Ons Zeeland 1934, Ons Zeeland Panorama, jaargang 1934, nummer 10, 3 augustus 1934
De oudjes genieten ...
We hebben den laatsten tijd geleerd, dat we leven in de "eeuw van 't kind". We hebben dit tot in den treure moeten hooren, en we zijn er zoo gewend aan geraakt, dat we zoo lang- zamerhand heelemaal gingen vergeten, dat er nog oudjes bestaan.
Het kind voor en het kind na, het kind in de school en het kind thuis, het kind in zijn makkelijke en moeilijke jaren, het kind en ga zoo maar door.
Altijd het kind, welks belangen naar voren werden gebracht. Op zichzelf was daar niets tegen. Er is een tijd geweest (en onder de oudere lezers zullen er nog wel zijn, die zich deze periode herinneren), dat het kind werd beschouwd als een onmondig "iets", een wezen zonder rechten, en uitsluitend met plichten, dat alleen maar bestond om te gehoor zamen.
Deze tijd is gelukkig voorbij, en we wenschen dien ook nooit terug. Maar de mensch valt graag van het eene uiterste in het andere, en het kind met zijn problemen heeft misschien de laatste jaren wel een wat al te groote plaats gekregen.
Op zichzelf zou dat nu niet zoo erg zijn, als de oudjes daarmee niet in 't gedrang waren gekomen.
De jeugd heeft de toekomst .... maar wil dit dan zeggen, dat de ouderdom heeft afgedaan en geen rechten meer kan doen gelden? Dat gaat te ver. In naam van al die oudjes, die toch ook nog zoo graag een plekje onder de zon willen hebben, en die nog wat willen genieten in hun laatste levensjaren, waaraan zoo vaak een leven van zware en harde plichten voorafging, protesteeren wij daartegen!
De kinderen van onzen tijd hebben al zooveel voor, en de oudjes van onzen tijd kunnen zoo dikwijls ook niet eens terugzien op een gelukkige kindsheid.
Wij, die nog gezond en flink over de straat loopen, we kunnen het ons niet voorstellen, wat het zeggen wil, oud te worden en gebrekkig, en gekluisterd te zijn aan een huis met het altijd zelfde uitzicht en spaarzaam gebeuren We kunnen ons moeilijk indenken in de moppergesteldheid, die zoo dikwijls inhaerent is aan den ouderdom.
En we vergeten daarbij onze eigen voorrechten.
Als men oud wordt, en men raakt gebonden aan huis en stoel, dan biedt 't leven niet veel perspectieven meer. En omdat noch het heden, noch de toekomst nog mogelijkheden heeft, gaat men onwillekeurig met zijn gedachten terug naar den "goeien, ouwen tijd". Dan denkt men aan plekjes, waar men in vroeger jaren geweest is, en waaraan zoo veel kostbare her inneringen zijn verbonden.
En ziet, als in het sprookje houdt plotseling een auto stil voor de deur, 'n stem zegt, dat u maar moet instappen, een zacht geronk, en ze rijden langs de oude, vertrouwde wegen terug in het land van den droom. Het is in Zeeland de laatste jaren gewoonte geworden op vele plaatsen, en het is een goede gewoonte, om den ouden van dagen eens per jaar een autorit te bezorgen. Dan rijden de auto's voor en stappen de oudjes in, dan wordt er getuft langs de goede, oude wegen, dan komen de plekjes, die in tien, twintig jaar, of nog langer, niet waren bezocht, weer terug, en herleeft heel het verleden met al zijn herinneringen.
Men moet een dergelijken tocht hebben meegemaakt, om te weten, wat deze voor de ouden van dagen beteekent. Veel, heel veel.
En dat wij steeds meer Zeeuwsche gemeenten vinden, welke hun ouden van dagen dit jaarlijksch genoegen willen bezorgen, stemt tot erkentelijkheid.
Mogen deze ritten elk jaar toenemen in uitgestrektheid en veelvuldigheid! We hopen dit, en vertrouwen, daaraan door dit artikeltje bij te dragen, want als propaganda-artikel is het bedoeld!
De eerste Zeeuwsche school- en werktuinen te Middelburg
Sinds een vijf tiental jaren bestaat te Middelburg de vereeniging der eerste Zeeuwsche school~ en werktuinen, waarin de schooljeugd der twee hoogste klassen iederen Woensdagmiddag naar hartelust bloemen kan kweeken en tuinieren. En onder de bekwame leiding van den voorizitter, den heer C. van der Weel, en den heer De Nood in samenwerking met onderwijzers en onderwijzeressen bereiken de jongens en meisje hier resultaten, die de bewondering wekken. Ook het gemeentebestuur met den burgemeester aan het hoofd toont meermalen zijn welwillende belangstelling. Het verwondert ons alleen, dat Middelburg de eenige gemeente in onze provincie bleef, waar een dergelijke instelling bloeit. 't Ware wel navolgenswaard ook voor andere Zeeuwsche steden en we hopen met onze foto's de algerneene aandacht te mogen verkrijgen voor dit werk waarmee de jeugd liefde en kennis voor 't kweeken van bloemen en planten wordt bijgebracht.
Bie ons op' t durp
Noe dien brief van m'n nichte uut Den Aog. Die schreef noe: Waarde neef. Ge hebt lang moeten wachten iets van Mij. te hooren, maar dat kwam omreden ik Ziek was. niet Erg maar toch te bed. ik kan u melden. met de Vrouw gaat het beter. zij eilt niet meer zoo. de Dokter zegt het gaat vooruit en leven wij in die Hope. zij werkt thans alreeds in het Huishouden. en zegt Zij het haat hoed met mij. en dat gelooven wij nu ook.
maar wij vinden het Vreemd. zij spreekt over Kat en hond en de Kippen, maar zegt zij Niets over U. zij vernoemt u niet eens. zij doet maar handwerken en spreekt niet Veel. maar de Dokter zegt. dit is een hoed Teeken. Maar toen ik histeren met gaar ben uitgeweest. Kwamen wij voor een fottegrafeerWinkel, en daar sting zij lang voor te Kijken, en toen slaakte zij een Ijselijke Gil. en zei daar ligt Pier, en ik keek en daar Was een Man in get Zeeuwsch Costuum en hij geleken veel op U. en dat was de eerste keer. dat zij van u sprak. nu zegt zij ik wil naar Huis. maar dat Mag nog niet nu zegt Dokter kom haar volgende Week halen en ik schrijf u dat nu omreden u dat dan weet.
de groeten van allen NICHT.
P.s. zij spreekt nu veel over u.
Kiek, dat was noe den brief waer a'k zo blieje mee was. Maer ik dienke noe: waevoe za'k een weke wachte' Ik kust 'et er best op waege en merrege a gae.
En noe bin 'k dan bezig om m'n Zondagschen goed gereed te leggen mae da val nog nie mee.
Wan ik ondekten dae een groote schore in m'n broek, en das gin kleinig'eid. Dust ik op zoek nae een nilde en draed, en da kust ik eest nie vinde, en toen a'k 't eindelienge 'evonde a, toen kust ik t'r nie mee omgae. Neent, da gong glad nie, wan da ferwiel is zo stug, weet je.
En buurvouw kust ik 'et nie vraege, wan die is effenof kwaed op m'n. Da komt omda ze een brief nae nichte in Den Aog 'ei geschreve, dat 't bie mien zo'n rommelzooi was en da de keuken van den ochen tot den aeven vol mie vremd volk zat, van da land-looperstuug, zee ze.
Noe mo je begriepe, da'k eene keer, toen a't regende, een vint een 'alf ure in de keuken e laete zitte om een bitje te drogen. Dus! ik bin kwaed op dat wuuf; al da gevreet en gestook daer 'ei niemand wat an as een 'oop dol.
Dust ik op 't pad, en ik docht, ik kan 't bie de vrouwe van den bakker we is prombere, dae bim m'n nog a goed mee.
Mae toen a'k 'et vroog, sloeg ze bienae omvarre, en ze riep: 'Oor is 'ier, Pier, ik wil vee voe julder doe, mae een anders vint broeken maeke, da kan nie, da gae nie, das nie fersoendelijk. Afijn, ik zee da'k glad nie begreep, waer a dat onfersoendelijke dan in most weze, mae ze riep mae:
Zwiegt t'r van, zwiegt t'r van, ik doe 't nie.
Ik zegge, ja mae, mensch, ik kan toch nie mie een geschoorden broek nae Den Aog gae' Bn toen zee ze: daer e'k niks mie te maeken, maer ik kan 't nie doe.
Dust ik nog is nae de stad om een aeren broek.
Zukke diengen beleef je noe, en zoo bin de menschen. Afijn, wa doe je d'r an?
De groetenisse,
PIER VAN 'T HOF.
Zeeuwsche Sport
Zeeuwsche Athletiekkampioenschappen. Na Goes de eerste helft van de kampioenschappen van het District Zeeland van de K.N.A.U. te hebben laten verwerken, was de beurt aan Middelburg om het tweede deel te organiseeren. Zoo waren dan j.l. Zaterdag een aantal athleten naar Middelburg gekomen om te trachten, eenig kampioenschap te veroveren of den vorige jaren veroverden titel te behouden. Over het algemeen is er op de verschillende nummers wel eenige vooruitgang te zien, op sommige een groote vooruitgang zelfs. In Goes was er ččn nummer, n.l. vérspringen, dat niet aan de verwachtingen beantwoordde, en dit dient nog toegeschreven te worden aan den ongewonen afzet en aanloop. In Middelburg was het de wind, welke zoo nu en dan den deelnemers parten speelde. Het was toch j.l. Zaterdag verre van aangenaam weer en de wedstrijd was dan ook voor een groot deel een strijd met den wind. Sommige athleten hebben niettemin goede prestaties geleverd en ook zijn wel eenige uitslagen in de goede richting beinvloed door den sterken wind, welke een handje meehielp. Men mag dit echter niet als normale uitslagen aanrekenen en de Techn. Comm. van het District zal goed doen, te adviseeren, om, voorzoover deze prestaties aanleiding tot promotie zouden kunnen geven, in het belang van de athleten deze niet te doen plaatsvinden, daar ze onder abnormale omstandigheden zijn bereikt.
We willen hieronder ter vergelijking laten volgen de uitslagen van de beide wedstrijden en daarbij tevens een vergelijking geven met de kampioensprestaties van 1933.
Allereerst de 100 Meter snelloop heeren. Ongetwijfeld bracht dit nummer voor velen een blijde verrassing. De heer A. Hage (RUST ROEST te Zierikzee) behaalde hierop het kampioenschap. Het is werkelijk een verheugend verschijnsel geweest, bij deze kampioenswedstrijden te kunnen constateeren, dat ook in de meer van het centrum verwijderde deelen van ome provincie athleten naar voren komen, die in staat zijn een goede prestatie te leveren. Dit kan niet anders dan propagandistisch en stimuleerend op de andere athleten werken. Hage heeft echter wel de grootste verrassing geleverd van deze wedstrijden. Zijn tijd was dezelfde als die van den kampioen van vorig jaar, n.l. 11 7/10 sec. De wind heeft aan dezen tijd wel afbreuk gedaan, daar de baan in dit opzicht niet bepaald gunstig lag.
Op de 200 Meter is kampioen geworden P. Kambier (E.M.M.) met een tijd van 25 2/10 sec., dit is niet minder dan 1 2/10 sec. beneden den tijd van 1933.
De 400 Meter was voor demelfden athleet, die zich bij deze wedstrijden een all round athleet toonde, door op een groot aantal nummers deel te nemen en op bijna alle een goed, op vele zelfs een best figuur te slaan. Een goede tienkamp-man; dien men eens een kans moest geven op een dergelijken wedstrijd buiten Zeeland.
P. Kambier liep de 400 Meter in 60 2/10 sec. Deze tijd is iets minder goed dan vorig jaar, toen dezelfde in precies 60 sec. liep.
800 Meter bracht ook een minder goeden tijd. A. Kambier (E.M.M.) werd kampioen met 2 min. 22 2/10 sec. (1933: 2 m. 15.8/10 sec. (A. Kambier is nog steeds naar ome meening de eenige Zeeuwsche looper met een mooien, soepelen stijl. Telkens moeten wij zijn manier van loopen bewonderen. Jammer, dat hij naast deze fijne techniek zijn snelheid nog niet wat weet op te voeren. Met een bepaalde trainingsmethodemoet er uit dezen looper meer te halen zijn.
V. Zuijen (RUST ROEST) maakte den tijd van 4 m. 40 sec. op de 1500 M., wat een verbetering van ruim 2 sec. beteekent. Ook een athteet, die het verre Schouwen steeds met eere vertegenwoordigt.
5000 Meter behoefde geen vraag te zijn. Bruijnooge (ODIDAS) is op het oogenblik niet te evenaren op de lange afstanden en hij zou ongetwijfeld op dit nummer eerste geweest zijn, ware het niet, dat Moermond zijn vorig jaar behaalden titel was komen verdedigen buiten mededinging. Niettemin is Bruijnooge kampioen, al kwam hij ook als tweede aan. 17 min. 24 sec. is evenwel geen fraaie tijd, vergeleken bij dien van vorig jaar. 10.000 Meter heeft Bruijnooge eveneens gewonnen en op dit nummer is door hem wel een aanmerkelijk beter tijd gemaakt. Hij liep dezen afstand in 36 min. 37 8/10 sec., dit is niet minder dan 5 min. 44 sec. korter dan vorig jaar.
De Estafette 4 x 100 Meter werd met een slechten tijd gewonnen door E.M.M. De dames van WILHELMINA legden bij de damesploegen beslag op dit nummer.
Vérspringen Heeren was voor W. Vreeken (E.M.M.) met 6.25 M. Vorig jaar werd 6.47 M. gesprongen. Dezelfde won den Hink-stap-sprong met 12.42, ook iets minder dan vorig jaar (12.55 M.).
Hoogspringen bleef ook iets onder 1933 (1.70 M.) J. J. v.d. Schuur haalde nu 1.65 M. Er kunnen op dit nummer betere prestaties geleverd worden. Polsver sprong Brakman (ODIDAS) 8 1/2 meter, 51 c.m. beter dan vorig jaar. Polshoog P. Kambier (E.M.M.) 2.95 M., 25 c.m. beter dan 1933.
In kogelstooten was Schipper (E.M.M.) titelhouder en hij bleef dit met 11 M. 65 of 15 c.m. beter dan 1933.
Discuswerpen 36.19 M., dus 3.50 M. boven 1933, was voor J. J. v.d. Schuur (E.M.M.) Speerwerpen was ook ruim 3 Meter verder en werd gewonnen door P. Kambier met 43.40 Meter.
De dames hebben zich ook niet onbetuigd gelaten. Haar prestaties zijn nog niet van bijzonderen aard en er mag nog wel eens speciale aandacht aan de dames besteed worden op dit gebied, daar er ongetwijfeld goede krachten schuilen, die nog niet voldoende ontwikkeld zijn. Op de 100 Meter bleef Mej. Petiet (WILHELMINA) kampioene in precies denzelfden tijd als vorig jaar, 13 8/10 sec.
In vérspringen was mej. Petterson (ACHILLES) een athlete met toekomst, No. I met 4.95 M. (vorig jaar 4,67 M.). In speerwerpen was de kampioene van thans 3.36 M. beter dan vorig jaar. Mej. v. Driel (ACHILLES) wierp nu 23 1/2. Meter.
Hoogspringen was weer voor Mej. Petterson (ACHILLES) met 1.30 Meter, hetgeen weer 5 c.m. hooger dan vorig jaar beteekent.
Kogelstooten stond Mej. v. Driel niet af en zij stootte nu 9.68 Meter, tegen vorig jaar 7.36 M.
Discuswerpen bracht een verrassing door de overwinning van Mej. de Haan (E.M.M.) met 25.17 M., dit is bijna 4.50 M. beter dan 1933.
Over het algemeen zijn er dus betere prestaties geleverd dan in 1933 en op de meeste nummers zelfs met beduidend verschil. Het slechte weer van den tweeden dag heeft de prestaties nog iets gedrukt, anders zou er o.i. geen enkel nummer geweest zijn dat niet verbeterd werd
Zeeuwsche Omroep
Hallo! hallo! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten, in welken vorm ook, is geoorloofd.
Men meldt ons uit Kapelle. dat iemand, die pruimen wilde plukken als eieren zoo groot, uit den boom gevallen is en zich leelijk bezeerde.
Had hij toch maar gedacht aan dat mooie versje van Van Alphen: "Jantje zag eens pruimen hangen."
Het wachtschip Ramses te Ierseke is van zijn plaats gesleept voor de jaarlijksche schoonmaak.
Dat is de echte Zeeuwsche scboonmaak, die niets op zijn plaats kan laten!
Te Tholen is een bond opgericht, waar alleen zangvereenigingen lid van kunnen worden. Tien dezer lichamen traden reeds toe.
Tot gemeenschappelijken inkoop zal worden overgegaan van kanariezaad, Wyberttabletten en nieuwe noten!
Te Schore heeft de collecte voor den gewapenden dienst dit jaar zes gulden opgebracht. Alle jaren 'n draadje, geeft 'n knotje schietkatoen in een eeuw!
Onze correspondent te Biervliet seint ons, dat ook daar de ouden van dagen een toertje hebben gemaakt. "Daar er niet voldoende auto's waren," zoo heet het, "werden deze aangevuld met autobussen."
Dat lijkt ons nu niet de juiste methode om meer zitplaatsen te krijgen!
Te Heikant is er een demonstratie met 'n zeker soort zeeppoeder gegeven, waarbij waschgoed gratis gereinigd werd. De belangstelling was in ččn woord reusachtig. Het liep storm.
Het was dan ook bijna 'n jaar geleden dat de laatste demonstratie van dezen aard gebouden was.
Een provinciaal blad, dat veel voor de nieuwe spelling voelt, schreef de vorige week, dat de kermis-exploitanten te Middelburg zich erg "gehaasd" hadden, om een goede standplaats op de Markt te bekomen.
"Gebaasd" is beslist een goede overtreffende trap van haast, want wat is er nu haastiger dan een haas?
Twee Zeeuwsch-Vlamingen zijn betrapt bij bet smokkelen van een stier.
De kommiezen kregen, naar beweerd wordt, het delict in de gaten, omdat het beest met kop en stadrt uit het hengselmandje stak!
Men meldt ons uit Sluis, dat niemand iets geboord heeft van het zomeravondconcert der plaatselijke harmonie, omdat er geen ruchtbaarheid aan gegeven was.
Een harmonie zonder gerucht: gelukkige Sluizenaars!
Om brandgevaar te voorkomen, is het voorloopig verboden te rooken op den publieken weg, die door de duinen loopt.
Van overtreders zullen brandende sigaren en pijpen gedoofd worden. Vrijwilligers, die iets voelen voor dooven, worden opgeroepen.
Juist iets voor oor-artsen!
Hier is nu niets meer aanwezig. Tot de volgende week, dames en heeren!