Als de wielen draaien

Dat Zeeland het land van de fietsen bij uitnemendheid is, het land van mooie, altijd nieuw uitziende fietsen, dat hebben we al eens eerder betoogd, en aan de hand van 'n serie bewezen.

Maar dat Zeeland ook een land van de wielersport is, althans een deel ervan, dat weet men niet zoo algemeen.

Het is nog altijd zoo, dat de doorsnee Zeeuw niet over de Schelde gaat, als hij niet moet. En toch is het zoo aardig, om de fiets te nemen, over te varen en naar Kapellebrug te fietsen, waar een wielerbaan de groote attractie vormt voor heel de omgeving. Ja, Kapellebrug - het ligt vlak bij St. Jansteen - heeft een wielerbaan, en daarop is men terecht trotsch. Weliswaar is deze baan niet groot; ze maakt zelfs een wat pooveren indruk, maar dat zal wel het oordeel van een leek zijn, want de bekendste renners nemen ook daar deel aan de wedstrijden. Voor degenen, die het niet weten, zij opgemerkt, dat een wielerbaan bestaat uit een cirkelvormig, sterk hellend plankier. In 't midden daarvan is een grasveld, waar een muziekcorps kan zijn opgesteld, en een gedeelte van het publiek toeziet. Rondom de baan staan echter de meeste toeschouwers opgesteld. En dat zijn er heel wat. Want 't wielrenners is in Zeeuwsch-Vlaanderen wel de meest populaire tak van sport. Natuurlijk, men moet er nu eenmaal wat aanleg voor hebben om enthousiast te zijn, als men 'n aantal jonge mannen ronde na ronde ziet maken in een cirkel. Maar als men eenmaal wat ingewijd is in de geheimen van deze sport, dan boeit ze ongetwijfeld en wordt men onwillekeurig meegenomen door de spanning van 't publiek.

De wedstrijd, dien wij voor een deel meemaakten, was er een van 100 K.M. De deelnemers reden twee aan twee, waarbij de een den ander afloste. Het spreekt vanzelf, dat niet héél zoo'n wedstrijd kan spannen. Daarvoor is het traject te lang, maar er komen voortdurend spannende momenten voor; als een duo een ander er uit wil rijden. Er komen op deze baan bekende rijders. Ook ditmaal. Het waren Braspenning en van der Heyde, die in de wereld van de wielersport een bekenden naam dragen, en dan ook hier als winnaars uit den strijd

kwamen.

Braspenning is een beheerscht rijder. Hij is de man met routine. Men ziet hem aan, dat hij 't heele verloop van den wedstrijd reeds van te voren in zijn zak heeft. Hij weet, welke moeilijkheden er zullen zijn, maar weet ze ook te overwinnen. En dit besef, gevoegd bij zijn sterke wilskracht en zijn groot uithoudingsvermogen, is de oorzaak, dat hij dikwijls wint.

V. d. Heyde is meer impulsief. Als een tegenstander aanzet, reageert bij dadelijk impulsief. Hij heeft een heel mooie sprint. Onder de andere rijders viel een blauw-witte Belg op. Een hartstochtelijk vechter; een bulldog, die niet loslaat. Hij weet, dat hij 't niet haalt, maar bij verkoopt zijn leven duur. Zoo zijn er allerlei interessante waarnemingen op de wielerbaan te doen.

Toen we huiswaarts keerden, woei er een sterke wind uit het Noord-Westen. En we zagen, hoe de menschen op den weg moeizaam opworstelden tegen het windgeweld. En wij zelf deden niet anders. Toèn benijdden we een oogenblik de forsche renkracht van de stevige wielergasten! En schaamden ons een beetje over ons slakkegangetje. Maar alles went! In Zuid-Beveland teruggekeerd, lieten we ons zachtkens meevoeren in het genoeglijk tempo van andere wielrijders. En toen we een oud mannetje op een driewieler passeerden, zetten we onwillekeurig een beetje aan, en in onze harten zwol de vrengde, dat onze prestaties toch óók nog zoo min niet waren! v.B.

ST. JANSTEEN-CAPELLEBRUG

Komt men er aan, en is men moe,

men rust wat in "De Bonte Koe".

En wil men vluchten voor de zon,

men bergt zich in "De volle ton".

Terwijl ook "In de groote Pint"

de waard de rust en 't bier bemint.

Ook in "Den witten Henderiks" is

er altijd koelte en lafenis.

O leuke dorpen van één straat

Waar alles op en over gaat,

en Zondags op de wielerbaan

de velo's hard en harder gaan.

Ze liggen daar zoo rustig, blij,

in 't landje aan de overzij,

en wie er komt gaat niet voorbij!

B. P.

Zeeuwsche Sport

De competitie van den Zeeuwschen Athietiek Bond en de zwemwedstrijden te Vlissingen zullen deze week onze pagina vullen. In de eerste plaats dan het zwemfestijn te Vlissingen. Was vorige week, toen Luctor et Emergo te Middelburg zijn wedstrijd hield, de temperatuur, zoo niet ongunstig, dan toch aan den lagen kant, thans waren de weergoden geheel tegen de zwemlustigen. Grauw en donker waren de luchten; 't water, door den straffen wind in beweging gebracht, lokte niet direct tot 'n bad. De zwemmers en zwemsters geven echter niet om een regenbuitje. Wat, zouden zij, die steeds het water zoeken, zich laten ontmoedigen door wat regenwater? Nooit immers. Maar toch vonden allen het prettig, dat Pluvius (zeer galant van hem) de beenen nam, toen de dames te water gingen, voor den 100 meter schoolslag. De zonnestralen deden het water even glinsteren, in druilerig op en neer dansende vlaggetjes kwam 'n vroolijker leven. De blinkende golfjes spatten uiteen in honderden fel schitterende parels. Het duurde echter te kort, wind en regen wonnen het weer. Intusschen leverden de dames een fraaien strijd. De kortste tijd op den 100 meter schoolslag werd door een dame, die buiten mededinging meezwom, gemaakt: 1 m. 44 3/5 sec.

De eerste prijswinster, mej. v. d. Heuvel, maakte m., 51 4/5 sec. Er werd goed gezwommen, doch het starten laat meestal veel te wenschen over. Slechts enkele deelnemers(sters) laten een goeden start zien. Enfin, dat is aan te leeren, want een goed zwemmer moet overeen goeden start beschikken. Een vijfde seconde is gauw vergoten, maar lastig in te halen.

Een nummer, dat ook altijd veel belangstelling trekt, is de 600 meter. Ook hier kwam het op 't programma voor. Het was een vlot begin, ondanks tegenwind en roerig water. Toch moet de weersgesteldheid den deelnemers parten hebben gespeeld, want de tijd van nummer één, den heer Visser (Marine) was 11 min., 35 1/5 sec., terwijl Merk, die nu 2e werd in 12 min. 26 sec., vorige week te Middelburg le werd in 10 min. 8 2/5 sec. en vorig jaar zelfs beneden de 10 m. bleef (9.52). Visser zwom een flinken, forschen slag, waarmee meters gemaakt worden in weinig seconden. Derde was Burgmeyer (Vlissingen), 12 min. 45 sec. vier: Bosschaart (Middelburg), 13 min. 15 2/5 sec. De eerste dame, die aankwam, was mej. Klaassen (Vlissitigen) in 15 min. 15 1/5 sec. Zij liet verschillende heeren achter zich, een mooie prestatie.

Ook op de overige nummers werden fraaie prestaties geleverd en aan spanning ontbrak het niet.

Maar we gaan nu over op de athletiek en moeten dan eerst een onaangenamen klank laten hooren en wel over de organisatie. De eerste avond in Middelburg verliep vlot. De 2e en 3e avond waren minder gunstig geregeld. Vooral in Vlissingen mankeerde er nog al iets aan dezen zeer voornamen factor. Een goede regeling is'n half geslaagde wedstrijd. Volgend jaar beter, dan kunnen wij ook betere plaatjes leveren, want in 't donker fotografeeren is onmogelijk.

We hebben aardige staaltjes van athletiek kunnen mogen aanschouwen. Marathon, dat tenslotte met flinken voorsprong heeft gewonnen, mag zijn leden Stevense, De Jager, Verbrugge en v. Sorge dankbaar zijn, want zij hebben wel de meeste punten binnengesleept. De eerste drie, alle uit andere Vereenigingen gekomen leden, bleken goede aanwinsten te zijn.

De nummers, welke de meeste attractie bieden, zijn de loopnummers. Zoo de 4 x 100 meter gewonnen door "E.M.M.". De 1500 meter, een fraaie race van Stevense, Kambier (E.M.M.) en De Jager (Marathon). De laatste avond bracht het mooiste, n.l. de Olympische Estafette. Marathon won deze, vooral dank zij Stevense, op de 800 meter. Schitterend liep Zuidurg (E.M.M.) op de 400 meter. Hij haalde een flink stuk op en hracht daarmee alle toeschouwers in verrukking.

Bie ons op 't durp

VIII

Noe bin 'k dan 's nae de gemeenteraed 'ewist. 'k Mò zeggen: mooi is 't 'et er; ommenebie zò mooi as in Ter Goes en dae is 't ók mooi!

Afijn, me zaeten dae allegaere rond 'n taefel, en den burgemeester in de midden. En die vroog of m'n d'r allegaere wazzen, en ik riep ik: Ola! mae dà deugde 'n nie, wan je mos j'n mond 'ouwen, à je niks 'evrogen wier, of je most 't et eerst vraegen of je ies moch vraegen. Kaerel, den timmerman, die neffen me zat, die zee: dienk 't er nou om, van 't Hof, je bien 'ier nie op de klapbanke, je mot 'ier meer zwiegen as praeten, da's je geraojen, ars luusteren ze toch nie nae wat à je zeit.

Bè zò, zee ik, noe, ik zal ik m'n mond wè toeniepen. En toen luusterde 'n ik 'n stuitje. De burgemeester 'iel 'n lange riddenansie over de lantaerenpaelen op 't durp. Noe mò je weten, dà Kneel, de gemeentewerkman, die mos verreven, en toen 'eit ie ze zuiver 'emaekt. jao, 't is toch mae waer, glad van zuiver.

En daevoe was de burgemeester kwaed, wan zuivere lantaernpaelen, da's niks, die 'ooren in 'n zael en niet op straete.

Mae toen wier Ko Riekse 's even giftig, en die riep: Bi je noe glad beschoefeld, nie doen 'oor, voorzitter! Dà vraegt 'um allenig maer, omdat 't umsen wigt is.

En toen schrèten z'allegaere deur mekaere en 'k kos d'r gin woard van verstaen.

De burgemeester sloog mae mie z'n 'aemer op de taefel en da 'd 'ielp 'n bitje. En toen 't stille 'eworren was, giengen ze stemmen, en toen stemden 'eel de Kroo: voe!

Noe, vee meer was 't er nie te doen, en toen 'emmen nog 'n bitje geklest en toen was 't aeht uure.

Bi je noe glad in j'n oot! riep ik.

Bè neent, zee Janne, 't is waer, en z'èn ze mie den auto g'aeld en nae Goe 'ebrocht, nae 't zieken'uus.

Wà vertel je m'n noe! Afijn, menschen, je begriep wè dà 'k noe nie mi schrieven kan. M'n oot is vol mie muzenisten.

PIER VAN 'T HOF.

Zeeuwsche Omroep

Hallo! Hallo! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten is geoorloofd.

Uit Zierikzee meldt men ons, dat 28 Juli a.s. op het vliegveld "West Schouwen" met twee K.L.M. machines rondvluchten plaats hebben voor alle Zeeuwsche bakkers. De tochtjes worden aangeboden door een plaatselijk fabrikant in verband met de te houden jaarlijksche vergadering van den Zeeuwschen Bakkersbond. Onze correspondent vindt dit 'n kostbare reclame. Wij ook; maar waarom probeert men het dan ook niet eens met zelfrijzend bakmeel?

Onze medewerker te Goes seinde ons, dat dezer dagen op 'n avond het klokkenspel geheel van streek was. Wel 'n uur lang hing het in ijlkoortsen om vervolgens te remelen als 'n slachtoffer van Bacchus in het eerste stadium van delirium. Voorzichtigheidshalve hebben wij bij de Goesche autoriteiten om inlichting gevraagd, waarop wij vernamen, dat op den bewusten avond een carillonconcert had plaats gehad.

De commissie tot bevordering der volksgezondheid telegrafeerde ons, dat te Oud Vosmeer verschillende gevallen van mazelen zijn geconstateerd onder de jeugd. Wij op onze beurt hebben genoemde commissie in kennis gesteld met het feit dat er onder de Zeeuwsche ouden van dagen zooveel gevallen voorkomen van grijze haren.

Te Vlissingen betrapte de politie twee inbrekers, die er terstond van door gingen en nog veel harder begonnen te loopen, toen er in de lucht geschoten werd. Later werden zij toch gevat. Bij 't verhoor heeft men hun gevraagd, waarom zij niet waren blijven staan, toen de revolver knalde. Eenstemmig riepen de kerels hierop: "We dachten dat het 't startschot was." Leve de sportiviteit onder alle standen!

In Zeeland is veel vraag naar gewapend beton. Men is hier bang, dat dit artikel na de ontwapeningsconferentie niet meer geleverd mag worden.

Uit Kortgene seint men ons een waar dorpsdrama. Een ingezetene zag een kleine pet in het Spui drijven en concludeerde daaruit, dat 'n jongentje verdronken was. Geheel de gemeente werd gemobiliseerd en met vereende krachten heeft men 't Spui laten leegloopen. Resultaat: geen drenkeling maar 'n roestige emmer. Om kostbare droogleggingen verder te voorkomen overweegt de Kortgeensche raad een verordening die het dragen van petten verbiedt.

Onze correspondent te Kamperland zend ons bericht over 'n geweldig onweer, waarbij tenslotte de bliksem in het lijkenhuisje op 't kerkhof geslagen is. Wanneer ze nu kwiek waren geweest in Kamperland, hadden ze den gevaarlijken gast maar vlug moeten begraven.

Hier is nu niets meer aanwezig, waarom wij sluiten tot de volgende week.

Tot ziens dames en heeren!