Vorige nummer | Volgende nummer | Overzicht | Online zoeken |
Bie ons op 't durp
XXXII
D'r is inebroken bie Macheliene op Sirjanskinders. 't Stieng in de krante. 'Oe à die dieven zò binnekommen bin begriep ik niee, wan z'eit toch 'n waekschen 'ond, ee? Afijn, 'eur was nie tuus, en de guus òk nie, en z' èn d'eele boel over 'oop gaeld. Dà zou noe allenmae zo erg nie wezen, òk nie, dazze 't orrelozie en den antieken pupekolter van obbà meegenomen èn en 'n kisje mie 'n 'onderd gulden of wat, mae z' èn 't kammenet open 'ebroken. Je weet wè, 'k èn d'r lest nog over 'eschreven, en noe is 't vol mie krauwen en 'ubbels en hubbels; 't is glad niks mee waerd.
Afijn, ik most ik t'r meer van weten, dà begriep je, en ik t'r dan's nae toe. Macheliene zat in de keuken te schreeuwen mie 'n punte van d'r schorte voe d'r oagen. 'k Kos gin woord uut d'r kriegen. Mae Arjaen kwam nae 'n stuitje tuus, en die vertelde 'n 't. D'r was gin mensch in 'uus 'ewist, en d'n 'ond à nie vastgelegen en was t'r van deur 'egaen. Toen kosten ze vanzelfs binnenkommen, en toen ze tuuskwammen, toen à je 't gaende! D'r stieng gin stoel mee op z'n plekke; afijn, je kan d'r kort en lank over verabbeteeren, dae schiet je toch nie mee op, ee? De veldwachter à d'r nog ies van 'emorken en was d'r op z'n aokken achteren 'egaen, mae dat 'aelden niks uut, weet je. En van de centen was 't nie erg, mae 't kammenet, weet je! Macheliene zat mae 'eele daegen te schreeuwen, mae à je d'r over begost riep ze alsmae: zwieg t'r toch van!
Noe, vee wiesder was ik nie 'eworren. Toen bin 'k mae wee naer 'uus 'egaen, en kwam de burregemeester m'n achterop en die gieng zò wijd mee. En die docht dat 't gin vremden 'ewist wazzen, bie Macheliene, mae meer kost t'n d'r nog nie van zeggen.
En ik zegge dat t'n gevaarlijke tied is, mie al die roavers en dieven. 't Stieng vlee weeke wee in de krante van 'n bank in Rotterdam. Ze loapen dae zò mae binnen mie 'n pistool, en dan 'ei je 't gaende. En doet t'r mae 's wat tegen! Ik è ik 't geweer wee boven de deure 'angen, mae da's òk zò wat, mie altied van die guus over de vloer.
't Is 'n aorigen tied, dà zeg ik je.
Mie dat al èk 'n radio èkocht. Ok 'ad ik d'r nie zò vee mee op, mae de vrouwe most d'r zin èn, en dan ka je wè begriepen, dat 't 'n d'r 'ekommen is òk. Mae 't is me bar mee 'evallen; 'k à da zò wè 's g'oore bie Wullem en dan was dit zò mae 'n bitje schreeuwen deur mekaor. Mae da's bie mien toch nie zò; j' 'ei alleenig zò noe en dan wè 's dat t'r twee of drie teglieke praeten n' ziengen, mae dan ku je 't toch nog altied begriepen, wat à t'r 'ezeid wordt. Afijn, 't dieng staet er, en alledag meziek. Dae bin 'k meer voe, dan voe al de polletiek. Die àn ze d'r mae uut motten 'ouwen, wà julder? 'k E m'n eige dan òk nie an'esloten bie een van die vereenegiengen. Neent, ik luustere nae allemael, dus è 'k z' òk allemaele wà centen 'e stierd. Want ik wil ik nie voe niks zitten luusteren, dà begriep je. Gistere aevend stieng Beet'oven nog voe dà dienk te speulen en te ziengen, en 'k mò zeggen: 't was mooi, en à k z'n adres wist, dan zou ik 'n is schrieven om 'n te bedanken, en om 's bie m'n te kommen lozzeeren of winterneven; ik zou 'n wè s van dichtbie willen 'ooren, dà begriep je!
Allé, trek kom Wullem, je weet wè, voe de mikrefoon en noe mò 'k 't stetion gaen opzoeken.
tot kommende weeke,
PIER VAN 'T HOF.
Zeeuwsche Omroep
Hallo! hallo! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten is geoorloofd.
Men meldt ons uit Middelburg, dat de gestrenge kantonrechter een bankwerker veroordeelde wegens beschadiging van een dakpan, toebehoorende aan de gemeente Souburg.
Daar de pan tegen 'n boom stond kwam de misdadiger er af met een vonnis wegens miskenning van gezag en overheid; had zij echter op 'n dak gelegen dan was er minstens 'n beschuidiging wegens "hoog"-verraad ingediend.
Uit Goes vernamen wij, dat een plaatselijk blad de berichten betreffende den Burgerlijken Stand onder de rubriek "Marktberichten" plaatste.
Verontruste zielen vreesden dadelijk voor wederinvoering aan den slavenhandel en colporteeren nu ijverig met "De negerhut van oom Tom".
Onze correspondent te Middelburg bericht ons, dat een geschrokken paard op hol sloeg en op den hoek van de Balans en Pieterstraat met zijn hoofd door de ruiten van een woning liep. Het dier werd daarbij bloedend verwond. Zeker aan zijn gezichtje!
Uit Kortgene meldt men ons met enthousiasme dat de rijksveldwacht zoo gelukkig is geweest om de hand te leggen op een heerschap, dat zich onledig hield met het oplichten van brave winkeliers door middel van bascules.
Deze artist zal zijn talenten kunnen beproeven op de weegschaal van vrouwe justitia.
Men seint ons uit Vlisingen, dat in de jongste raadsvergadering de oduste vroede vader, ter gelegenheid vaat de herbenoeming van den burgemeester, 't feit memoreerde dat deze functionaris zoo'n hoop voor de haven gedaan had. Eerst was men over die uitating ontstemd, doch spoedig werd het misverstand opgehelderd.
In den gemeenteraad van Ierseke heeft 'n tweetal leden gevoelige woorden gewijd aan de t r e u r i ge straatverlichting.
Uit medelijden en bedenkend dat "één alleen" maar verdrietig is, willen verscheidene burgers de lantaarnpalen nu twee aan twee zetten.
Een landbouwer te Driewegen, die des Zondagsmorgens vroeg haast had om bij den dokter te komen, reed met zijn vrachtauto door twee huizen heen recht op de woning van den geneesheer aan.
Waren er nog 'n paar bochten in den dorpsweg geweest, dan zou de malaise in de bouwbedrijven voor Zuid-Beveland uit den tijd zijn geweest.
Onze bijzondere medewerker te Ede telegrafeerde ons, dat een 68-jarige juffrouw bij het appelplukken uit den boom gevallen is en haar been brak.
De oude Eva sterft ook nooit uit in de vrouwen!
De Harmonie te Biervliet heeft, gedachtig 't spreekwoord "de liefde kan niet van één kant komen", aan den jubileerenden gemeente-ontvanger, die zoo goed was naar de serenade te luisteren, 'n fraaien fauteuil aangeboden.
Het spreekt van zelf, dat dit meubelstuk van notenhout was.
Tot de volgnde week, dames en heeren!
Zeeuwsche Sport
We hebben weer eens een op zeer laag peil staanden voetbalwedstrijd moeten aanschouwen. Vlissingen kampte tegen Zeelandia en won met 4-0.
Was dat nu eigenlijk bedoeld als voetbalspel of wilde men een demonstratie geven van gecombineerd worstelen, boksen en tegen een bal trappen? We willen niet verder schrijven over de vele onverkwikkelijke tooneelen, we hebben er het onze over gezegd enkele weken geleden.
In den aanvang beloofde het een wedstrijd te worden, waarin Vlissingen zou toonen, dat zij over alle linies uitstak boven de Zeelandianen.
Een absolute overrompeling van de Zeelandia-verdediging door het Vlissingsche aanvalsquintet, opgestuwd door de prachtig spelende middenlinie, bracht de sensatie van een schitterend doelpunt na enkele minuten. Zeelandia zag evenwel, dat het zoo niet ging en spande zich meer in, waardoor de strijd aantrekkelijker werd. Het duurde niet lang, want toen een der spelers zich te veel liet gaan, werd het een algemeene duw- en smijtpartij. Dit was het moment geweest voor den arbiter om krachtig in te grijpen. Door dit na te laten, bezorgde hij ons een zeer slechte en onsmakelijke vertooning.
Van eenig in 't oog loopend overwicht van welke zijde ook, was geen sprake meer, al hield Vlissingen, wat aangeven, plaatsen enz. betreft wel het beste van het spel. De Zeelandia-ploeg speelde nu en dan of zij totaa[~machtig was. Haar aanval liet bij oogenblikken wel vlug spel zien, doch werkte niet voldoende af. De roodwitte keeper behoefde zijn capaciteiten niet te toonen. Zijn collega aan de andere zijde had het heel wat lastiger, doch weerde zich goed. Er was ook een groot verscil in de middenlinies. De Vlissingsche speelde veel beter dan die van de Zeelandianen.
De Zeelandia-aanval speelde geheel zonder steun.
Vlissingen heeft de puntjes binnen en daarmede zijn kans op 't kampioenschap weer vergroot. Voor ons staat het nu wel vast, dat de roodwitte kampioensvlag, bijzondere omstandigheden uitgesloten, weer omhoog zal gaan. Dat Vlissingen dan meer succes moge hebben dan de vorige maal.
Als we tot slot nog eens dezen wedstrijd willen typeeren dan moeten we zeggen: Twee uit 't veld gestuurde, twee uit het veld getrapte spelers, en honderden teleurgestelde toeschouwers.
Athletiek
De vereeniging "Achilles" te Middelburg hield Zaterdag nog 'n onderlingen wedstrijd voor dames. Wij gingen er heen, met de gedachte, dat de October-temperatuur oorzaak zou worden van minimale prestaties. Het kwam echter heel anders uit, want de prestaties op alle zes nummers kwamen boven die van de Zeeuwsche kampioenschappen. Mej. van Driel toonde zich de sterkste en alleen het nummer hoogspringen m.a. was voor mej. Hamelink, terwijl mej. Wisse haar evenaarde op de 100 M.
Een kleine vergelijking tusschen de beste prestaties van dezen geanimeerden wedstrijd en de kampioenschappen toont den vooruitgang, welke de dames van "Achilles" door geregelde training gemaakt hebben:
100 Meter: kampioenschap 15 2/5 sec., thans 14 4/5 sec.
Hoogspringen met aanloop kampioenschap 1.34 M. thans 1.35 M.
Speerwerpen kampioensch. 19.32M., thans 22.65 M.
Discuswerpen kampioenschap 17.90 M., thans 21.82 M.
Kogelstooten kampioensch. 6.77 M., thans 7.20 M.
Verspringen kampioenschap 4.01 M., thans 4.35 M.
Duitsche driesprong kampioenschap geen, thans 8.75 M.
Deze prestaties zijn hoopgevend voor de toekomst en een goed slot van het athletiek-seizoen.