Ons Zeeland 1928, nummer 39

Vorige nummer Volgende nummer Overzicht Online zoeken

DE ZEEUWSCHE WEEK

De Raad van Advies der P.Z.E.M. spreekt zich uit; de nood der visschers te Bruinisse; Zeeland op de begrooting van Waterstaat; ongewenschte toestanden voor de scheepvaart te Wemeldinge.

Destijds, bij het vermelden van de ontslag-aanvrage van de leden van den Raad van Bestuur der P.Z.E.M. hebben we een en ander medegedeeld omtrent de motieven welke o. i. de leden van dien Raad tot bedoelden stap bewogen. Men zal zich herinneren, dat we wezen op de verandering van het karakter van den Raad van Advies (door toedoen van den Raad van Bestuur) en schreven dat het adviseerend lichaam door het laatst genoemde vrijwel genegeerd, dan wel met zeer weinig egards behandeld werd.

In de motieven die volgens ons tot het ontslag leidden, hebben we ons niet vergist. Dit is n.l. gebleken uit het communiqué dat dezer dagen aan de pers verstrekt werd en dat een verslag was van de bijeenkomst van de leden van den Raad, de vorige week Vrijdag onder presidium van den heer C. Boudewijnse te Middelburg gehouden.

In bedoeld schrijven kan men lezen, dat de leden van den Raad van Advies zich geërgerd hebben over een opmerking van het lid van den Raad van Bestuur, den heer P. Dieleman, in een Statenzitting, volgens welke opmerking het advies van den Raad van Advies niet onpartijdig zou zijn geweest, daar deze voorlichting over stroomlevering had gezocht bij de Société Anonyme. Later is tegengesproken dat Mr. Dieleman dit gezegd zou hebben, doch de Raad bleef de overtuiging toegedaan, dat Mr. Dieleman geen waardeering had voor het advies.

Men heeft het, zoo luidt het communiqué, kwalijk genomen, dat de aanbieding (der Société Anonyme) niet via den Raad van Bestuur werd gevraagd, maar waarom had de Raad van Bestuur een dergelijke aanbieding dan niet uit eigen beweging gevraagd ? (Bij vroegere gelegenheden deed de Raad van Bestuur dit wel !) Verder wordt er op gewezen, dat de Raad van Advies volgens het reglement de bevoegdheid had zich zelfstandig op de hoogte te stellen.

Een andere grief van den Raad van Advies was het gebrek aan samenwerking tusschen hem en den Raad van Bestuur. Aan den Raad van Advies werd eerst advies gevraagd, toen het voorstel van den Raad van Bestuur reeds aan Ged. Staten en resp. aan Prov. Staten werd gedaan.

Ten slotte wordt in het communiqué geklaagd dat de Raad van Bestuur vertrouwelijke adviezen openbaar heeft gemaakt.

Tot zoover dit rondschrijven aan de pers, dat wel zeer bezwarende feiten tegen het beleid van den Raad van Bestuur aanvoert. Hij die van het materiaal kennis neemt, zal moeten toegeven, dat de leden van den Raad van Bestuur aan zich zelve verplicht waren ontslag te nemen, wilden ze zich niet een stempel van onmondigheid bezorgen.

In de Vrijdag gehouden vergadering heeft men de mogelijkheid open gelaten om de door den Raad van Bestuur gemaakte fouten te herstellen. We hopen, dat het hiertoe zal komen, want de Raad van Advies heeft bewezen van nut te zijn voor de electrificatie der provincie.

x

De toestanden in het Zeeuwsche mosselenbedrijf laten reeds geruimen tijd te wenschen over. Het vorige jaar is dit nogal eens tot uiting gekomen bij de pogingen die werden aangewend om de mosselen-visschers te vereenigen in een bond, die hun belangen kon waarnemen. Aanvankelijk scheen het, dat de bond een sterk lichaam zou worden, gesteund door alle visschers, en dat hij bij machte zou zijn het mosselenbedrijf in onze provincie weer op de been te helpen. Eilaas .... het liep anders uit. Onder de aangeslotenen kwam oneenigheid, tegen alle beter weten in en alleen voor een tijdelijk persoonlijk voordeel lieten tal van aangeslotenen spoedig het lidmaatschap vallen en gingen als ongeorganiseerden de aanvankelijk verkregen positie op de markt ondermijnen. Het resultaat was, dat de even opgeleefde bron van inkomsten weer te niet ging en dat opnieuw de klad (en nog erger dan voorheen) in het mosselen-bedrijf kwam.

Over dit alles heeft de bekende "onder de menschen"-redacteur van de "N. R. Crt." dezer dagen een aantal feuilletons geschreven. Hij bezocht Bruinisse, het mosselen-dorp bij uitnemendheid en vertelt in zijn courant van de armoede die onder de eertijds vrij welvarende visschers heerscht. Ook de geschiedenis van den Bond geeft hij weer. Het is wel interessant, hier het gedeelte van zijn stof, op den bond en op de toekomst betrekking hebbend, te laten volgen.

Na de totstandkoming van den bond te hebben gememoreerd, schrijft de heer Brusse over de uittreding van verschillende leden :

"In Januari probeerde de invloedrijke firma Anthonis-de Cleer, te Antwerpen, die te Bruinisse een commissionair heeft wonen, bij 'n zes, zeven Ierseker kweekers om gerantsoeneerd een zeventig-, tachtig duizend ton eerste soort mosselen geleverd te krijgen tegen Bondsprijzen en zelfs hooger. En voor die verleiding zijn de meesten bezweken. Wat weldra den Bond tot lamheid heeft geslagen. Op 14 Jan. werd immers de handel weer vrijgegeven.

Thans hebben de hoofdbestuurders aan Minister Kan een plan in overweging gegeven, waarvan zij voor het herstel van de organisatie groote verwachtingen hebben. Zij hebben gevraagd : Geef ons, Bondsbestuur, de bevoegdheid om onder staatscontrole het mosselzaad uit de Zuiderzee te distribueeren onder de Zeeuwsche kweekers, en wel voor een ieder naar rato van zijn productie in de voorafgaande jaren. Machtig ons, dit uitsluitend te verstrekken aan leden van onzen Bond. Dat zou alle menschen in hun eigen belang tot toetreden nopen. En mocht ge dezen maatregel van staatswege te drastisch achten, laat 't ons dan onder leden en buitenstaanders eerlijk verdeelen. Dit zal ons gezag herstellen om regelend op te treden in het kwijnende bedrijf.

Minister Kan heeft toegezegd over dit verzoek een oordeel te vormen, nadat bij in zijn kabinet een gedachtenwisseling zal hebben aangehoord inzake dit vraagstuk tusschen het Kamerlid Krijger, dat hierbij het Bondsstandpunt zou verdedigen, en den inspecteur van de visscherij op de Zuiderzee, den heer Van Hengel.

Geen wonder, dat de mosselaars deze beslissing afwachten in groote spanning. Want 't gaat om de herleving van den Bond, die getoond heeft een zegen te kunnen zijn voor dit eeuwenoude Zeeuwsche bedrijf.

x

De begrooting van waterstaat is bekend geworden, en daar ook Zeeland er op voorkomt, dienen we haar hier te vermelden voor zoover onze provincie erbij betrokken is.

Van de Vlissingsche haven wordt gezegd, dat deze in het begin van 1930 voltooid zal zijn. In 1929 zal nog

voor een bedrag van fl 763.000 aan de haven verwerkt worden.

De vluchthaven Stoofpolder-Zijpe is ook op het werkprogramma voor 1929 gebracht. Men is het er echter nog niet over eens of het plan van 1923 dan wel het later gewijzigde uitgevoerd dient te worden.

De herstellingen aan de stationsloskade te Terneuzen zullen voltooid worden voor een bedrag van fl 15.000, de uitbreiding van de loskaden aldaar zullen een uitgave van fl 200.000 vergen, waarvan voor 1929 de helft was aangevraagd.

fl 175.000 zal beschikbaar worden gesteld voor de herstelling van de Oostsluis te Hansweert. Ten slotte wordt medegedeeld, dat de bouw van de keersluis te Vlissingen (voor de "Schelde") fl 1.500.000 zal kosten. Er wordt naar gestreefd de sluis in het eerste halfjaar van 1930 gereed te hebben.

Zooals men ziet, heeft Vlissingen het leeuwenaandeel der groote waterstaatswerken in 1929, en nummer twee is Terneuzen. De overige posten zijn vrij onbelangrijk.

x

In een ingezonden schrijven in een der provinciale bladen, heeft een sleepboot-kapitein geklaagd over de belemmeringen die de scheepvaart te Wemeldinge meermalen ondervindt, ondanks het feit dat dit jaar daar pas een nieuwe sluis in gebruik is gesteld. "Voldoet deze sluis niet ?" zal men zich afvragen. Zeer zeker voldoet ze, maar.... ze wordt niet geregeld gebruikt. Een man is er om de electrische sluis te bedienen, en als deze ééne man zijn rust geniet, moeten alle schepen met behulp van de oude sluizen (die niet voldoende zijn) verwerkt worden. Als 't b.v. tusschen drie en zeven uur des namiddags laag water is, dan ontstaat des avonds na 7 uur een opstopping van schepen en sleeptreinen te Wemeldinge, waardoor soms halve of heele nachten met de oude Midden en West schutsluizen geploeterd moet worden om de schepen voor den volgenden dag door geschut te krijgen. Sluispersoneel en scheepspersoneel moeten heele nachten dienst doen, omdat een prachtige, geheel electrisch bewogen schutsluis ongebruikt ligt wegens gebrek aan een electricien, zoo schrijft de kapitein in zijn ingezonden stuk.

Deze toestand, mits juist weergegeven, is inderdaad een zeer ongelukkige. De betreffende autoriteiten zullen er goed aan doen het geval te onderzoeken. Ze hebben met een dure sluis a gezegd, nu moeten ze, als de scheepvaart zulks eischt, ook b zeggen.

VAN EIGEN BODEM

OUD-ZEELAND

door

W. A. DE VRIEZE.

Luctor-Et-Emergo. Ik worstel en ontzwem. Dit devies is den Zeeuwen ingeboren ; vertrouwen in de dijken, waarvoor vele offers moeten werden gebracht, teneinde aan de vernieling te ontkomen.

Dat echter niet steeds deze beschermers van land en stad of dorp aan de bedoeling voldeden ; hiervan zijn vele gevallen te noemen, Ons Zeeland is veel veranderd ; door overstroomingen en dijkvallen is veel verloren gegaan in den loop der tijden, echter is ook veel winst te boeken; mooie, nieuwe gronden zijn ingepolderd, o.a. Nederlandsch grootste landbouwbedrijf, de Wilhelminapolder en meer anderen.

Volgens overleveringen behoorde bij Zeeland voorheen ook het eiland Sommelsdijk, gelegen tusschen de eilanden Goeree en Overflakkee. Na langdurige betwistingen afgestaan door Holland, bij acte van den 19 July 1578.

Ook Nieuw-Vosmeer, beoosten de rivier de Eendracht, stond mede onder Zeeland, omtrent 1700 volgens 's Lands rekeningen over den Tweehonderdsten Penning groot 2926 gemeten en 259 roeden, terwijl het eiland Sommelsdijk 3250 gem. 109 roeden beschreef. (Deze Rekeningen gaan alleen over de Schotbaare Gemeten en naardien op vele plaatsen, daar het Land slecht en gering is, verscheiden Gemeten Hemels-breedte maar één Gemet Schotbaar Land uitmaaken ; andere Landen weer een volkomen vrijdom genieten, als de Vroonen, 't honderdste Gemet voor den Kerkendienst, de Duinen, de Grond der Steden, Dorpen en de meeste openbaare wegen, volgt daaruit, dat de Hemelsbreedte vrij grooter is, doch daarvan is ons nooit Meeting voorgekomen.

Uit dezelve blijkt, dat anno 1513 Zeeland in 't geheel groot was 140.599 gemeten 120 roeden, in 't jaar 1641 verminderd tot 123,360 gemeten 63 roeden, in 1740 vinden we de volgende aanteekeningen :

Walcheren........ 42868 Gemeten 204 Roeden,

Zuid-Beveland met:

Hinkelenoord 60297 " 84 1/3 "

Wolfaartsdijk .. ... . 4036 " 245 1/2 "

Noord Beveland

en Kortgene 13201 " 189 "

St. Joosland 2209 " 158 1/2 "

Oost Beveland 254 " 220 "

----------------------------------

Dus Bew. Schelde l22868 Gemeten 201 1/3 Roe.

Schouwen met het

overige van 't Eiland 26423 Gemeten 23 1/2 Roeden,

Duiveland 13624 " 23 1/2 "

Sommelsdijk 3250 " 109 "

't Eiland van Tholen 25545 " 188 "

Filipsland 1328 " 65 1/4 "

Nieuw-Vosmeer .... 2926 " 259 "

-----------------------------------

Be Oosten Schelde 73098 Gemeten 68 1/4 Roe.

De benaming Be Oosten en Be Westen vindt men thans ook nog in Zeeland ; zoo in den polder Noordgouwe op Schouwen; hier staan twee steenen, waarop vermeld Be Oosten de Steene en Be Westen de Steene.

In tegenstelling hiermee wordt thans Zeeland verdeeld in Noordgroep en Zuidgroep.

De grens werd dan aangenomen als Ooster-Schelde, hetgeen, meen ik, ook thans het geval nog is.

De totale grootte van Zeeland in de genoemde periode wordt alsdan opgegeven te zijn :

195966 Gemeten 169 7/12 Roeden Schotbaar Land.

Het getal der Inwoonderen kan men niet wel bepalen. Gemeenlijk rekent men echter het getal der Menschen omtrent negentig of honderd duizend te bedraagen, schoon anderen het merkelijk meer begrooten.

 

 

DE SCHELDE-ZENDER

Hallo, hallo....

Hier is het draadloos uitzendstation de Schelde-Zender....

Vindt u het interessant, te hooren

- dat een touringcar onder Kruiningen een wagen met kruideniers- en grutterswaren in het water reed. Hoe komt zoo'n car er toe, vraagt men zich af.

- dat Goes in de afgeloopen week een sensatie beleefde, waarover de kleinkinderen der huidige Goesenaren nog zullen spreken. In de nabijheid van het stadje kampeerden n.l. een aantal zwervers, die men zigeuners pleegt te noemen. Als de zigeunerinnen in Goes gingen winkelen (laten we het zoo noemen) werden ze begeleid door het halve politiekorps en door het 25ste gedeelte der bevolking.

- dat het gemeentebestuur van Tholen thans definitief besloten heeft de nieuwe brug tusschen 8 en 13 October te openen.

- dat de Noordstraat in Retranchement een verbetering heeft ondergaan, waarover alle permanente en tijdelijke inwoners van het dorp zich van harte verheugen.

- dat men de planken op de zijgedeelten der stationsbrug in Middelburg eigenlijk nog een beetje verder uit elkaar moest leggen. Men had dan tenminste de gelegenheid inplaats van de punten van zijn schoenen den geheelen voet te verliezen.

- dat het muziekgezelschap "Euphonia" te Goes de toekomst zwaar inziet. De komende week is er in de geheele ganzestad n.l. niemand die voor een serenade in aanmerking komt.

- dat in Heinkenszand een mondharmonica-vereeniging ten doop is gehouden. Wij zijn de meening toegedaan, dat men dooden vooral als ze tijdens het leven componisten van beteekenis waren, rust moet gunnen.

- dat de stichting van een stroo-cartonfabriek in Zeeuwsch-Vlaanderen niet door zal gaan als Zeeuwsch-Vlaanderen verstoken blijft van een waterleiding.

- dat het sluitingsuur op den laatsten Middelburgschen kermisdag, ondanks een verzoek door den gemeenteraad, op middernacht bepaald blijft. Volgens een courantenbericht zal de politie dien nacht echter "met zachtheid en langzaam" optreden. Een soort vertraagde sluitingsfilm met zachte gummi-stokken dus, als we wel begrijpen.

- dat twee matrozen van een Amerikaansch stoomschip tijdens het passagieren in Vlissingen zooveel vocht ingenomen haden, dat de politie nachtlogies moest verstrekken. Als men jaren buiten training is, moet men zich blijkbaar in acht nemen.

- dat de Kamers van Koophandel te Middelburg en te Terneuzen Ged. Staten verzochten om de goedkoope retourbiljetten op de provinciale booten een geheel jaar door verkrijgbaar te stellen. Gedeputeerden moesten liever alle overzet-prijzen wat verminderen.

- dat een jager uit Waterlandkerkje onder de jacht op een stoppelveld struikelde. Een halm drong hem in het oog. Vermoedelijk zal de ongelukkige het oog moeten missen.

- dat er al meer en meer moeders uit Schore zich interesseeren voor het consultatie-bureau voor zuigelingen, dat daar ter plaatse reeds eenigen tijd in werking werd gesteld.

- dat voor de oudheidskamer te Veere wederom eenige geschenken zijn ontvangen, die de raad dankbaar heeft aanvaard.

- dat iemand, die een plezierboot misbruikte voor een vechtpartij, door de rechtbank te Middelburg is veroordeeld tot 1 maand gevangenisstraf.

- dat de Middelburgsche politie dezer dagen twee zendingen van collega's van elders ontving, De eene bleek een kermis-reiziger die destijds in onze provinciale hoofdstad "ga je weg of ik neem je weg" met een portefeuille speelde, de ander een zekere, die zich gelden in dienstbetrekking had toegeëigend.

- dat de Minister van Waterstaat beloofd heeft den rijksweg Halsteren-Thoolsche veer te laten verbeteren.

- dat Hulst dezer dagen gebrek aan water had. In verband hiermede was het verboden trottoirs, stoepen, ramen en gevels met die vloeistof te reinigen. Bij vele Hulster huisvrouwen moeten gevallen van hevige nervositeit geconstateerd zijn.

- dat de Commissaris der Koningin dinsdag a.s. de gemeenten Nisse, Schore, Wemeldinge en Wolphaartsdijk zal bezoeken.

- dat de beroemde Djiquiten-kozakken, de duivelskunstenaars te paard, thans in Zeeuwsch-Vlaanderen rij-demonstraties geven en lauweren oogsten.

- dat ons bij het uitzenden van deze berichten het gerucht bereikt, volgens hetwelk de staking aan de "Schelde" te Vlissingen binnen enkele dagen zal eindigen.

- dat thans ook aan de afdeelingen Middelburg en Kapelle van den bijz. vrijwilligers landstorm een vaandel is uitgereikt.

- dat de bewoners van Duiveland tegen Sint Nicolaasdag electrisch licht in hun huizen zullen hebben.

- dat Vrijdag door het Zijpe de hoogspanningswaterkabel gelegd is, die den schakel zal vormen tusschen St. Philipsland en Schouwen-Duiveland.

- dat te Renesse de zangvereeniging "V. Z. O. S." haar 25-jarig bestaan vierde. Alle leden maakten een rijtoer door Schouwen, die gevolgd werd (figuurlijk) door een receptie.

- dat het hoofd van een gezin in Vlissingen, na een offer aan Bacchus, zijn huisraad vernielde en zichzelf met een mes in de borst stak De politie moest ingrijpen.

Wij sluiten nu tot volgende week Vrijdag....

Adieu....

 

PRIKKELDRAAD

De verzekering van den burgemeester van Middelburg, dat de politie op het sluitingsuur van den laatsten Kermisdag langzaam en met zachtheid zal optreden, heeft me met groote vreugde vervuld. Over die verzekering moet u niet zoo minnetjes denken. Stelt u voor, dat de politie den burgemeesterlijken wenk eens niet gekregen had ! Misschien was het u dan overkomen, dat u, in milde kermisstemming achter uw achttiende glaasje bier gezeten, even na het vergalmen van den twaalfden torenslag uw eenigszins vochtige oogen had moeten laten rusten op een Middelburgsche politieuniform, waarin een geagiteerd agent. Deze orde-bewaarder zou stipt de wet zijn nagekomen en 2 seconden later een hartig dinske op u hebben doen neerkomen, teneinde u de les bij te brengen, dat er zelfs op Kermis-dagen een tijd van komen is maar niet minder een van gaan.

Was u even slecht af geweest, altijd-te-laat-komer, dorstige kermisganger, die het altijd nog tijd vindt voor het aller-allerlaatste slokje. Ik zag voor u de kermis al besluiten met een wandeling naar het gratis-politiehotel of met een brancard-ritje naar het stedelijk ziekenhuis, waar uw gedemonteerde body en uw toch al geschokte financiën nieuwe aderlatingen te wachten stonden.

Gelukkig heeft de burgemeester der hoofdstad de hand over het al-begrijpende en al-vergevende hart gestreken en bepaald : "De politie zij op den laatsen dag der kermis langzaam en zachthandig !"

Het kan nu gebeuren dat u na klokke 12 honderd meter van het café dat uw dorstige aanwezigheid trok, een agent ziet naderen. Wellicht zult u zich dan verbeelden dat de dranken u naar het hoofd zijn gestegen, want ge zult den agent niet op u zien afkomen, doch ge zult hem kunnen observeeren in een cirkelgang, welke hem slechts 10 meter per 5 minuten doet vorderen.

Na 50 minuten, dus te circa 10 minuten voor één, zal hij de plaats bereikt hebben, die ge nog steeds aarzelt te verlaten. Daarom zal zich de volgende dialoog ontspinnen :

"Meneer, hoe denkt u er over ?"

"Op z'n best, agent, op z'n best."

"Meneer, 't is bij eenen, u is 50 minuten over tijd."

"'t Zal nog wel later worden, agentje, ik neem er nog een."

"Meneer, u zal zich te verwijderen hebben. 't Is sluiten."

"Kom, kom, kom, niet zoo somber. Langzaam en zachthandig s.v.p."

Waarop de dienaar van Hermandad zich zal verwijderen en op 50 meter afstand opnieuw z'n cirkelloop in uw richting zal aanvangen, daar hij de meening is toegedaan zich niet aan het langzaamheids-consigne te hebben gehouden.

Wellicht weet ge hem van z'n haast de tweede maal niet meer te overtuigen en de mogelijkheid is niet buitengesloten dat hij u zachthandig zal verwijderen. Hij vleit op de straat een matras neer, die op den laatsten kermisdag tot zijn uitrusting behoort, geeft u met een in watten verpakten gummistok een lik op uw achterhoofd, zooda ge met een aangename gewaarwording van den stoel op het zachte straat-bed duizelt.

Natuurlijk zullen er weer menschen zijn, die daarmee geen genoegen nemen, doch laten we bedenken dat men -het moeilijk een ieder naar den zin kan maken.

De burgemeester en de politie hebben het hunne gedaan om de kermis waardig, langzaam en zachthandig te besluiten.

 

TREFFERS EN POEDELS

ZIGEUNERS IN ZEELAND.

Ze hebben geen God en geen Koning,

geen wet en geen reglement,

ze kennen alleen de politie,

geen mensch die hun levensdoel kent. -

Ze spreken verschillende talen,

betalen, dat kennen ze niet ;

ze hebben een zwak voor de kippen,

vooral op een ander's gebied.

Ze rijden in gammele wagens

à acht Kilometer per uur,

zijn in hun logiesresidentie

een zorg voor 't gemeentebestuur.

"Ze doene maar net wat ze wille"

verklaarde mij onlangs een boer,

je krijgt ze gemakkelijk binnen,

maar wegkrijgen dat is een toer.

Ze hebben het larie aan trouwen,

toch doen ze dat wel nu en dan

en àls ze zoo'n feestje gaan houen,

dan nemen ze 't ruimschoots ervan. -

Dan zetten ze alles op stelten,

tot schrik van de dorpswinkeliers,

want wee, wie dat volkje crediet geeft,

dat weten de leveranciers. -

Ze worden als vee voortgedreven

van 't eene naar 't ander gebied

en waar ze terecht moeten komen

dat zeggen of weten ze niet.

Hun vrouwen zijn mooi als ze jong zijn,

met heerlijke oogen en haar,

maar raken die boven de dertig,

dan worden ze kwabbig en zwaar. -

Ze leven hun vie de bohème

al eeuwen, geslacht op geslacht,

hun liefde en haat zijn romantisch,

hun kuddeschap maakt hunne macht. -

Ze hebben geen God en geen Koning,

ze kennen politie alleen -

en 't woord, dat hen welkom moet heeten

is overal 't zelfde : "Gaat heen !" -

WILLEM TELL II.

HET DAGBOEK VAN PHILEMON ZIJDEWIND

19 Sept. - Ik heb dit jaar de Troonrede maar niet plechtig in mijn huiskamer voorgelezen. Hoe grooter de kinderen worden, hoe minder belangstelling lijken ze er voor te hebben.

Wybo mompelt iets van "koekoek-één-zang" en "veel beloven, maar weinig geven," terwijl Beppie zelfs spreekt van een "nietszeggend staatsstuk." Hoe komt zoo'n kind er aan. Ze had vanmorgen de ochtendbladen eens moeten zien ! Twee biljartlakens vol met persstemmen over diezelfde Troonrede, die toch niet grooter was dan een flink scheurkalenderbriefje. Dat zou je ten overstaan van een nietszeggend staatsstuk toch niet klaarspelen, dunkt me. Met Beppie wilde ik er niet over redetwisten, maar toen ik Knipscheer, den redacteur van ons plaatselijk blad, ontmoette, polste ik hem daar eens over. De goede man knipoogde tegen me, sloeg me op den schouder, maakte een gebaar of hij iets uit de lucht greep, stak z'n duim in z'n mond en ging zijns weegs. Snap daar nu maar iets van! Knipscheer wordt oud.

20 Sept. Heerlijke nazomer. Op 'n bankje in het park onder het gulden herfstloover zitten te filosofeeren. 'n Vliegje danste in de gloedsfeer van mijn neus. Heb laatst gelezen, dat zulk een diertje met gemak duizend eieren per dag legt. Wat is het toch mooi verdeeld in de natuur, dat zulke productieve wezens niet bij ieder ei kakelen !

Met de vrienden hedenmiddag in taveerne "Stortebeeker" de politiek van den dag besproken. Met innige bewondering stil gestaan bij het hartige Geneefsche standje, dat de waardige Engelsche afgevaardigde Cushendun richtte tot den voorzitter die, tegen alle diplomatieke gewoonten in, oprecht begon te worden en van ontwapenaars ontwapening eischte. Zoo'n onvoorzichtige leider, zou jandorie het prachtige prestige van een geheelen stand te grabbel gooien.

21 Sept. - Prompt op tijd is de herfst verschenen in een japon van mist en met een mond vol guren wind. Nu, ik kan me voorstellen, dat dit jaargetijde popelde van ongeduld om eens 'n eind te maken aan een zomer die zich zoo zomersch aanstelde, dat de heeren van het Meteorologisch instituut zich veel moeite moesten, getroosten om dagelijks een gevarieerd weerbericht samen te stellen.

Beppie, die voor 't eerst de H. B. S. bezocht, is verdrietig thuis gekomen. De leeraar met den wiskundeknobbel vroeg haar onverhoeds wat zij wist van geometrie, waarop het onthutste kind antwoordde, dat ze alle jongens op school nog niet kende. Natuurlijk strafwerk. Niets begrijpen die menschen van een meisjesziel !

22 Sept. - China gaat zich eindelijk scharen onder de rij van beschaafde naties. Nu de burgeroorlog geeindigd is, werd dezer dagen met veel luister den vijfden verjaardag van de toetreding tot den Volkenbond gevierd. Het hoogtepunt van het feest was de tewater-lating van het pantserdekschip "Vrede".

In Amerika, waarmee dan de Vereenigde Staten bedoeld zijn, geraken de voorbereidingen voor de presidentsverkiezingen langzamerhand in het zenith. Wanneer ik den postdirecteur gelooven mag, hebben de groote Europeesche dagbladen reeds hun oorlogscorrespondenten naar Washington gezonden.

23 Sept. - De zegeningen van de radio-centrale vloeien rijkelijk onze bescheiden behuizinge binnen. Muziek omkolkt ons en aan alle zijden schijnen sprekers op te rijzen, die ons hunne kennis willen bijbrengen. Zóó hoor je iemand zeurzagen over de inrichting van de N.V., die zooveel naamloos verdriet over naarstige vermogenden bracht, of een juffrouw begint te roepen: "Maak het zelf", terwijl je, dank zij een inductie op je lijntje, meteen een filosoof beluisterde, die in den breede uiteenzette waarom het verstandiger is met een weduwe - de dooden spreken niet - dan met een jong meisje te trouwen.

Vanmiddag konden we weer aardappelen zonder noemenswaardige jus consumeeren, omdat de dinermuzikanten juist een wals van Strauss inzetten, toen Sientje met de sauskom binnentrad. 'n Gevoelig natuurtje !

24 Sept. - Vanmorgen eerst het koord, dat aan den luidspreker hangt, in beweging gebracht en daarna onze jonge kat in de kamer gelaten. Toen ik 'n slag hoorde, aan het wandelen gegaan. Met Breeduitstra een Singeltje gepakt. Op terugweg overvallen door een stortbui. Op advies van Breeduitstra een winkel binnengeloopen om een paraplu te leenen. Daar kwam niets van. Kreeg 'n snauw en 'n grauw. Toch stond de étalage vol met regenschermen. 't Is met die dingen zeker precies als met geld. Hoe meer de menschen er van hebben, hoe minder kunnen ze er van missen. Bij thuiskomst zat de kat in de gang te janken en de luidspreker was ook nog heel.

25 Sept. - Ik heb te veel op de radio gesputterd dezer dagen. Ze kan toch wel degelijk haar nut hebben. Op de soos hoorde ik, dat binnenkort draadloos 'n cursus wordt gegeven onder den titel "Electriciteit voor de leeken." De spreker zal uiteenzetten wat electriciteit is, hoe men haar opwekt en hoe men de leidingen moet maken. Wanneer nu het bestuur van de P.Z.E.M. nu toeluistert, kan dit voor onze provincie ten zegen worden.

Nooit verkeeren we in grooter haast, dan wanneer we een kolossale domheid willen begaan - alsof we bang zijn, dat zij soms nog verijdeld zou kunnen worden.