Ons Zeeland 1931, Groot Rotterdam, De Zeeuwsche Editie jaargang 1931, nummer 49, 20 februari 1931

Vorige nummer Volgende nummer Overzicht Online zoeken

De huishoudschool in Zeeland

Als je vroeger een dienstmeisje uit 't land kreeg, dan mocht je blij zijn, als ze trappen kon loopen. Lach daar niet om; ik heb werkelijk 'n meisje gekend dat, toen ze pas bij ons was, op handen en voeten tegelijk de trap opklauterde.

Ze wist niks, ze kon niks. Als ze een brief moest posten, lei ze die bij de voordeur, want de postbode zou 'm wel komen halen.

Ze kookte aardappels alsof we varkens waren. Toen er op een goeien dag onverwachts visite kwam, rende ze de kamer uit, nadat ze de theepot met tea-cosy onder een stoel had gegooid. Ze dacht "dà dâ dieng een voetezak was," en die mag toch niet op een theetafel staan! Maar, deze tijden zijn voorbij. Het is over 't algemeen niet meer zoo, dat de dienstmeisjes uit het land eerst een jaar lang moeten worden afgericht, om iets te presteeren. Dat zou ook niet meer gaan. De loonen zijn de laatste jaren dermate gestegen, dat men voor zijn geld ook iets eischt.

En dat dit niet meer zoo is, danken wij voor 't grootste gedeelte aan de avondcursussen van de huishoudschool.

Daar kunnen de diensttneisjes zich bekwamen in allerlei edele kunsten, die voor het drijven van een huishouding gekend moeten zijn.

En het is niet alleen, dat zij daardoor in hun betrekking meer presteeren, ook later, als ze een eigen huishouding hebben, zullen de lessen haar ten goede komen.

Maar niet alleen voor ben is de huishoudschool van belang. Zij is feitelijk van belang voor elk jong meisje.

Het is zeker nog altijd een oude waarheid, dat vreemde oogen dwingen. En zoo zijn er veel jonge dames, die voor instructie in de huishouding thuis niets voelen, maar wel graag naar zoo'n school gaan.

't Is er dan ook een gezellige boel. We zijn zoo hier en daar eens wezen kijken, en 't is ons best bevallen, al hadden we dan ook graag de keuken eens eer aangedaan! Waar echter de arbeid bij ons bezoek zich beperkte tot het schoonmaken van schorseneeren, was dat niet mogelijk .... Zoodat we op een anderen tijd nog eens een inval zullen moeten doen.

Zooals men weet, zijn er in Zeeland drie huishoudscholen; te Middelburg, Goes en Zierikzee.

Te Middelburg heeft men zoo juist een nieuwe school ingewijd. Dat was dan ook zeer noodig, want de oude school voldeed in bijna geen enkel opzicht aan de behoeften van het moderne onderwijs. Deze was n.l. ondergebracht in twee verschillende gebouwen, welke vrij ver van elkaar waren gelegen. Men heeft er nu het voormalige Burgerweeshuis aan het Molenwater voor ingericht. Interessant is in deze school vooral de z.g. Deensche keuken, waar iedere leerlinge een volledige keukeninstallatie tot haar beschikking heeft.

Ook de school in Goes beantwoordt aan de eischen van onzen tijd. Ruime lokaliteiten met veel licht geven een aangenamen indruk. Dat deze schoot floreert, moge wel blijken uit het feit, dat de dagschooi door honderd, de avondschool door honderdzeventig liefhebsters van de huishoudkunst wordt bezocht.

We mogen voorde huishoudschool natuurlijk geen reclame maken; maar toch

Zouden we elken trouwlustigen jongen man wel willen toeroepen: haal dáár uw toekomstige vrouw vandaan! En is dit reclame?

En feit is het, dat in onzen tijd van ontwrichting van het gezinsleven, waarmee in vele opzichten gepaard gaat een verwaarloozing van de gezinsbelangen, een dergelijke drukbezochte school genoemd mag worden om den pessimisten wat moed te geven.

Zoolang er nog zooveelnijvere handen zich bekwamen in huishoudkunst, behoeven we niet te wanhopen.

En daarmee vervalt de geheime vrees, die velen van het mannelijk geslacht koesteren, n.l.: dat zij later zelf de aardappels zullen moeten schillen en de worteltjes schrappen. om van andere bezigheden maar te zwijgen.

De vrouw in de eerste plaats in het gezin! Tot verwezenlijking van deze leus werkt de huishoudschool met kracht mee. En daarom zij haar bier van harte een plaatsje gegund.

B.

Sport van de week

Terneuzen en Walcheren, een ploeg samengesteld uit jonge spelers en een elftal met vele oude spelers. Vlugge jeugd en oudere menschen, wier jarental zijn invloed doet gelden op uithoudingsvermogen en beenen. Zoo kon men dan in dezen wedstrijd, die met een vier tegen één uitslag in 't voordeel van Terneuzen werd beslist, menigmaal zien, hoe de geel-zwarte Walcherenman het moest afleggen tegen een rood-zwarten Terneuzenaar, wanneer het op een race om den bal aankwam. Het schijnt, dat niet 't klimmen der jaren ook het enthousiasme minder wordt. Zooals de jongens van over de Schelde soms met vuur konden strijden, zoo langzaam en koel vatten de Middelburgers het op. We bewonderen evenwel de oudsten uit het Walcheren-elftal voor wat betreft hun clubliefde en trouwe aanhankelijkheid. Wij gelooven, dat het spelen van een voetbalwedstrijd, anderhalf uur over het veld draven en zich inspannen tot het uiterste, voor menschen, wier glimmende schedel zich reeds al te duidelijk openlijk laat aanschouwen, meer een opoffering is dan een bron van genot.

Terneuzen is ons veel meegevallen. En hoewel we na één wedstrijd gezien te hebben van deze club, spelend tegen een tamelijk zwak Walcheren, op een veld voor het spelen van een behoorlijken wedstrijd niet geschikt, geen definitieve uitspraak durven doen, zouden we toch de clubs, die eventueel in de promotie- en degradatie-wedstrijden tegen hen zullen moeten spelen, op het hart willen drukken: "Onderschat de Zeeuwsch-Vlamingen niet!" Het moge in dezen wedstrijd niet direct tweede klasse spel geweest zijn, wat zij te zien gaven, tegen sterkere tegenstanders wordt allicht ook uit een ander vaatje getapt.

Zijn de Terneuzenaren dan al kampioen? 0, neen, nog niet. Axel is er ook nog en heeft nog maar één wedstrijd verloren. De algemeene opinie is echter, dat de Terneuzen-ploeg met de eer gaat strijken.

En nu de wedstrijd. Een Walcheren-voorhoede, die absoluut faalde. Er werd veel te lauw en te laks gespeeld. Er zat ook te weinig verband in, terwijl meestal te kort werd gespeeld en dan nog op een zoodanige manier, dat de spelers elkaar in den weg liepen. Men profiteerde niet van de kansen, die geboden werden door het geregeld ongedekt staan van den rechtsbuiten. Slechts enkele malen werd hem een bal toegespeeld en deze kwamen tamelijk goed voor den doelmond. Linksbuiten en mid-voor beschikken over taktiek, maar zijn te langzaam. Middenlinie kunnen we gerust overslaan. Deze had Walcheren niet. Wel stonden er vijf backs, hetgeen aanleiding gaf tot een opeenhooping van spelers voor het doel. Zeer gevaarlijke en moeilijke situaties voor den goed spelenden keeper. Hij heeft menigmaal zijn doel op de juiste wijze gezuiverd. Bravo doelman!

Nog een groote fout maakten de verdedigers. Bij een Terneuzen-aanval, geleid door de vleugels, trok de verdediging als een harmonica in elkaar vóór het doel, inplaats van juist aan te vallen.

De Terneuzen-half linie bleef, voor wat de vleugelhalfs betreft ook te veel in de verdediging. De Tern. spil profiteerde evenwel van de groote gaping, die midden in 't veld ontstond en opereerde hier geheel op zijn ééntje met succes. In den Tern. aanval vinden we vijf goede, vlugge spelers. Een uitstekende midvoor en twee water-vlugge vleugels zorgen voor verschillende goede aanvallen en harde, prachtige schoten. Toch kon hun spel verrassender zijn. De aanvallen, we zeiden het reeds, zijn goed, maar alle volgens 't zelfde recept opgebouwd. Er zit nog niet genoeg variatie in. De verdediging had geen lastige taak en vervulde die naar behooren. De opstelling was een enkele maal niet juist volgens ons. We zien de backs liever vóór elkaar, dan naast elkaar op één lijn staan en dit werd nogal eens vergeten. De keeper deed zijn werk, dat niet zoo erg lastig was goed.

We verwijzen nog met enkele woorden naar de uitvoeringen van de gymnastiek-vereeniging "Achilles" te Middelburg, voor dames op Vrijdag 20 dezer en voor jongens op Zaterdag 28 Februari. Wij nemen gaarne de ontvangen uitnoodiging tot bezoek aan, daar we vooruit weten, dat daar weer iets goeds zal geboden worden, en we beloven onzen lezers een getrouw verslag.

Zeeuwsche Omroep

Hallo! hallo! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten is geoorloofd.

Men meldt ons uit Ternenzen, dat de buitengewone vergadering der ingelanden van den Vergaertpolder besloten heeft met het oog op de landbouwcrisis het jaarlijksch diner af te schaff en het uitgewonnen bedrag te bestemmen voor vermindering der polderlasten. Gezien den formidabelen en gezonden eetlust van het polderbestuur zullen de polderlasten wel tot de historie gaan behooren. Overigens is het jammer, dat deze prachtige bezuiniging niet anders kon worden verkregen, dan door collega's, die juist wegens de crisis nog veel meer behoefte hebben aan 'n maaltijd, het diner uit den mond te stooten.

Men meldt ons uit Vlissingen, dat er een prachtige militaire taptoe door de mariniers is gepleegd ter gelegenheid van het feit dat honderd jaar geleden van Speyk een prima rookertje in het kruit stak en zoo de klapsigaar uitvond. Onze berichtgever is ontstemd wijl tijdens de festiviteit de café's niet gesloten waren. Dat was echter onmogelijk want boe zou er nu van tap-toe sprake kunnen zijn bij een tapverbod.

Het Zeeuwsche Wetenschappelijk Genootschap heeft voor zijn museum weder ettelijke opgedolven diggels en nog meer ouden rommel ontvangen. Op last van de politie heeft de lorrenkoopman, die op den boek van het museum "vodden en beenen" stond te schreeuwen, een andere standplaats moeten zoeken.

Onze correspondent te Biervliet schrijft ons, dat vandalen 60 jonge populieren in zijn gemeente hebben beschadigd. De brutaliteit op dit gebied wordt steeds grooter. Zoo zagen wij onlangs te Zierikzee eenige mannen op klaarlichten dag een boom finaal omhakken!

Een oud-ingezetene van Vlissingen, die thans Brusselaar is en een zilveren jubilé vierde, heeft zijn voormaligen armen stadgenooten 60 mud steenkolen geschonken. Dat komt ervan, wanneer men veel brandstof inslaat en 't een zachte winter wordt.

Nauwelijks is de Zeeuwsche voorjaarsschoonmaak ingeluid, of uit tallooze plaatsen bereiken ons berichten over dames, die van een ladder of trap tuimelden en daarbij den arm braken. Onmatigheid in zéepsop kan nog vergeven worden, maar dat onze schoonen zoo slecht voor de armen zijn, dat roept om wraak.

Wij vernamen uit Goes, dat de Oranje-vereeniging, die het vorige jaar zoo'n mooi feest organiseerde, met een tekort van ruim f 500 zit opgescheept. Wanneer men hier niet met een Oranje-vereeniging te doen had, zou er waarlijk reden zijn om de toekomst donkerbruin in te zien.

Een dokter in Z. Vlaanderen schreef aan een door gierigheid verzwakten grijsaard versterkende middelen voor. Die man heeft daarop aan den slager uit zijn buurt gevraagd, of hij lederen dag 'n uurtje op diens hakblok mocht zitten. Als dat niet helpt ....!!