Ons Zeeland 1934, Ons Zeeland Panorama, jaargang 1933, nummer 14, 31 augustus 1934
Bie ons op 't durp
't Is noe zowat den druksten tied bie ons op 't durp. Nie alleenig mie de boeren, mae die magge 't e, mie dat weer komt de boel droge binnen, en das vee waerd, en a de priezen noe ok maer een bitje goed bin, en d'r 'elpt de steun ok a wee an, dan komt er wee wa geld onder de menschen, en das noodig, wan 't is verschrikkelijk, zo weinig as de menschen nog kunne uutgee, dat 'oor je van al de wienkeliers, das waer. En mie ons, renteniers, is 't ok nie te best, wan je mo maer is mie land zitte, waer a je duzend gulden iepoteek 't met op gegeve 'eit, en 't wor verkocht en je kriegt er vuuf 'onderd vrom, of j'oudt 'et, en je man betael gin cent rente. Die grondpriezen bin ok vees 't ooge opgevoerd, dat lieken nae niks, maer alla, je doet er an mee.
En a je effekten 'eit, dan bi je glad in den aap gelezeerd, wan die loope zo vrom, da je ze bienae niet mi ziet, en da gae mae deur en dae kom gin ende an.
Afijn, maer over die drukte, das meest van de vremde die a d'r noe wee bin, en d'r bin d'r 'eel wat, vee meer as vlee jaere. D'r schient în 'Olland toch nog we geld te wezen, a je dat zo ziet, mae d'r bin vee menschen bie, die anders nae 't butenland gae, en die komme noe 'ier. Alles zit vol, en wulder zitte ok vol. Ja, je za zo zegge. 'oe komme m'n d'r bie, wan m'n e zo ies nog nooit bie d'and g'ad, mae da za'k je zegge.
Eestens kun m'n de centen best gebruke, en twiddens mot de vrouwe wat afleidienge e, zeit den dokter, en das waer, wan 't is toch nog glad nie 'eelegaere in order mie d'r.
Dust toen Kees Vreeke histere kwam en zee da d'n twi slaepers a, die a t'n nie berrege kust, en vraag of wulder ze niet woue neme, toen zeeje m'n mae van ja, en ze bin d'r noe, mae 't val glad nie mee. Den eenen is een wuuf zo vet a'k t'r nog nooite een 'e zien, e, mie ziede jeponnen en een kop mie 'aer waer a je van achterover valt, en zo'n bril op een stokje, en waer a dat vor dient, weet ik nie, mae uze mie je praet, dan kiek ze je d'r deur an, en dien a'ren das d'r vint, en da lieken we een toffe joengen, ie loop glad in 't wit, en rookt den 'eelen dag seharen van een dubbeltje.
Mae noe mo je gloove dat 't zweet op m'n kop staet. Dae net komt dat wuuf binnen, en ze zeit (ik za prembeere om 't op z'n 'Ollands te schrieve) terwijl ze m'n deur dat dienk op een stokje ankiekt:
Aha, een typerijter! Meneer is wel erg modern, het lijkt mij anders lang niet gemakkelijk, als je zulke stijve vingers hebt, niet Christiaan.
Christiaan, das d'r vint, mae die zeit: Ik vind het prachtig, dat men hier wat voelt voor het nieuwe.
En, zeit dat wuuf wee, wat schrijft u nu? Ik schrieve voe de krante, zeg ik, en ik gae deur. Dae gae ze op d'r achterste pooten stae, en ze kiek m'n an of ze m'n op wil vrete, en ze roept:
Mon Dieu (dat 'eit de meester m'n verteld, wat a dat is), waar moet het heen met onze cultuur, als deze paysans de pen gaan hanteeren! Ze docht da 'k et' nie verstond, mae 't was gin waer, ik verstond 'et best, en ik wier toch zo kwaed, en ik zee:
A julder mae wete, da je 't van de boeren motte e, en a wulder d'r nie waere, zouwe die van joe slag nie in de kraekende ziede loope, kiek!
Ze was nog zo gek nie, wan ze dee of ze d'r niks van begreep, en ze duisden zo langzaempjes an achteruut en den 'of in.
Mae Christiaan dien lachte en die gaf me zo'n knipoogje achter de rik van z'n vrouwe om, net of t'n zegge wou: m'n begriepe mekare. En da deje m'n dan ok.
Maer ik was toch kwaed, en ik bin 't nog, want a je noe toch menschen in j'n 'uus neemt en j'oeft 'et glad nie te doe, dan ku je toch verwachte, dazze d'r eige fersoendelijk gedraege.
En da zee ik tegen de vrouwe, en die vond 't ok, en die zee: das eens mae nooit mi, want ik e ok a lank a génogt van die kak-medam, en noe zu m'n blieje weze as de weke om is.
Afijn, tot kommende weke dan mae wee, en de groetenisse,
PIER VAN 'T HOF.
Zeeuwsche Omroep
Hallo! Hallo! hier de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten, in welken vorm ook, is geoorloofd.
Men meldt ons uit Goes, dat er bij de gehouden Mulo-examens een jongen optrad, die zoo weinig muzikaal was, dat hij op de vraag: "Wat is de Maastrichter Staar," antwoordde: "Een oogziekte."
Uit Vlissingen bericht men ons, dat de directie van het Grand Hotel Brittania in haar etablissement een druivenpers heeft laten plaatsen ter bevordering van de druiventeelt.
In de étalages van diverse winkeliers in huishoudelijke artikelen hebben wij citroenpersen waargenomen.
Of die daar ook neergezet zijn om het publiek op te wekken tot het telen van citroenen, konden wij niet te weten komen.
Aan de Zeeuwsch-Vlaamsche grens vroeg gister een commies aan 'n passant of hij deviezen-smokkelaar was, waarop de gevraagde zeer beleedigd zeide, dat hij wel eens gesmokkeld had, maar dat hij geenszins vies was!
Een provinciaal dagblad schreef naar aanleiding van het eeuwfeest der Domburgsche bad-inrichting, dat de P.E.Z.M. "den voorgevel van de Ned. Herv. en den toren in floodlight liet zien."
Voor den toren maken wij ons niet bezorgd, maar wanneer de bevoorrechte menschen geen zonnebril opgezet hebben, zullen hun oogen bij die neusbelichting toch wel geleden hebben!
Mert meldt ons uit Sluis, dat de opbrengst der collecte voor verwaarloosde en misdeelde kinderen de som van f 17 heeft bedragen.
Het komt ons voor, dat men te Sluis alle collectanten rangschikt onder de categorie van menschen die om 'n cent loopen!
Uit Ierseke seint men, dat een Duitsche doctor in de oudheidkunde opgravingen onder Oud-Nieuwland deed en het succes had, een portemonnaie met f 2.25 inhoud te vinden.
Van een Poolschen zakkenroller, die op de electrische tram in Amsterdam werkte, was de buit heel wat grooter!
Te Bruinisse is bij een ingezetene brand ontstaan in de linnenkast, omdat de vrouw des huizes met een brandend lucifertje naar een rekening zocht, die ze voldoen wilde. Ook bij het betalen van schuld moet men niet te vurig zijn.
Een inwoner uit Terneuzen, die met zijn kano naar Amsterdam wilde, is vorige week bij Stavenisse al omgeslagen en door een bottertje naar Zierikzee gebracht.
Zulk soort korting had hij wel niet gedurende de Nederlandsche reisweek verwacht!
Onze correspondent te Middelburg bericht, dat men onder den rook der hoofdstad vleesch met een luchtje in beslag genomen heeft.
En dan zegt men nog wel, dat rookvleesch niet bederft!
Autoriteiten te Vlissingen hebben met veel officieel vertoon een badhuis geopend en kwamen tenslotte in het ketelhuis terecht, waar de eere-wijn opgedronken is.
Dat er ook ketelmuziek gemaakt is, kan ontkend worden!
Uit Hulst seint men ons veel bijzonders over 'n aanstaanden varkensfokdag. Medewerking van talrijke organisaties en gemeentebesturen is verzekerd en tegen het einde zullen de slagers een demonstratie geven.
Dit laatste is beslist noodig, want als alles aan het fokken slaat, zou er, zonder slagerlijk ingrijpen, weinig van de teeltbeperking terecht komen!
Tot de volgende week, dames en heeren!
Zeeuwsche Sport
Koning voetbal vraagt weer de aandacht. Op een enkele uitzondering na bestaat er in Zeeland jammerlijk weinig belangstelling voor de zomersporten. De voetbal rolt den heelen zomer door. Op hct gebied van zwemmen, wielrennen, athletiek krijgen we een enkele maal eens iets bizonders, maar overigens kunnen ook deze sporten geen blijvende attractie vormen, aangezien onze provincie nu eenmaal op allerlei sportgebied een voldoende aantal uitblinkers mist, met uitzondering wat Zeeuwsch Vlaanderen betreft van de wielersport, die daar dan ook blijft trekken.
Maar zoo stonden we voor het feit dat we zonder sportpagina waren gebleven, als we niet reeds nu in Augustus onze aandacht hadden laten gaan naar de twee internationale voetbalwedstrijden te Vlissingen en Middelburg, die als oefenwed- strijden voor het komende seizoen van belang zijn, maar op het publiek, dat zeer slecht opgekomen was, geen indruk schijnen te maken.