DE ZEEUWSCHE WEEK

De Staten bijeen ; wat er zooal besloten of behandeld is ; krijgt de middengroep spoedig electriciteit ; over onze melkboeren.

Het belangrijkste voorval dezer overzichtsperiode is ongetwijfeld de jongste samenkomst van de leden der Provinciale Staten. In deze Staten-vergadering toch zijn verschillende besluiten genomen, die op het provinciale leven van invloed zijn. In het kort zullen we ze hieronder de revue laten passeeren.

BENOEMING.

Zooals bekend, had de heer Fruytier bedankt als lid van Ged. Staten. In de daardoor ontstane vacature werd met een niet overgroote meerderheid van stemmen benoemd verklaard Mr. J. H. M. Stieger, advocaat en procureur, wethouder te Goes, en, evenals zijn voorganger, behoorend tot de R. K. Staatspartij. De voorzitter der Staten-vergadering wenschte den nieuw benoemde geluk en hoopte dat hij vele jaren in het belang der provincie werkzaam zal zijn. Mr. Stieger dankte de vergadering voor het vertrouwen in hem gesteld.

In Goes zal men wethouder Stieger noode zien vertrekken. Ten eerste omdat hij een actief werker was, die een breeden algemeenen blik aan veel humor paarde, vervolgens omdat de raad door zijn heengaan wederom voor een moeilijke wethouders-verkiezing komt te staan.

Wie den heer Stieger als wethouder zal opvolgen, is nog niet bekend, doch vermoed wordt, dat de raad (in meerderheid rechts) den candidaat niet in de linkerpartijen zal zoeken. De heer Goedbloed zou de aangewezen opvolger van Mr. Stieger voor de rechtsche meerderheid zijn, doch werden we goed ingelicht, dan staat aan die benoeming de maatschappelijke werkkring van Mr. Goedbloed in den weg. We zijn benieuwd hoe men in Goes de moeilijke kwestie gaat oplossen. Het meest verstandige zou ongetwijfeld zijn, als de rechtsche regeerders voor de stemming eens naar de linkerhelft zagen, doch gezien de scherpe verhouding tusschen rechts en links, dateerend van den "overgang" van den raad, is hierop weinig hoop.

GEBED.

Door de Staatkundig Gereformeerden en een aantal A. R. staten-leden was voorgesteld in principe te besluiten voortaan de vergaderingen der Provinciale Staten met gebed te openen. Alvorens de Staten de vorige week hierover gingen beslissen, is er uitvoerig over de beteekenis van het ambtsgebed van gedachten gewisseld. Een warme pleiter voor het gebed bleek de heer Brandsma. Het ambtsgebed is een belijdenis en een bede, zei spr. De linkerzijde verklaarde zich unaniem tegen invoering. Hun woordvoerder o. a. was de heer Jac. Welleman, die het voorstel op vrijzinnig-godsdienstige gronden bestreed. Een ambtsgebed wordt spoedig een sleur, en doet dikwijls denken aan schijngodsdienst, zei spr. En het laatste is een onmetelijk kwaad. Nadat nog verschillende andere sprekers het voor en tegen hadden laten hooren, werd het voorstel aangenomen. De Christelijk-Historischen verlieten de zaal en onthielden zich dus van stemming. In de "Zeeuw" hebben deze leden over hun houding nog al een en ander moeten hooren. Blijkens de woorden van den heer v. d. Wart onthield de Chr.-Hist. fractie zich van stemming, omdat van links veel tegenstand tegen het gebed naar voren kwam. Een goed politicus zal natuurlijk over zoo'n idealistische houding als hier aan den dag werd gelegd, de schouders ophalen. Als mensch kan men het gedrag der Chr.-Hist. waarlijk wel waardeeren. Het valt den laatsten tijd ook in Zeeland vrij dikwijls op, dat de Christelijk-Historische partij van geven en nemen weet en het eigen inzicht niet steeds botweg wil doorvoeren.

VERSCHILLENDE ZAKEN.

In dit bestek is het natuurlijk niet mogelijk alle voorstellen van Ged. Staten en de wijze waarop de Provinciale Staten daarop reageerden, te signaleeren. We moeten ons dus beperken tot de voornaamste beslissingen.

In Zeeuwsch-Vlaanderen zal men met genoegen kennis genomen hebben van het besluit om voor den stoombootdienst Hansweert-Walzoorden op Zondag een derden dienst in te leggen. 1 Februari a.s. reeds zal dit geschieden. Ged. Staten deelden verder nog mede, dat zij met ingang van den zomerdienst de tarieven van vrachtgoederen enz, hopen te herzien en dat ook aandacht geschonken zal worden aan de klachten betreffende het gebrek aan laadruimte. Men ziet : aan de voornaamste grieven uit Zeeuwsch-Vlaanderen wordt tegemoet gekomen, waaruit men zou mogen af leiden dat het ook in onze provincie geen kwaad kan om van tijd tot tijd eens een luid protest tegen minder goede toestanden te doen opgaan.

Het eenige vrouwelijke staten-lid, mevr. Bergsma, hield een warm pleidooi voor het handhaven in hare betrekking van de gehuwde ambtenares. Een voorstel in dezen geest vermocht evenwel niet de goedkeuring der staten-leden weg tedragen.

DE ELECTRIFICATIE.

Over deze kwestie, die in Zeeland reeds zoo lang de gemoederen in beweging brengt, is ook in de jongste staten-zitting weer heel wat te doen geweest. Over Zeeuwsch-Vlaanderen en over de Noordgroep, (welke laatste thans voor een groot deel van stroom voorzien zal worden), was men vrij kort, doch een langdurig debat ontstond over de Bevelanden en Walcheren. En wel in hoofdzaak naar aanleiding van het nieuwe plan van Ged. Staten om het platteland van Walcheren en de middengroep te electrificeeren met behulp van een nieuw te bouwen centrale. Van deze laatste wijziging in het electrische programma heeft men over het algemeen zeer vreemd opgekeken, want men begreep niet goed waarom plots het plan inzake electriciteitsvoorziening uit Noord-Brabant of het contract met de Vlissingsche centrale niet meer deugden. Men verbaast zich niet zoo heel vlug meer over wijzigingen in de electrificatie-voorstellen, doch dit deed toch even de deur dicht.

Verschillende staten-leden hebben zich zeer terecht scherp over de taktiek der P.Z.E.M. uitgelaten en sterk op een spoedige oplossing voor de middengroep aangedrongen.

Het is waarlijk schandelijk om dit deel van Zeeland, dat naar electriciteit hunkert, (verschillende instellingen en particulieren wekken electriciteit zelf reeds op), jaren en jaren aan het lijntje te houden.

Men kent onze meening daarover trouwens ; iedere keer als er van de electrificatie sprake is, valt het moeilijk, daarover zich niet scherp uit te laten.

We willen daar thans evenwel niet toe overgaan. En wel omdat men ons van officieele zijde het navolgende meldde:

"Er bestaat thans alle uitzicht, dat aan het verlangen naar electriciteit spoedig zal kunnen worden voldaan. De plannen voor de definitieve voorziening van de Bevelanden en het platteland van Walcheren zijn thans in zoover gevorderden staat van voorbereiding, dat, indien geen onverwachte tegenslagen komen, de beslissing der Staten zal worden gevraagd in hunne eerste gewone vergadering van 1928, welke overeenkomstig de bepalingen van de gewijzigde provinciale wet kan worden gehouden in de tweede helft van April 1928, misschien zelfs reeds in eene vóór dien tijd bijeen te roepen buitengewone vergadering."

Deze mededeeling geeft weer eenige hoop. Van hooger hand gaat men blijkbaar nu zelf ook inzien, dat uitstel in geen geval meer door den beugel kan.

x

De Keuringsdienst van Waren heeft een razzia onder de Zeeuwsche melkverkoopers gehouden, en het resultaat was, dat in één week circa 100 processenverbaal werden opgemaakt tegen leveranciers die onzindelijke melk in voorraad hadden. De Kantongerechten zitten tengevolge van deze melk-razzia onder het werk als bedolven. In Terneuzen en Goes hebben reeds diverse beklaagden terecht gestaan en blijkens de straffen die uitgedeeld werden, denken de Kantonrechters niet zoo licht over een vuiltje in de witte vloeistof, dan de leveranciers. De uitspraken varieerden tusschen fl 20,- en fl 100,- boete. Van een enkele Kanton-gerechtszitting waren we getuige en we kunnen niet anders dan verklaren dat verschillende melkleveranciers er ergerlijke begrippen over hygiëne op na houden. Ons werden monsters getoond, waarin behalve stof, o. a. brokken koemest voorkwamen. Met genoegen hoorden we den ambtenaar van het O. M. over deze melkleveranciers den staf breken. "De melkprijzen zijn vrij hoog," aldus spr. "En de klant mag dus zindelijke waar verwachten".

De Keuringsdienst van Waren heeft na de inwerkingtreding van het melkbesluit de melkleveranciers met beleid op hun plicht gewezen. Er werden demonstraties gehouden, circulaires over het ziften van melk verspreid enz. De ambtenaren maakten slechts in de meest ergerlijke gevallen proces-verbaal op, en zochten meer heil in waarschuwingen dan in bekeuringen.

Na geruimen tijd een dusdanige zachte taktiek te hebben gevolgd, werd eindelijk eens een ernstige steekproef genomen met het resultaat, dat in één week bijna 100 overtreders werden opgespoord.

Moge voor de overige melkverkoopers dit voorbeeld afdoende werken !

TREFFERS EN POEDELS

Levensvragen

Waar moet dat toch naar toe

met Beveland's locaalspoor ?

Zij stopte met een ruk....

was 't een verkeerd of dwaalspoor?

Beangste passagiers

die keken door de ruiten,

doch zagen maar alleen

een conducteurtje buiten.

Zijn pet was afgewaaid -

dies moest het treintje stoppen. -

Een trekschuit-souvenir

Kwam even op de proppen. -

Waar moet dat toch naar toe

met het Zeeuwsch-Vlaamsche landje?

Geboorten zijn daar veel

te weinig aan het handje.

Heeft men het daar te druk

met politieke strijdjes,

of kweekt men spijkers-op-

laag-water-zoekerijtjes ?

Moet straks het kindermeel

bij massa's gaan bederven;

de laatste baker soms

in werkeloosheid sterven ?

Waar moet dat toch naar toe

met onze spaarcontanten?

Een hypotheekbank toch

was safe aan alle kanten.

Mevrouw Justitia

is nu wel wat verlegen,

want ééns heeft een persoon

een jaar van haar gekregen ....

de kerel was van roof

van een rijkspop beschuldigd;

moet dat voor x millioen

nu soms vermenigvuldigd ?

Waar moet dat toch naar toe

met Vlissingen's moraaltje ?

Was de Potemkinstrijd

een hondje-bij-een-paaltie ?

Werd dat reclamewoord:

"Verboden Film" niet reuze ?

Het werd een kasmagneet,

en "'t Mag van Pa" de leuze!

Toch heeft Potemkin vast

veel nuttigs nagelaten

aan beelden der practijk

van dappere soldaten....

Waar moet dat toch naar toe ?

"Daar moet je maar naar raden !"

zei onze Goesenaar,

die bussen stond te laden.

Drie melkbussen, voorwaar,

die moest hij transporteeren.

(en melkboer was hij niet,

vandaar dat informeeren).

Maar.... dokter had gezegd,

een maand of drie gelede :

Kom dan en dan terug

en breng je.... water mede.

(Dit is geen fantasie,

verdicht of allegorisch,

Hoe ongelooflijk haast,

de bak is puur historisch.)

WILLEM TELL II.

DE SCHELDE-ZENDER

Hallo, hallo........

Hier is het draadloos uitzendstation de Schelde-Zender........

Vindt u het interessant, te hooren:

- dat het in de bedoeling ligt het oude Beursgebouw in Vlissingen te restaureeren en het inwendig tot café te verbouwen. We vermoeden dat de interesse der Vlissingers voor historische architectuur in sterke mate zal toenemen.

- dat het Kaaiklokje te Aardenburg na een rustperiode van 20 dagen weer aan het luiden is geslagen. De plaatselijke correspondent van de "M. Crt." voegde aan deze tijding toe : "de omwonenden zullen blijde wezen, dat ze hun klokje weder kunnen hooren slaan." Wij denken er ook zoo over. Konden ze het niet, dan waren ze n.l. doof, hetgeen niet iets is om blij over te zijn.

- dat Goes in 1927 niet alleen het zielental, doch ook het aantal lantaarns zag groeien. Blijkens de nieuwjaarsrede van den burgemeester kwamen er in het afgeloopen jaar 25 lantaarns bij. Geen der raadsleden gaf over deze wondere mededeeling zijn vreugde te kennen.

- dat in Axel vanwege de Z. L. M. een cursus in motoren- en een dito in huishoudkunde wordt gegeven. Beide cursussen hebben evenwel niets met elkaar uitstaande.

- dat de Middelburgsche politierechter den beul te Philippine, die zijn paard tijdens de felle vorst 8 dagen zonder voedsel in de wei liet loopen, tot fl 50.- boete, subs. 50 dagen hechtenis veroordeelde. Het paard werd bovendien verbeurd verklaard, waarvoor het den rechter dankbaar zal zijn.

- dat te Terneuzen op ruim 74-jarigen leeftijd overleed Mr. A. W. van Everdingen, die gedurende zeer vele jaren griffier bij het Kantongerecht daar ter plaatse was.

- dat de verkoop van weldadigheidszegels te Vlissingen fl 1807.- opbracht, d. i. het dubbele van het vorige jaar.

- dat in Goes gedurende 1927 honderd min twee woningen werden gebouwd.

- dat de bevolking van Zierikzee slechts met 2 personen verminderde in het afgeloopen jaar. De stad telt thans 6864 neuzen.

- dat men te Schoondijke een lokaal van de openbare school eerst ging ontsmetten toen de leerlingen reeds enkele dagen in het besmette lokaal gelest hadden.

- dat te Schore een levende Meikever gesignaleerd werd, hetgeen, gezien de felle vorst, curieus.

- dat de politie de hand legde op een mollenvanger, die in Biervliet en Breskens zonder contanten, goeden sier maakte, waardoor enkele caféhouders gedupeerd werden.

- dat de gemeenteraad van Zierikzee besloot de vernieuwing der sluisdeuren aan de Westhavensluis nog eenige jaren uit te stellen.

- dat twee knapen te Tholen het paard van een mosselhandelaar van den staart beroofden teneinde de beschikking over eenig geld te krijgen.

- dat een winkelier te Oud-Vossemeer in contact kwam met de Loterijwet door caramels te verkoopen waarmede men in een gokje mocht meedoen.

- dat de Middelburgsche industrie- en huishoudschool waarschijnlijk in het Weeshuis aan het Molenwater gevestigd zal worden.

- dat in 1912 in Zeeland slechts 3 H.A. grond voor tuinbouw benut werd, en thans reeds 98 H.A.

- dat te Rilland-Bath, in de Wester-Schelde, een mosselschip in de diepte verdween. De opvarenden klommen in den mast en konden gered worden.

- dat er plannen bestaan om van den grintweg Tholen-Oud-Vossemeer een straatweg te maken. Dit zal het verkeer zeer ten goede komen.

- dat de electrische tramlijn Oostende-Knocke nog vóór het a.s. zomerseizoen te Retranchement (Zeeuwsch-Vlaanderen) zal worden verlengd en daar aansluiting zal geven op de tram naar Breskens. Spoedig zal men dus in 45 minuten van Breskens naar Knocke kunnen reizen.

- dat in een te Terneuzen gehouden vergadering van Zeeuwsche fokkers van het zware trekpaard, Belgisch type, besloten is, tot afscheiding van het stamboek voor het Nederlandsche trekpaard en tot oprichting eener vereeniging "Stamboek voor het Zeeuwsch-Belgisch trekpaard".

- dat een 9-jarige Terneuzensche reiziger op eigen gelegenheid een trip naar z'n opoe in Amsterdam wilde maken, doch te Rotterdam door de politie opgevangen werd. De liefde der jeugd voor grootmoeders, wordt van hooger hand ook al niet aangemoedigd.

- dat van 1 Maart tot 1 Januari door de politie in Terneuzen 39 personen werden aangehouden, die nog een en ander met Vrouwe Justitia uitstaande hadden.

- dat een Kloetingsche hond in den nacht van Zondag op Maandag een bloedbruiloft in het kippenhok aanrichtte en 40 kippen vermoordde.

- dat de Middelburgers vreezen spoedig door, inplaats van over de Koningsbrug te wandelen.

- dat de lantaarn-opsteker C. Yzerman te 's Heer Arendskerke na een diensttijd van 41 jaren zijn lantaarnstok in den hoek gaat zetten.

- dat de pastorie der Ned. Herv. Kerk daar ter plaatse bij gemis aan een herder, verhuurd is aan den koster en aan de wijkverpleegster. Schoondijke moet het nu al ongeveer 11 jaar zonder predikant stellen,

- dat bij een hotelier te Hontenisse iemand gelogeerd heeft, die den anderen dag terug zou komen en betalen. Hij moet nog komen....

- dat in Renesse de Oosterbaanpolder den oorlog heeft verklaard aan den Westerbaanpolder. In verband met den hoogen waterstand had het bestuur van eerstgenoemd waterschap op de grens der beide polders zakken zand doen leggen, die het water moesten tegenhouden. Het bestuur van den Westerbaanpolder gaf telkens last deze zakken te verwijderen en.... de poppen waren aan het dansen. Een bulletin omtrent de jongste verliezen wordt ieder oogenblik verwacht.

- dat de knecht van een Duitsch sleepschip te veel belangstelling koesterde in mais. De Hansweertsche marechaussee oordeelde afzondering het beste middel tegen de mais-ziekte.

- dat de eendenjacht in Zeeland niet langer wordt opengesteld dan vroeger het geval was.

- dat men in departementale kringen iets voelt voor de spoorbrug bij Vlake (over het kanaal Haasweert-Wemeldinge), welke brug volgens België te laag zou zijn.

Wij sluiten nu tot volgende week Vrijdag........ Adieu ........

HET DAGBOEK VAN PHILEMON ZIJDEWIND

18 Januari. Vandaag niet zonder eenige ontroering gelezen, dat de rechtbank te Arnhem een, vrijsprekend vonnis velde over het raadslid, dat zijn verkiezing door het uitdeelen van dierlijk vleesch wist te bewerken. Daar stak nu ook niets in ! Ik houd het met Breeduitstra. Wanneer je straffeloos koeien met gouden hoorns mag beloven, aan het Nederlandsche kiezersvolk, dan moet de Justitie er ook in berusten, wanneer aanstaande volksvertegenwoordigers het zich minder gemakkelijk maken en hun volgelingen op schapekoppen tracteeren. Beter lokmiddel is er bovendien nauwelijks te bedenken, want dieven vang je toch ook met dieven !

Heden morgen nog even de zitting der Provinciale Staten bezocht. Prachtig gezicht, die bloem der bevolking, door de wanden der zaal, als in een garve bijeengehouden. Ze hadden het over sterkstroom, lichtstroom en wisselstroom. Daar was 'n tekort aan en toen kregen Gedeputeerden er de schuld van. Droevenis wolkte ras over die ingevallen-aangevallen gelaten en een der ouden snikte tragisch : "'t Is hier nooit goed te maken. Nu wordt er geklaagd : er is te weinig stroom en laatst, toen de ferry-boot de haven van Breskens niet binnen kon komen, sputterden ze : er is te veel stroom." Tranen vulden m'n oogen; zakdoek en uitgang gezocht.

19 Januari. Kennis genomen van den lofzang, dien volgens den burgervader van Goes, onlangs door een gerechtelijk ambtenaar is aangeheven, op het politiekorps aldaar.

Die waardeering doet mijn ex-ambtelijk hart goed. Ze is ook verdiend ! Nergens zag ik ooit zulke algemeen ontwikkelde agenten als in de Ganzenstad. De minst omvangrijke weegt nog 100 kilo's, maar het dient gezegd, dat die zijn wandelbaan pas begonnen is.

Ik geloof dat Jhr. Verboendere met den helm geboren is. Toen ik vandaag bij hem geïnformeerd heb, of hij mijn fietspomp in het a.s. rijwielseizoen wederom te leen wil hebben, heeft hij mij in een geestdriftig gesprek over Nederland, wel driemaal gezegd, dat wij aan het vaderland toch zoo heel veel verschuldigd zijn. Ik stond perplex. Dat was nu je reinste helderziendheid, want hoe kon die drommelsche jonker anders weten, dat ik mijn belasting óók nog niet betaald heb.

20 Januari. We hebben Sientje vandaag vrij moeten geven. Ze was gisteravond naar een volkszang-avond van Emiel Hullebroeck geweest en aangezien het kind bijzonder goed van aannemen is, bleek ze heden te sukkelen aan neuri-tis. Ik heb Liesbeth geassisteerd in keuken en kamer. Eerste hulp bij 'n ongeluk ! Op zulke momenten begrijp je pas de waarheid, die er ligt in de volkswijsheid, dat het leven niets anders is dan misère ouvert met 'n praatje.

21 Januari. Bij kapper geweest en ochtendblad gelezen en meewarig met andere ongeschorenen gesproken over de ellende in de tegenwoordige wereld. Drama en nog er eens drama. Welgeteld hadden er volgens die krant de laatste maanden 20 vrouwen haar mannen, 18 mannen hun vrouwen en 36 personen zichzelf van kant gemaakt. "De kunstnijverheid neemt geweldig toe", riep er toen een cynisch.

22 Januari. Heb met een van Neerlands groote mannen kennis gemaakt. Toen ik vanmiddag het voetbalveld passeerde, bemerkte veel drukte en hoorde ik een enorm getier.

Ik dacht eerst, dat er een wedstrijd gaande was, doch toen ik even gewacht had op ruzie, werd mijn oor opeens getroffen door : "Koppen, Koppen !" 't Drong terstond tot mij door, dat hier onze groote vliegheld gehuldigd werd. Onmiddellijk pogingen in het werk gesteld om hem te bereiken. Ze wilden me met een kluitje in het riet sturen; hielden zich van den domme en hadden zelfs bespottingen voor mij over. Doch de aanhouder wint en na mijn sigarenvoorraad uitgedeeld te hebben, werd ik aan den beroemden landgenoot voorgesteld. Joviale jongeling ; geheel anders dan op die foto's, waar ze hem groote oogen over alles lieten opzetten. Handteekening gekregen op mijn manchet en evenzoo inlichtingen op mijn vragen. Informeerde o.a. hoe hij de eene stad van de andere kon onderscheiden uit de hoogte. Heel gemakkelijk. Iedere plaats zijn eigenaardigheden. Den Haag b.v. liet zich direct kennen door de hypotheken op alle huizen.

23 Januari. Kon vandaag weinig schrijven. 'n Splinternieuwe splinter onder mijn duim opgeloopen.

24 Januari. 'n Propagandist van de Padvinders op bezoek gekregen om leden te werven. Gevraagd wat de zaak eigenlijk inhield. Begon me de Padvinderswet voor te lezen. "Een padvinder is trouw. Zijn woord eerlijk. Een padvinder is verdraagzaam. Een padvinder is een broeder voor zijn collega's. Een padvinder is ridderlijk. Een padvinder is een dierenvriend. Een padvinder is gehoorzaam. Een padvinder is blijmoedig. Een padvinder is spaarzaam."

Gezegd dat dit heel wat was, maar dat ik zeer betreurde, het ontbreken van een artikel over het vinden van paden. "Die zijn allemaal al gevonden", beweerde de man.

Hem aangeraden dan alle pogingen in 't werk te stellen, die vereeniging zoo vlug mogelijk op te doeken.

Hij vloekte met de deur. Een padvinder is niet vriendelijk ; dat staat ook niet in zijn wet !

DE VROUW AAN HET WOORD

Twaalf jaar geleden ben ik geschilderd. Door een van de toen modernen.

Hij is getrouwd met een kostschoolvriendin van me en uit hoofde van die vriendschap werd ik uitgenoodigd zijn atelier-werk te komen bezichtigen, op z'n atelier.

't Was in den tijd toen er hoeden werden gedragen als gebouwen.

Ik had er een van goud-bruin fluweel met een rand van goudgelen en een toef strijdlustige haneveeren opzij, vastgehouden door een geval van schildpad en goud.

Toen ik met deze glorie op m'n bol 's mans atelier binnentrad, gebood-ie me stil te staan, een bevel waar ik eenigszins verbaasd gehoor aan gaf.

Hij kneep z'n oogen tot spleetjes, tuurde van m'n gebouw naar m'n gelaat en fluisterde !

"Mooi is dat, echt Oostersch ! Ik zou u graag zoo schilderen."

Nu zou ik geen vrouw geweest moeten zijn, om dáár niet door geflatteerd te zijn !

Noortje, m'n oude kostschoolvriendin, was 't heelemaal met hem eens en met z'n beiden zagen ze het heele Oriënt in me.

"Gaat u daar eens even zitten !" noodde hij.

Ik liet me neervallen in een antieken stoel, draaide op bevel van den schilder m'n toet naar alle kanten.

"Mooi !" zei hij weer. "Wanneer kunt u poseeren

Ik zat er in en kon niet meer terugkrabbelen.

"Maar met uw hoed op."

De week daarop zat ik mèt het zware gebouw op naast een fel brandende vulkachel, terwijl de schilder bezig was m'n achtergrond te verzorgen.

Alle mogelijke zijden lappen werden achter m'n onschuldig krullebolletje gedrapeerd.

"Niet fel genoeg ! Te zoet ! Te wreed !" waren de uitroepen, die zijn lippen ontvloden.

Eindelijk vond een donker-groen-zijden lap genade in z'n oogen en begon hij de schets op te zetten.

Goeie hemel, wat werkte hij ijverig door !

En het gebouw drukte me zoo zwaar en de kachel brandde m'n koonen hel-rood.

Kleiner en kleiner werden m'n oogen. Ik vocht tegen den slaap !

Hij - als een tijger die z'n prooi beloert - blikte van mij naar het doek, zette met vaste hand z'n lijnen, om na anderhalf uur zware marteling van mijn kant vreugdevol uit te roepen :

"Dat staat!"

Veertien middagen heb ik zoo geposeerd, al die lijdensdagen het gebouw op m'n hoofd getorst.

Toen het klaar was, kon ik niet meer zien of het wel of niet leek, maar Noortje en haar schilder waren verrukt. Ik was een Oostersche prinses en 't was fel, het ding. Er kwamen collega's, die het een fameus ding vonden en ze keken van het doek naar mij en er was er een, die dacht dat m'n neus op het doek korter was, dan m'n voorgevel in werkelijkheid was.

Strijd om een neus!

Ze gingen de maat nemen, hadden we in werkelijkheid bij m'n neus.

Ik kreeg het schilderij ten geschenke, op die voorwaarde, dat het af en toe geëxposeerd mocht worden.

Het werd naar huis gestuurd. 't Was heusch een gedenkwaardig moment ! De heele familie stond er om heen. De meeningen waren verdeeld. De een vond het schitterend, de ander affreus. Maar het gebouw vonden ze eenparig buitengewoon goed getroffen.

De schilderij heeft lange jaren aan den wand gehangen, tot die ouderwetsch geworden hoed me zóó verveelde, dat ik het doek uit de huiskamer verbande en opborg op zolder.

Eenige weken geleden - we hadden elkaar al dien tijd niet meer gezien loop ik Noortje en haar man tegen het lijf,

"Daar heb je m'n Oostersche prinses !" zegt hij blij, "U is niets veranderd !"

Noortje belooft me, eens gauw bij ons te komen ze spreekt zelfs een dag af.

Ik kom in wanhoop thuis, vertel de historie.

"Portret weer ophangen !" raadt mijn husband aan.

Noortje en haar man verschijnen op den afgesproken avond. Ze zitten juist over het portret, kijken er telkens met genoegen naar.

Even later komt een jeugdige neef binnen. Gaat óók over het portret zitten.

Plotseling valt z'n blik er op.

"Goeie hemel !" schatert hij. "Heb ie "Opoe met den hoed" weer van den zolder gehaald ?"

Tableau!

E. B. B.

MET HET SCHETSBOEK DOOR ZEELAND

Op m'n zwerftochten door Zeeland is het me dikwijls opgevallen, dat kleine plaatsjes dikwijls een groote kerk hebben.

U hebt zeker ook wel eens opgemerkt, hoe groot de kerk of de kathedraal te Veere is, in verhouding niet het kleine plaatsje, en zoo zijn er meer aan te wijzen. En al is nu dikwijls de eigenlijke kerk, dus het schip, klein, de torens wijzen er maar al te goed op, dat de bouwmeesters een grootere kerk bedoeld hadden.

Zoo zien we bijvoorbeeld duidelijk aan den toren te Veere, dat er een stuk nog bovenop behoorde te komen, evenals in Ritthem, Nieuwerkerk en zeer veel andere plaatsjes.

Duidelijk blijkt hieruit, hoe groot de welvaart was, vroeger in deze stadjes ; en toen ik onlangs door Schouwen en Duiveland ging, voelde ik zoo de historie, die aan de verschillende plaatsen was verbonden.

Thans zijn ze klein, haast vergeten, maar eens zweefden hunne namen op ieders lippen, eens stond de vijand in drommen voor de poorten en loerde op de vesting.

Van veel plaatsen is de bevolking, evenals de welvaart, hard achteruit gegaan, maar de groote oude torens, die thans droefgeestig en eenzaam staan te treuren en nu verlaten schijnen, hebben eens neergezien op een woelig stadsleven, eens waren zij getuigen van welvaart en bloei, maar ook van strijd en victorie.

Eens zouden de torens prijken aan trotsche kathedralen en kerken....

Eens.... BOB.

VEREENIGINGSNIEUWS.

"ZEELANDIA", DEN HAAG is aan het feestvieren geweest. Donderdag 26 Januari, in de Oranje-societeit, Prins Hendrikplein. Op dezen avond is tevens herdacht 't 5-jarig bestaan van het zangkoor, in verband waarmede een groot deel van 't programma gewijd was aan den zang. Een 10-tal liederen werden door 't koor gezongen. Mevrouw Wilson gaf twee voordrachten, de heer Eddy Mons, vioolsolo's; Mevrouw Corljé-Haffuer, solozang; dhr. Fortuin Jr., fluitsolo's, pianobegeleiding door mej. A. v. d. Bent. Wel een muzikale avond dus. - In de bestuursfunctiën zijn eenige wijzigingen gekomen, 1e penningmeester is thans dhr. Koolwijk, Laan van Eik en Duinen 125; 2e penningmeester dhr. Agterberg, Kerklaan 13, Rijswijk; en commissaris dhr. Ritter, Van Galenstraat 66. - De verloting, gehouden op het St. Nicolaasfeest, had tot uitslag dat de prijzen, zijnde 't kussen, gevallen is op no. 376, 't rookstel op no. 590, een en ander af te halen bij den heer Koolwijk.

Op de algemeene ledenvergadering van "ZEELAND" te HAARLEM, zijn 2 nieuwe bestuursleden gekozen, t.w. Mej. Ch. Keulemans en dhr. P. Tichelaar, wegens bedanken van de heeren Ronca en van Krieken. Noode ziet men deze bestuursleden hun functiën neerleggen. Zoo heeft dan in het bestuur de eerste vrouw haar intreé gedaan; moge 't blijken een goede keus te zijn. In de binnenkort te houden bestuursvergadering zal functie-verdeeling plaats vinden.

Het secretariaat is voorloopig Coltermanstraat 14rood, Haarlem. Ver. Red.