgen. Troost gezocht bij Breeduitstra; die hing bij hem thuis in den kerstboom.... gelukkig met zijn armen, zoodat hij los kon laten.Gezellig gewandeld ; kwamen mijn zoon Wybo tegen, geheel onder het slijk, met verscheurde kleeding en bebloed gezicht. Dacht eerst dat hij gevoetbald had, maar 't was slechts 'n ruzie geweest tusschen hem en een sportmakker, die om Wybo's doelverdedigersschap belachelijk te maken, gezegd had, dat zulke doelpuntverdelgers, de eenigste zuigelingen zijn, die volwassen uit de "kool" komen. Wybo had dit willen wreken, met gemeld resultaat. Geen aardje van mij, die jongen ; ik vocht vroeger uit beginsel nooit met jongens, die sterker waren en was zeer nederig op dit punt.

26 December. Vandaag weer wat opgekikkerd. Wat was die kerstgans gister vet! Had er minder van moeten gebruiken. Vroeg naar bed gegaan, maar slaap niet kunnen pakken, daar diverse radio's en gramaphoons en niet te vergeten, ons kinderkoor beneden, met enorm gedruisch het "Stille nacht" aanhieven. Tegen negenen ingedommeld ; herinner me nog vaag, dat Jossie troost bij me kwam zoeken, omdat zijn haar vol kaarsvet en zijn zuster in den kelder zat, wegens poging tot brandstichting; schijn me ook nog even verdiept te hebben in het probleem, hoe of Liesbeth het aanleggen zou, om mij de schuld van alles te geven, doch een onrustige slaap doofde de energie van mijn brein.

27 December. Vandaag groote dag. Liesbeth en ik zijn beiden jarig. Toevallig toch! Precies op één dag geboren. Destijds had ik er geen weet van; nu des te meer. Overigens zeer gemakkelijk. Bij 't eerste krieken van den dag overhandig ik haar met mijn rechterhand een goudstuk en in een ommezien, heeft mijn andere hand, die mooie munt terug; mijn linker weet toch nooit wat mijn rechter geeft. Veel visite; vooral dames. 't Lijkt me toe, dat er heel wat reputaties gebroken zijn. 's Avonds ook eenige vrienden. Liesbeth noemt dat "gezellig onder elkaar". Ik heb dan net altijd 't gevoel of ik de onderste ben.