Waterleiding in Zeeland

Het is met de waterleiding al net eender als met vele andere uitvindingen van de laatste jaren: pas wanneer men de voordeelen ervan kent, voelt men, dat men ze eigenlijk niet missen kan, en begrijpt men niet, hoe men het er vroeger zonder heeft kunnen stellen.

Voor de waterleiding geldt dit al in 't bijzonder. Vroeger was men aangewezen op regen- en welwater, en dit water vormde veelal een groot gevaar met het oog op besmetting wat vooral in tijden van epidemieën bleek.

Daarbij kwam, dat er in droge tijden veelal watergebrek heerschte. Dit gebeurde nog in den drogen zomer van 1911, toen vooral het platteland onder de droogte had te lijden.

Sinds echter de waterleiding haar intrede deed, is dit veranderd. Men hoeft nu niet bang meer te zijn voor watergebrek, en bovendien is het duinwater zuiver en vrijwel zonder bijsmaak.

De dorpsputten op de dorpen, de z.g. "vaeten", doen alleen nog maar dienst als drinkplaats voor de beesten. Toch ziet men in het land, dat velen nog niet voor de waterleiding voelen. En zelfs al is dit zoo, dan doet men dikwijls toch nog geen afstand van zijn wel put of regenbak. Op vele hofsteden ziet men nog de leuke welputten met den putketel, die rinkelend wordt neergelaten.

In Z.-Beveland en op Walcheren is de waterleiding vrijwel algemeen geworden. Zeeuwsch-Vlaanderen zit nog In een netelige kwestie gewikkeld, waarover we liever niet schrijven. Op Schouwen is de waterleiding nog zeer onlangs tot stand gekomen, en ze heeft alle harten der Schouwenaren nog niet veroverd. Ook daarover hebben we al meermalen geschreven, zoodat we er nu het zwijgen toe kunnen doen.

De waterbedrijven betrekken hun water uit de duinen of zandige streken. Veel mooie watertorens heeft Zeeland niet. We kunnen over 't algemeen de groote reservoirs op hun hooge posten niet zeer bewonderen.

Een gunstige uitzondering maakt de nieuwe watertoren te Zierikzee. Deze is een fraai stuk werk. Hoog en slank rijst de geweldige toren uit de boschjes van het bolwerk op en vormt alleszins een vefraaiing van het stedelijk schoon. En zoo ziet men tevens, dat oud en modern goed bij elkaar kunnen passen. Want de eenheid van het panorama op Zierikzee blijft gehandhaafd, ondanks den modernen bouw.

Dat de waterleiding er is of er komt: het stemt tot vreugde. Tot meerdere vreugde zou het echter stemmen, indien men het nut er van algemeen erkende. En dan is er nog dit, dat wij de oude welputten, regenbakken en regentonnen niet willen missen, in ruil voor koperen kranen. Neen, deze teekenen van een ouden tijd moeten bewaard, zelfs al zijn zij niet meer in gebruik.

Terwijl we dit schrijven, gaan we de vierde vacantie-regenweek in. En we bepeinzen, waar al dit water vandaan komt, waar het naar toe moet, en waar wij eigenlijk den moed vandaan halen, bij zulk weer nog over waterlelding te durven schrijven. ...

x.

Stedestemmen

WESTERSCHOUWEN SPREEKT:

Reeds eeuwen lang bedekken golven

mijn muren, door de zee bedolven.

toen een van ons de zeemeermin

ving in zijn net tegen haar zin.

Had hij haar toch maar laten gaan.

dan zou ik nu nog voortbestaan.

Nu heb ik huid en haar verloren,

er blijft mij slechts de Plompe Toren.

Die staat nu eenzaam aan den dijk

de wachter van een vroeger rijk.

Hij treurt nu om zijn eenzaamheid.

en raakt zijn laatste krachten kwijt.

De Westerstormen rooven hem

zijn laatste steenen, en zijn stem

is lang verloren.

Hij wacht of 't lot nu eind'lijk keert

en men hem deugd'lijk restaureert:

De Plompe toren!

B.P.

Vacantie

Vacantie, vacantie, o, jongens wat een pret.

Thans boeken en schriften op zijde gezet...."

We bevinden ons thans volop in vacantietijd.

Nu we dit schrijven past het weer goed bij zoo'n tijd van vrijheid en blijheid. 't Is misschien een weinig al te warm. Maar er is water en wind, welke die warmte wat temperen. Vooral in en bij 't water is het thans heerlijk. Waar kan men beter toeven dan aan 't strand of in een of ander zwembassin? Maar heel den buiten is nu wel zeer geschikt terrein. Als er maar een beetje wind staat om het kampement en verschillende schaduwplekjes aanwezig zijn, dan gaat alles uitstekend. We geven hierbij een serie vacantieplaatjes, waaronder ook van de Rotterdamsche Vacantieschool, die alle voor zichzelf spreken. De sfeer der vacantie is in die prentjes o.i. juist getroffen. De vrijheid en blijheid werden er goed in weergegeven. Als tegenstelling met deze vacantie-pagina's vindt men elders in ons blad een zeer karakteristiek en modern beeld van den Arbeid. De kern, de synthese, van den forschen, stoeren arheid komt sterk uit in dit beeldencomplex. Wij bevelen deze speciale pagina's ook in de bijzondere aandacht onzer lezers aan.

d. H.

Zeeuwsche Sport

Iedere week brengt deze zomer weer een nieuw sportgebeuren. Wanneer we den oogst van 1931 vergelijken met dien van vorige jaren, dan mogen we hoogst tevreden zijn. Er zit leven in sportief Zeeland, allerwege is vooruitgang te constateeren. Daarmee is echter niet gezegd, dat we ons doel reeds bereikt, ja zelfs maar benaderd hebben. 0 neen, er is nog genoeg werk aan den winkel. Er moet met volle kracht verder gewerkt worden om den menschen aan 't verstand te brengen, hoe nuttig een oordeelkundige beoefening van eenigen tak van sport kan werken. In de grootere plaatsen, zooals Vlissingen en Middelburg, kan men de propaganda gerust overlaten aan de op allerlei gebied bestaande vereenigingen. Speciaal kleinere plaatsen en dan die, welke in opkomst zijn, het allereerst, moeten bewerkt worden. Plaatsen als Goes, Breskens e.a. komen o.i. in aanmerking voor wat propaganda. De menschen zijn er, het leven moet er even in gebracht worden.

Als we zoo eens nagaan, wat we dezen zomer te verwerken kregen, dan zien we, dat de athletiek een voorname plaats begint in te nemen. Verder zien we op ons lijstje staan zwemwedstrijden, een wielerwedstrijd, gymnastiekfeesten. En hiertusschen door rolt nog steeds de voetbal. Niet alleen, dat de diverse vereenigingen vriendschappelijke ontmoetingen hebben, maar er wordt door de Zuid-Bevelandsche afdeeling van den Z.V.B. geregeld competitie gespeeld op Zaterdagavond. Een negental Zuid-Bevelandsche clubs zijn pas toegetreden en bewijzen hiermee den gezonden toestand van den Z.V.B., welke in Augustus 10 jaar zal bestaan en die, naar de heer Hackenberg (penningmeester) volgens zijn jaarverslag verwacht, het volgend seizoen een ledental van 2000 zal bereiken.

Kampioenschappen Zeeuwschen Athletiek Bond, Estafette rond Middelburg, zwemwedstrijd over de Schelde wachten ons nog, vóórdat Koning Voetbal weer de absolute macht krijgt.

Thans is 't onze taak, den sportminnenden lezers van ons blad iets te vertellen over een kano-wedstrijd, in Vlissingen gehouden op Zaterdag j.l. Het is weer een geheel nieuw nummer op ons zomerprogramma. De eerste keer zal niet de beste zijn geweest. Regen en wind, een woelige zee maken het niet gemakkelijk, een klein licht bootje door de golven te sturen. Reeds vóór dat er gestart was, kreeg één der deelnemers een onvrijwillig bad te nemen. Kracht en behendigheid waren noodig om net eindpunt te bereiken De soms hooge golven sloegen dwars tegen de kano's. Sommige deelnemers zaten geheel in 't water. We willen kort zijn over dezen wedstrijd, omdat hij gehouden moest worden onder abnormale omstandigheden.

Misschien verdient het aanbeveling, bij een herhaling den wedstrijd in 't kanaal te houden. Er zal dan meer strijd en spanning kunnen zijn dan nu 't geval was.

Vlissingen gaat op het terrein van de sport den boventoon voeren in Zeeland en dit niet in net minst door de belangstelling van haar eersten burger, den Edelachtbaren Heer van Woelderen.

We gaan nu langzaam vooruit in Zeeland, doch indien alle autoriteiten evenveel belangstelling toonden en medewerking verleenden, zou de vooruitgang zeker met rassche schreden gaan.

S.

Bie ons op 't durp

XI

Bie ons op 't durp, zou je zeggen, mae 'k bin deze weeke glad nie op t durp 'ewist. je mó weten, dà'k ter's tusschen uut moet, vanweges de gezondheid. Allé, zee den dokter, j' ei toch nog fermielte op Schouwen, noe mos je dae mae 's nae toe gaen, da's goed voe je korrepes, van 't Hof.

Net, zee ik, dae kan 'k wè inkommen, as de vrouwe 't mae goed vindt.

Bel jenne, zee de vrouwe. Gae jie noe winterneven, in de zeumer? Afijn 'oor, je mot't zellevers mae weten, á 'j er zinnigheid in eit. Mae dienk 't er om, 'k zà tegen moeie Piete zeggen, dà j'er niet te vee alleenig op uut mò gaen, wan je bin gin joenge joenger mê, en dà kos je wè 's slecht bekommen.

Mae mensch, zee ik, wae zie je me noe voe an?

Afijn, 'k bin dan 'egaen mie de boot nae Zierkzee, en mie den tram nae Renesse. Mae toen 'k 't er ankwam schrok ik m'n eige bie-nae 'n 'oedje, zò was 't 'et er dae noe's veranderd!

Eere jennig, alle gaere Indische kers en kassen, en nieuwe 'uzen, afijn, 't was ieselijk om an te zien.

En toen me op't strà kwammen, toen liep 't dae vol mie vremde personen, zò mae 'alf naekt, je zou toch zeggen, dà 't dà zò mae mag! Noe ja z' adden vanzelfs zo'n zwempaksje an, mae dà vin 'k noe nog ies voe 't joenge goed, mae toch nie voe al die ouwe gasten. 'k Kwam d'r een tegen, 'n oud merakel, zò dik as 'n tunne. Z' à 'n rood pakje an, mae ze was toch vee bloot, en zò liep ze mae mie 'n groate parresol 'een en weer te biezen. En dan à ze 'n bril op'n stoksje in d'r 'and, en dae keek ze mae alsmae mee nae de zee, en d'r was gin spetter te zien. Afijn, vee meer è'k er nie van 'ezien, wan moeie Piete was bie m'n, en toen die me zó zag kieken, wier ze kwaed, en ze zee, allé, toe toe, Pier, je mò nie zò nae de misjes kieken, da's glad nie goed voe je. En vanzelfs bin me ôk nae 'Aemstee 'ewist, nae 't vliegveld. Mae da's zò mae 'n gewone weie mie niks d'r op, alleen zó bie gelegenheid zo'n vliegmessien.

Afijn, je begriept, da'k je nie alles vertellen kan, wak daer 'ezien èn.

Alleenig mò'k je nog wà zeggen van de kampeerders. Dà bin menschen die leven dae zò mae in 'n tente in de dunen, je zou toch zeggen, wat èn ze dae noe an? In een z'on tente bin 'k 'ewist, dae wazze zes onderwiesders in, en die zatten smoutebollen te bakken op 'n vier. Ik zegge: èn julder noe niks beters te doen, as in zò 'n tente te zitten mi j' allen? En wat motten de guus d'r wè van dienken azze de meester zò bezig zien? Toen zee d'r een: da's 't vrieë leven, baes, mae ik zegge: kà je begriepen, julder liekene wè in j'n 'oot! Afijn, toen bin 'k mae wee vort 'egaen, 't was dae

toch zò'n aorige boel en s'k zegge tegen moeie Piete:

moeie 'k gloave da'k toch mae wee naer 'uua gae, wan 'k bin à vet beter.

Allè, en dat èk toen mae 'daen ôk en toen 'k tuus kwam, zee de vrouwe: Zò, bi je dae wee, en ei je nie nae de vrouwe 'ekeken?

Zwieg stille, zet ik,'k èn d'r een 'ezien, dit was zò vet, dae sneeje ze stikken af om smoutebollen mee te bakken.

'Eerejinnig, dà bin toch diengen! riep de vrouwe. Dà glô'k ôk, zee ik, en toen wier d'r nie mir over 'esproken. Allè en zò bin 'k dan wee tuus, ee?

De groetenisse van

PIER VAN 't HOF

Zeeuwsche Omroep

Hallo! Hallo! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten is geoorloofd.

Men meldt ons uit Vlissingen, dat op 't gehouden zwemfeest een der deelnemers niet minder dan 45 seconden onder water zwom en daarvoor een medaille kreeg. Wij hebben 'n kennis gehad, dit eens twee dagen onder water bleef wat toch 'n heel wat sterker prestatie is. Die kreeg echter in plaats van 'n medaille een pak rammel van zijn vader.

Bij plechtig genomen raadsbesluit is te Zuidzande een arbeidsbeurs opgericht. Het is misschien wenschelijk, dat de raad Berlage uitnoodigt om de beurs te bouwen; arbeid komt er dan vanzelf wel.

Een Breskensche vischer heeft in zijn net een mijn opgehaald, die de marine uit Vlissingen onschadelijk gemaakt heeft. Van matroos tot mijnwerker is alzoo maar één stap.

Uit Middelburg seint men ons, dat men den directeun van den reinigingsdienst, welke dienst tien jaren bestond, een tuinparasol gegeven heeft. Zouden twaalf zakdoeken en 'n flacon Boldoot nu niet doelmatiger zijn geweest?

Uit Koudekerke vernamen wij, dat daar Zaterdag j.l. een ringrijderij voor gehuwden heeft plaats gehad. Over 't succes geen woord. Dat kan o.i. niet groot zijn: ongetrouwden voelen nu eenmaal veel meer voor ringen.

Te Biervliet zal op 't eind van deze maand een internationaal festival plaats vinden, daar het plaatselijk muziekgezelschap jubileert. Er hebben zich 9 deelnemende gezelschappen aangemeld. Wat een geluk, dat men voor de geheele wereld de gelegenheid om te Biervliet te blazen openstelde; 't zou anders immers een fiasco geworden zijn voor de "Harmonie", met als verplicht nummer "Eén alleen is maar verdrietig".

Te Goes verscheen eergister een boerin in een manufacturenwinkel, die om stofjes vroeg, die in den trein geverfd waren. 't Winkelpersoneel sloeg dubbel van verbazing, maar de eigenaar snapte dadelijk, dat de kooplustige haar zinnen op "Indanthren"-artikelen gezet had. Bravo!

Een Walchersche hotelier deelde zijn gasten dezer dagen mede dat des avond "Hitte-repée" zou spelen. Eenparig dachten de aangesprokenen, dat de goede man een vlaag van zinsverbijstering had gekregen, doch toen de zon Westwaarts zonk, verscheen 't fanfarekorps "Euterpe" op de vlakte.

Uit Souburg vernamen wij, dat een chauffeur uit Middelburg den wagen van den dorpsbakker torpedeerde, met gevolg dat bakker en brood te water geraakten. De bakker werd gered, zijn voorraad niet. De verontwaardiging der bevolking is groot. Iemand zijn brood ontnemen is dan ook een gruwelijk vergrijp.

Ierseke kreeg een nieuwe spuit; de afgeleefde voorgangster is vermaakt aan het Middelburgsch museum, omdat de oudroesthandelaars geld toe wilden hebben.

Tot de volgende week, dames en heeren!