Ons Zeeland 1931, Groot Rotterdam, De Zeeuwsche Editie jaargang 1931, nummer 29, 2 october 1931

Vorige nummer Volgende nummer Overzicht Online zoeken

Als de dobber danst

Wat bezielt ze toch deze lieden, die Hildebrand in zijn "Camera Obscura" peueraars noemt, den heelen dag aan een kaaimuur, bij een sluis of aan een slootkant te staain; in aandacht verzonken, boven het rimpellooze water, waarop de elegante roodwitte dobber statig drijft? Wat is de geheimzinnige aantrekkingskracht voor deze sport, die voor den oningewijde nauwelijks dien naam mag dragen? Stil .... de dobber trekt; hij trilt zachtjes, danst even op en neer. Loos alarm. Er is geen visch in de buurt. Maar, plotseling: floep; de dobber helt over, wordt half onder water getrokken, meegesleept. De hengelaar ontwaakt uit zijn verzonkenheid, trekt, viert en slaat op. De groenzwarte paling glibbert in het gras. Uren kan men hen zien zitten, de oergeduldige liefhebbers van deze stille sport; kalm een pijpje rookend en uitstarend over het water. 's Ochtencls zitten ze zoo, en 's avonds; den heelen langen dag.

Gaat het hier om den buit? Bij de meesten niet. De grootste aantrekkingskracht vormt wel, bewust of onbewust, het genot om buiten te zijn, alleen in de vrije

natuur. Ze genieten van de rust en stilte, die slechts zoo nu en dan worden gebroken door den uitslaanden dobber.

Geheimzinniger is de sport met het kruisnet. 's Nachts, na een warmen dag, zie je ze uittrekken, de kerels met hun zware net. Ze gaan naar de leidingen, laten 't net voorzichtig neer in het zilverige water en wachten. Voor deze sport moet men een goeie hand hebben. Er is geen enkele aanwijzing die zegt, dat het de juiste tijd is, om op te halen. Het is een spel van avontuur, het is een gok.

In de kanalen zie je ze ook, in langzaam met den wind meedrijvende booten, waarin het kruisnet machinaal wordt opgeheschen. Van den kant is niets te zien dan het vuur in de pijpen, en niets te hooren, dan het piepen van de katrollen als het net wordt opgehaald, en het dof geplas, waarmee het terug in het water zinkt.

Het visschen om de visch is een beroep; het visschen óm de sport is een luxe. Ze zijn onverbeterlijk, de peueraars; den heelen zomer zie je ze uittrekken met hengels of netten, ongeacht of de vangst klein dan groot is. Ja, het gebeurt soms, dat een groot deel van die vangst weer terug in het water gaat; het is immers om de sport te doen!

Over het algemeen wordt er nu ook niet zooveel gevangen. Het Zeeuwsche binnenwater is niet bijzonder vischrijk. En de meest vischrijke wateren worden in beslag genomen door beroepsvisschers. Interessant is de Schouwsche palingvisscherij.

Op westelijk Schouwen zijn er in het land veel drinkputten (valten) voor de beesten.

Hierin komt veel paling voor, de z.g. Schouwsche paling, die een enorm gewicht

kan bereiken, en feitelijk alleen geschikt is voor inmaak.

Wanneer nu in een drogen zomer zoo'n put bijna uitgedroogd is, dan gebeurt het dikwijls dat de boerenknechts in het water stappen en met hun handen op jacht naar paling gaan. Het is ongelooflijk, wat er uit zoo'n kleinen put aan visch te voorschijn kan komen. Eén hebben we er leeg zien halen en dit bracht ongeveer 300 pond paling op!

Maar hier gaat het niet meer om de sport. Evenmin als het om de sport gaat bij de visschers om den broode, die elken dag opnieuw de Schelde opvaren. Evenmin als bij de visschersvrouwen die hun manden in den trein hijschen en er op uit gaan om de visch aan den man te brengen.

De sport is voor de menschen met veel vrijen tijd, en, het moet worden gezegd, 't is een gezonde en een goedkoope sport!

VEERe SPREEKT:

Heb ik voor altijd afgedaan?

moet ik zoo blijven voortbestaan?

mijn hart beklemd door wrakke muren.

mijn huizen scheef, mijn straten krom.

onkruid en stilte staag alom;

moet dit zoo blijven duren?

De vreemdelingen komen veel

en wandlen rond en schijnen heel

wat moois aan mij te vinden;

bekijken en bewondren mij,

Als was ik opgeruimd en blij;

Maar ach, mijn toekomst is voorbij,

Verwaaid in westenwinden ...

B.P.

 

Zeeuwsche Sport

Nog één korfbalwedstrijd en de Zeeuwsche Korfbalcompetitie (zomer) zal weer ten einde zijn. Vóórdat we alle aandacht gaan besteden aan den weer reeds lustig rollenden voetbal, willen we eerst nog eens nagaan wat onze Zeeuwsche korfhalsters en hun mannelijke collega's gedurende het zomerseizoen hebben verricht.

Het is een schrale bezetting, slechts vijf om het kampioenschap strijdende twaalftallen. Hierbij is ook nog een tweede team van Zeelandia (Hansweert), zoodat we in Zeeland thans slechts vier in de competitie spelende vereenigingen hebben. Zeevaartschool en Vios ontbreken op het programma. Het is voor de leiders van onze Zeeuwsche korfbalbeweging wel ontmoedigend te moeten constateeren, dat deze mooie tak van sport nog moet verliezen van haar toch reeds zoo geringe populariteit.

Een korfbalkamp heeft niet het opwindende van een voetbalwedstrijd, doch er zijn ongetwijfeld momenten, dat de toeschouwers in bewondering moeten geraken voor het razend vlugge doorgeven van een bal, het zuiver werpen of rap tusschen twee tegenstanders doorschieten en in de vaart den bal meenemen. Vlugheid van bewegen, beheerschen van de spieren en vlug in zich opnemen van den toestand zijn onmisbare hoedanigheden voor een goed korfbatspeler.

Wij hebben den voorlaatsten wedstrijd, welke beslissend was voor 't Zeeuwsche kampioenschap, meegemaakt. Het Kloetingsche "Elto" bond den strijd aan tegen D.O.S. uit Middelburg. "Elto" won welverdiend met 3-1 en legde beslag op den zoo zeer begeerden titel. Vóór dezen strijd was de stand zoo, dat "Elto" twee verliespunten had en "D.O.S." drie. Door een gelijk spel was "D.O.S." dus reeds uitgeschakeld, zoodat "Elto" de beste kans had. Het ranglijstje vertelde ons zoo goed als niets omtrent het krachtsverschil, al stond "Elto" dan ook met één puntje meer bovenaan.

In den strijd zelf hebben zij evenwel duidelijk getoond de meerderen te zijn. In den aanvang ging de strijd gelijk op, doch spoedig moest D.O.S.'verdediging alle zeilen bijzetten om den werkelijk goed spelenden "Elto" aanval te weerstaan.

Meermalen had "Elto" pech en het was dan ook louter toeval, dat slechts éénmaal, althans voor de rust, de bal van den rand in de korf huppelde.

De D.O.S.-verdediging was in het eerste half uur goed op dreef, doch kon tenslotte den geduchten aanval van "Elto", welke flinken steun van 't middenvak kreeg, niet weerstaan. Aan de andere zijde zagen we een te slappen D.O.S.-aanval, tegen een iets minder sterke verdediging dan die van de overzijde. Eenige opleving en een D.O.S.-doelpunt bracht de wisseling bij den 2-0 stand. Er werd beter gedoeld, doch aanvankelijk ook sterk verdedigd door de Elto-menschen. In het laatst ontstond hier eenige verslapping, welke een doelpunt kostte.

Aan de andere zijde had het intusschen bij D.O.S. ook nog niet geboterd, zoodat ook daar weer een doelpunt viel. De wedstrijd gaf mooie momenten en.... oogenblikken, waarin we konden constateeren, dat ook het korfbalspel niet absoluut vrij is van ruwheid.

Het hieronder volgend ranglijstje laat zien, dat D.O.S. waarschijnlijk op de derde plaats zal eindigen, daar een overwinning van Zeelandia op Volharding (Ierseke) het meest waarschijnlijk is.

Elo 8 7 - 1 14 57- 7

D.O.S. 8 5 1 2 11 26-17

Zeelandia I 7 4 1 2 9 35-16

Volharding 7 2 - 5 4 l5-39

Zeelandia II 8 - - 8 - 5-59

 

Niet een hooger aantal punten, doch een beter doelgemiddelde zou Zeelandia op de 2e plaats kunnen brengen.

Bie ons op 't durp

XVII

Gilles Daane is uut Amerika terug. ie à vroeger à's wegèwist, nae België, mae op 'n goeien dag gong 't mis mie z'n zaek, en toen ôk z'n vrouwe nog d'r van deur, en toen zee 't'n: Pier, ik bluve gin dag langer 'ier. Ik zegge: dà riemt! En 'um zee: Sjuist, dà's waer, mae 'k meen het. En 'ie is gegaen. En noe kwam t'n dan toch is terug mie 'n prachtigen auto, die d'n mie 'n knoapenfebriek à verdiend. je zou toch zeggen! Ee?

Me kwammen 'n tegen op 't durp biè de tente. Arjaen was t'r ôk bie, en ie zee: belle, belle, Gilles toch, wà kan d'r toch merakel vee è beuren. En je bin tòch glad nie veranderd ók.

Bel neennik, zee Gilles, mae toen zee Arjaen: mae 't is toch wè glad anders, ee?

Oezò ? vroog Gilles.

E' kiek, zee Arjean, à jie een rieksdaelder op de grond zie liggen, dan lach lie mae is in j'n eigen, en je loapt deur.

Mae à ûm (dà was ik) en ik 'n cent op de wigt zien liggen, dan vechten me d'r om. Ee?

Bel neent, zee ik, mae jie 'ei toch wè 'n bitje glieke. En ik zegge ik: je kan beter 'onderd gulden schuld èn as 'onderd gulden in de spinne.

Zò? zee Gilles, mae 'um snapte 't nie. E, dan mò je mae's kieken. As ik 'onderd gulden in de spinne liggende èn, dan slaep ik nie, 's nachs.

Mae àk 'onderd gulden schuld aa joe èn, dan slaep jie nie. Ee? En dan kom ik mie Nieuwjaar de rente betaelen, en dan kriek een stoel en 'n borrel en 'n schaar, en m'n bin allebeie blieje. Ee?

Mae Gilles, die zee ineens: zeg e, Pier, is Piete nog altied mie die kerel uut dà spul?

Bè jaet, zeejen wulder, en Arjaen zee nog: da's voe 'eur toch ôk niks, 'um altied bezopen, en de kinders gin kleeren an! En ik keek is nae Gilles, en 'k docht, kiek, docht ik, zò bie m'n eiges, die 'ei noe de centen, mae ie is t'r toch nie beter van 'eworren.

Fn toen 'k tuus kwam, èn 'k de vrouwe is op d'r schoeren èslaegen en è'k ézeid: Vrouwe, jie bindt toch 'n best wuuf, dae!

Dae kom je wè !n bitje laete mee, zee 'eur. Beter laete dan glad nie, zee ik, en ik gieng den 'of in, want 't was toch zukken prachtigen weer, je zou den 'eelen dag wè buten willen bluven.

Noe is t'r in Vlissingen wee 'n banke feliet, zò bluven me noe mae an de gank. En 't is toch zonde, weet je, wan 't wazzen beste menschen, en 't komt alleenig deur den slechten tied.

Mae je bin je centen toch mae kwiet. Nie dat ik dae noe bie 'oor, wan ik èn alles in iepeteeken en 'k én ôk wat 'uusjes laeten bouwen, mae voe 'n óop menschen is 't 'n slag, weet je. En ik dienke bie m'à eigen: D'ouwe kouse voe d'n dag. Pier, en onder de bedstee. Afijn, de groetenisse van

PIER VAN 'T HOF

Zeeuwsche Omroep

Hallo! Hallo! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten is geoorloofd.

Men meldt ons uit Kapelle, dat daar voor de jeugd een cursus is geopend voor het leeren verpakken en sorteeren van fruit. Ons dunkt, dat de jongens te Kapelle veel liever een cursus zouden volgen in het plukken van fruit zonder dat de eigenaar van den boomgaard dat bemerkt.

In een zeer deftige Zeeuwsche gemeente heeft een even deftige sociëteit geweigerd, den vee-arts als lid aan te nemen. Deze heeft hierop terug geschreven, dat bij dit jammer vond voor de leden zelf. Het zou zoo gemakkelijk voor hen zijn, wanneer ze bij plotselinge ongesteldheid hem bij de hand hadden.

Uit Ovezande wordt ons geschreven, dat ten nadeele van 'n werkman een rijwiel ontvreemd is, dat hij in een droge sloot, vlak bij het land waar bij werkte, neergelegd had.

't Zal het beste zijn dat deze ongeluksvogel voortaan zijn fiets in een natte sloot opbergt.

Toen een landbouwer te Oostkapelle dezer dagen de laatste restanten uit zijn mestput verwijderde, (herfstopruiming) ontdekte hij nog een groot stuk ijs, dat hij er des winters ingeworpen had.

De keuringsdienst van waren zit sindsdien in duizend vreezen, dat de Zeeuwsche slagers aan deze nieuwe en voordeelige ijskast de voorkeur gaan geven boven die, welke ze thans in gebruik hebben.

Men meldde ons uit Tholen, dat een bewoner van dit eiland op een reis naar Bergen op Zoom met het trammetje zijn koffertje met geld vergat. Hoewel het trammetje nog 'n paar keer op en neer wat gegaan, werd des avonds de schat ongedeerd weergevonden. De bladen roemen de eerlijke passagiers. Ja, die zijn eerlijk! Vooral in trammetjes waar zoo goed als nooit iemand in zit!

In Ierseke en in tal van andere plaatsen zijn dames van de trap gevallen en hebben armen en beenen gebroken. Vreemd behoeft men dit niet te vinden. De roemruchte Zeeuwsche herfstschoonmaak is weer begonnen!

Te 's Gravenpolder is Zaterdagavond een fanfareconcert gegeven, dat zoo geanimeerd verliep, dat de politie in de lucht heeft geschoten, om de menschen van de straat te krijgen. Gelukkig zijn de 's Gravenpoldenaars niet sportief, want anders hadden ze dien knal gehouden voor het startschot en waren opnieuw begonnen.

Uit Aardenburg seint men ons, dat tijdens de feestelijkheden brand uitbrak in een vlasmijt. Eerst waren de brandweermannen niet te vinden en later wilde de nieuwe spuit wel vonken maar geen water geven. Als 't nu ook juist branden moet, wanneer 't feest is, zou je ook dwars worden!

Tot de volgende week, dames en heeren!