Ons Zeeland 1934, Ons Zeeland Panorama, jaargang 1933, nummer 20, 12 oktober 1934
STADSWEE ....
't Goesche marktplein is een baaierd:
putten, hobbels, stof en zand;
't Is het akeligste plekje
van geheel Zuid-Beveland!
In een stad die zich ontwikkelt,
hoort een derg'lijk marktplein niet;
Daarom wilde nu de Raad een
einde make' aan dit verdriet.
En men kwam (ditmaal héél vredig)
tot een Raads-bestraat-besluit;
Maar toen kwamen vlug de staten,
en zij bliezen 't lichtje uit! -
't Was niet noodig, want de Goesche
menschen houden van het slijk,
En zij voelen zich bij putten,
stof en zand en modder: rijk!
Laat nu ook de straat verzakken,
plant: geen boom of struik meer aan;
Het is crisis, crisis, crisis;
Laat ons àl in lompen gaan!
Pessimisme zonder reden,
dat slechts zwarte spoken ziet;
Eclipseer uit 't mooie Zeeland,
of wij sterven van verdriet!
Bij de blijde inkomste van den Zierikzeeschen burgemeester, komen en gaan
Op elk gebied treffen wij 'n voortdurend komen en gaan, maar soms zien wij, dat het komen en gaan niet voortkomt uit toevalligheden, vooral dan niet, wanneer een geheele generatie aan de beurt komt om haar plaats in het openbare leven te verlaten. En momenteel beleven wij dan in Zeeland het gaan van vele burgemeesters. Grooter dan gewoonlijk is dit jaar het verlies dat Zeeland treft.
Vele belangrijke gemeenten hebben in den loop des jaars hun burgervader verloren, of zullen dien verliezen.
Wij denken aan Zierikzee en Goes, aan Veere, en aan meerdere kleinere gemeenten. En er staan er nog meer op de nominatie!
Vele afscheidsplechtigheden, en, als gevolg, veel inhuldigingsplechtigheden, staan op het programma.
Zeeland is in dit opzicht der traditie trouw gebleven. Het stelt prijs op het behoud daarvan. Indien bij de intrede van een nieuwen burgervader de heele gemeente samenstroomde aan den rand van haar gebied, om daar den functionaris te ontvangen, was dit een symbool van goeden wil,van de zijde der bevolking gegeven, en ernstig bedoeld.
En nog gebeurt het in de meeste Zeeuwsche gemeenten zoo. Niet den ambtenaar wordt een feestelijke ontvangst bereid, maar den burgervader, vader der gemeente in den waren zin des woords.
Zeeland stelt bijzondere eischen aan zijn burgemeesters, zij worden in de dorpsgemeenschap opgenomen als een lid, en daarom ook valt het persoonlijk leven des burgervaders niet buiten de aandacht en belangstelling der gemeente. Dikwijls is het gebeurd, dat nieuw benoemde burgervaders deze belangstelling verkeerd opvatten, of dat zij zich hieraan wilden onttrekken. Dit kon aanleiding geven tot misverstanden, welke onaangename gevolgen hadden.
En hoewel wij niet willen pleiten voor het monopolie van Zeeuwen voor het burgemeestersambt in Zeeland, stelt dit ambt in deze provincie toch wel als eerste voorwaarde aanpassingsvermogen aan het Zeeuwsche volkskarakter.
De verdienstelijke oude garde heeft haar taak volbracht en gaat heen. Met de waardeering, met de beste wenschen der Zeeuwsche bevolking!
En stad en dorp vieren feestelijk en plechtig de inkomst van den nieuwen magistraat, wien, hoe onbekend ook nog, reeds dadelijk de hartelijkste tegemoetkoming betoond wordt.
Zeeuwsch kattekwaad
Als we de Zeeuwsche jeugd buiten bezig zien, dan denken we dikwijls met een zonnigen glimlach terug aan onze eigen zorgelooze jeugd.
Niet openlijk, dien glimlach laten we vooral niet te veel zien, nu we deel uitmaken van het leger der volwassenen, dat zich tot taak stelt op te treden tegen het euvel van het kattekwaad.
Maar er zullen er onder de opvoeders zeker velen zijn, die, wanneer zij de jeugd een afstraffing of berisping toedienen, zich geweld hiertoe moeten aandoen; barsch klinkt de straffende en vermanende stem, maar in de oogen twinkelt iets guitigs: goed maar, dat de jeugd daar niet zoo op let!
Het platteland heeft zijn eigen kattekwaad, grootendeels van onschuldigen aard.
Er behoort op de eerste plaats toe het loopen over verboden grond. Wat is fijner dan het bekende bordje: verboden toegang, Art. 461 W.v.S. eenvoudig te negeeren, en met een hoogen rug er voorbij te stappen, alsof het je niet aangaat? Breed is de weg, uitgestrekt zijn de weiden, waar je wel mag loopen, maar daar wil je het niet, want het is juist de sensatie van een onverwachts achter je aan zittenden koddebeier, die het verbodene zoo aantrekkelijk maakt. Laat overal de waarschuwingsborden weg, en de grond zal onbetreden blijven!
Verder gaat het zoeken naar eieren, stroopen soms. En vergeten we niet het vuurtje stoken, dat zoo bar veel aantrekkelijks heeft!
Het verbodene trekt. Ook in de stad. Het schommelen op stoepkettingen, het hangen in portieken waar men niets te maken heeft, het loopen door parkgedeelten, die niet toegankelijk zijn voor het publiek, het voetballen, daar, waar het verboden is bij de jeugd is dit alles schering en inslag. En dan de waterkant met zijn vele mogelijkheden, welkome plaats van vertier!
De jeugd is altijd in actie; ontelbaar zijn haar mogelijkheden en verlangens. Want ook de jonge mensch wil zijn energie ontplooien, zij het op een andere en meestal minder productieve wijze dan de ouderen! We moeten kattekwaad dan ook niet zien als het gevolg van een z.g. slechte karaktereigenschap. Zeker, er is kattekwaad: dieren kwellerij, enz., dat niet streng genoeg gestraft kan worden, maar het doorsnee-kattekwaad, zooals wij allen, u en ik, dit hebben gekend en bedreven, is van onschuldigen aard en geen aanwijzing voor de toekomst.
De jeugd wil handelen, zij wil actief deelnemen aan het leven, zij het op hààr manier. Zij zit halve dagen op de schoolbanken, en daar buiten is het: bruisende leven met al zijn verlokkingen! Dus: nauwelijks gaan de deuren open, of zij dromt naar buiten in een wilde warreling.
Dan breekt het katte kwaad los.
We willen er geen lans voor breken. De jeugd, en helaas in het bijzonder de Zeeuwsche (het moet gezegd, willen we eerlijk zijn), houdt er soms eigenaardige methoden van vermaak op na, die niemand zal kunnen apprecieeren. Maar het gewone kattekwaad is verklaarbaar, het dient ingetoomd en er moeten deugdelijke grenzen gesteld, maar dit moet niet leiden tot het opvoeden der jeugd in een saaiheid, die met jeugd niets te maken heeft!
Zeeuwsche Omroep
Hallo! hallo ! hier is de persdienst van den officieelen Zeeuwschen Omroep. Het verder vertellen van deze berichten, in welken vorm ook, is geoorloofd.
Men meldt ons uit Goes, dat de burgemeester een aanmoedigend inleidend woord heeft gesproken op de bijeenkomst waarin met een nieuw warm water-apparaat werd gedemonstreerd.
Nu, dank zij het gemeentebeleid, de belastingbetalers aanhoudend zoo geschoren worden, kan men dit niet anders dan buitengewoon welwillend en attent noemen.
Uit Kortgene ontvingen wij het bericht, dat het plaatselijk muziekgezelschap gedurende dit seizoen niet minder dan zeven concerten in de tent aan de Voorstraat heeft gegeven.
Om de waarde van de woningen in die straat niet al te veel te verminderen, overweegt men om het volgend jaar de concerten op een andere plek te geven.
Op geestdriftige wijze heeft Zierikzee zijn nieuwen burgervader ingehaald. Er was zoo'n animo, dat de harmonie zelfs na haar ontbinding voort ging met musiceeren. Bovendien was het Havenpark verlicht met vetpotjes, die men met toestemming van de Crisis-zuivelcentra1e ronder gelei-biljet had mogen ophangen. Eerst had men nog aan vleeschpotjes gedacht, maar Egypte was net door zijn contingent heen.
Uit een dorp in Zeeuwsch-Vlaanderen seinde men ons, dar na dertig ambtsjaren de petroleumbezorger van de Automaat aftreedt en dat zijn zoon hem opvolgen zal.
De tronen in Europa wankelen niet zoo erg meer als een vijftien jaar terug!
Te Hulst is een groot buurtfeest gegeven, bestaande uit jo-jo-wedstrijden, mastklimmen en serieus wandelen. Bij dit laatst nummer moesten eenige verliefde paren, wegens overtreolng der spelregels, uit de baan verwijderd worden.
De Vlissingsche recherche heeft een jongeman aangehouden, die er zijn werk van maakte, bij goudsmeden ringen te stelen.
De politie-rechter heeft den schuldige veroordeeld tot het lidmaatschap van een gymnastiekvereeniging, die met het werken in de ringen naam heeft verworven.
Te Middelburg is men bij het graven op het Schuttershof-terrein gestooten op een serie geraamten.
Dan moet men nog zeggen, dat onze oude schutterij-mannen niet op hun post durfden te sterven!
Te Nieuw Namen is bij een werkman, die zijn niet geheel gedoofde pijp bij zich had gestoken, een begin van brand ontstaan, dat door zijn huisgenooten gelukkig tijdig gebluscht kon worden.
Dir is de eerste jasbinnenzakbrand in dit deel van Zeeuwsch-Vlaanderen. Ter gelegenheid van dit feit zal men een gaaibolling organiseeren.
Bie ons op 't durp
Toen à m'n dan op dien wigt stienge, was 't zovee doenker, da je niks kust zie, en voetje voe voetje beguste m'n mae te loopen, en 'and in 'and, en de wuven waere toch zovee benauwd. En 't dierden nie lank, of Kee gaf een iesselijke scbreeuw, en Flupje brulden: ze lei in de dulve! en ze lag ok in de dulve, en j'oorden ze ploetere as een ende! En Fulpje riep: ik sprieng ik t'r in! Mae da dee d'n nie, mae da dee d'n nie, en de vrouwe riep: steek dan toch is een lusjefer of, en ik dee 't, en ik zag niks, want die woei trek uut.
Mae toen 'oorden m'n Kee roepe: ik bin d'r a!
Mae toen a m'n vroge waer azze dan was, toen bleek 't, dazze d'r an den verkeerden kant uut'ekrope was. Ja, wat toen?
Je mo mae deurloope tot a je an een 'ekkendam komt, zei ik, en da vonde d'aere ok, en zo liepen m'n, mae Kee die liep mae te julen da t'r glad gin 'ekkendam was, mae eindelienge kwam d'r dan toch een. En ik wou ze 'ellepe, mae de vrouwe riep: dienk jie liever om j'n goeien goed! dust duisden ik mae wee, en toen dee Flupje 't, en m'n waere wee vereeningd.
Bn kiek, m'n a nog gin vuuf stappen 'edae, of m'n zagge licht, a was 't dan mae een vreed klein lichje.
Bn da kwam van een 'uusje, zo mae een klein kot, mae ies is beterder dan niks, dust wulder d'r toch maer an'eklopt, en d'r dee een vint open, en m'n kuste in den 'uzen komme, alleenig Kee nie, wan die most eest ander goed antrokken.
Noe, en 't waere beste menschen. wan m'n kuste trek bluve slaepe, en dat e m'n 'edae ok, en den aeren dag bracht die vint ons nae 't stetion, en daer e m'n den trein 'enome, en zo bin m'n thuus 'erocht.
Maer ik zee: da's eens en nooit mi; ik bedanke je, om mie je vrouwvolk op reize te gae, die bin trek van d'r trimmentaenen, en dan stae je d'r mae voe.
Afijn, 't is 'ebeurd, en van de Jaerbozze e m'n dus nie vee 'ezie, en 't 'ei vee geld 'ekost waer a niemand ies an g'ad 'eit.
Mae de diengen die a 'ebeurd bin, bin 'ebeurd. Dus dae 'zwiegen m'n mae over. Onze burgemeester gae mie drie maenden vort, naer een grootere gemeente, en da verdient 'n ok.
Bn noe wil Kees Kernaalje, den secretaris, die wil burgemeester worre in z'n plekke, en das noe tot daerentoe, 'oewel de vint te stom is om voe den duvd te dansen, mae noe loope ze mie een lieste, waer a je zo 'ezeid je poot op mo zette, om te teekenen, begrip je, en da doe 't nie. Zukke diengen, dae bin 't tegen, omreden d'r dan vee menschen 'edwonge worre, da begriep. Mae ik gloove nie, da de vint t'r komme za, dus bin 'k wee geruste. Afiin, m'n 'ouwe d'r mee op, en ik gae je groete!
Tot kommende weeke,
PIER VAN 'T HOF.
Zeeuwsche Sport
Een druilige, droevige vcetbalzondag. De eerste met een niet-zomersche temperatuur, als om ons te nerinneren aan de komst van den winter.
Voorbereiding op koude en natte uren in wind en regen op vaak onbeschutte velden. Dwazen gescholden te worden, omdat we ons dat alles zullen getroosten terwille van de bekoring, welke het voetbalspel voor ons heeft, zien we als ons voorland. Noem ons nog iets anders, dat in staat is, vrijwillig duizenden menschen zich te doen blootstellen aan de vaak meest onaangename weersgesteldheden. Voetbal kan dat doen, voetbal heeft die macht.
Als we beginnen met de derde-klassers, dan zien wij reeds een paar verrassende uitslagen, tenminste -we wijzen er nogmaals op - als onze berichten, op Maandagochtend heel in de vroegte ontvangen, juist zijn.
Hoofdplaat zou namdijk Breskens geklopt hebben en dit doet ons al weer twijfelen aan de juistheid van onze berichtgeving. Toch is het mogelijk, omdat deze wedstrijd welhaast als een plaatseljke ontmoeting is tusschen twee oude Z.V.B.-rivalen. Dan den uitslag er bij beschouwend, 2-1, kan men zich wel 't verloop van dezen wedstrijd ongeveer indenken. Wat Breskens eigenlijk in zijn mars heeft, hebben we tot heden niet kunnen ontdekken. Vlissingen 2 bezocht den jongsten Oostelijken K.N.V.B.-er in het Zeeuwsch-Vlaamsche land en kreeg amper aan met 0-1 op zijn kop. Sluiskil schijnt het met de kleinst mogelijke cijfers voor elkaar te willen brengen. Toch zien we voor Sluiskil de toekomst niet al te hoopvol in. Deze vereeniging speelt n.l. met slechts één elftal in den K.N.V.B. en heeft geen reserve-elftal ter beschikking. Wij hebben nog nooit gezien, dat een vereeniging zich op deze wijze kon handhaven. Sluiskil heeft geen toekomst op deze manier en wanneer er in dezen toestand niet spoedig verandering komt, kon wel eens spoedig blijken, dat de ovegang naar den K.N.V.B. een fout is geweest, welke de vereeniging het leven kost.
Axel, vorig jaar nog de concurrent van Terneuzen I, moest zich dit jaar tevreden stellen met Terneuzen 2 als tegenstander. Het werd op het Terneuzen-veld een klinkende Axel-overwinning. Dit is Axel ook verplicht geweest te bewerkstelligen, omdat men het vaste voornemen heeft, tot het tweede-lassedomein terug te keeren. Kosten noch moeiten worden gespaard om het zoover te brengen. Een verlichting op het veld voor avondtraining en een Belgische trainer zijn de eerste maatregelen, welke Axel genomen heeft om het verloren terrein te heroveren. Met een trainer en licht zijn we er evenwel nog niet. We hebben nu nog noodig menschen om getraind te worden, die ook trouw opkomen en dan een "getraind elftal, dat doelpunten maakt en voorkom!". Maar zoover zijn we nog niet.
In het Goesche land vond het eerste treffen plaats tusschen twee plaatselijke rivalen, t.w. Goesche Boys en Goes. Dat Goes nog de meerdere zou blijven, was wel te voorzien. Een sprekende uitslag, 4-0, voor de oudste Goesche club was het resultaat. Voorloopig behoeft Goes zich nog niet al te erg te verontrusten dunkt ons, en het kan slechts verlies of minder toevloed van spders zijn, dat de oudste Goesche als nadeel van de concurrentie zal voelen.
Tenslotte nog Zeelandia 2-R.C.S., waarin laatstgenoemde de meerdere bleef. De ZeeIandia-reservisten hebben een niet te sterke ploeg en zullen nogal eens een bittere pil te slikken krijgen, dunkt ons. R.C.S. althans beet flink van zich af en versloeg de Zeelandianen met 5-2. Het begin was voor R.C.S. niet zoo fortuinlijk en de ruststand 1-1 was nog niet beslist bemoedigend. De Racing begon de doelpuntenrace echter pas na de rust.
Een minder normaal verloop toonen de uitslagen van de tweede klasse. Wat het meest verrassend is, durven we niet te zeggen. Welke Zeeuwsche club de mooiste prestatie leverde, weten we niet. Zeelandia heeft in ieder geval wel voor de verrassing gezorgd van een 3-2-overwinning op R.B.C., dank zij een technisch beter spel. Onze veronderstelling, eenige weken geleden geopperd, dat Zeelandia het wel doen zou in de tweede klasse, wordt meer en meer bewaarheid. Toch moeten de spelers nog eens geducht onder handen genomen worden, want hoewel we weten, dat recensies nogal eens door een gekleurden bril bekeken zijn, lezen en hooren we te veel van 'n forsch, liever tè forsch, Zeeiandia-spel en, zooals Zondag weer bleek, dit kost spelers.
Terneuzen heeft het niet minder willen doen en het eens zoo sterke T.S.C. in eigen huis veslagen. Een 3-1 uitslag mag er zijn en het is slechts te hopen, dat dit het begin is van een overwinningenreeks der Terneuzen-elf.
Baronie sloeg Alliance met 6-3 en daarmee is wel bewezen, dat Alliance niet tot de sterksten behoort. Toch blijft het een ploeg, waar rekening mee gehouden djefrt te worden, daar het ons zoo toeschijnt, dat het een staartclub met felle uitvallen gaat worden.
Breda en Dosko deelden den buit, nadat Dosko met 2-0 de leiding had genomen. De Bredanaars hebben door hun geweldig enthousiasme althans één punt weten te redden.
De belangrijkste Zeeuwsche ontmoeting bewaarden we tot het laatst: Middelburg-Vlissingen. Even onverwacht als overrompeld als het spel van Vlissingen was, even onverwacht en overrompelend is de uitslag. Niemand zal al naar gelang hij Vlissingen- of Middelburg-supporter is, zoo optimistisch of pessimistisch geweest zijn, dat hij een 4-1 nederlaag voor Middelburg heeft durven verwachten. Dat de strijd zwaar zou zijn. Wist ieder, doch dat Vlissingen zich van een zoo goeden kant zou laten zien, verwachtte niemand. Middelburg heeft zich totaal laten overdonderen door een enthonsiast spel van Vlissingen, dat lang niet van slechte kwaliteit was. De overwinning is ten volle verdiend en als Vlissingen zoo blijft aanpakken, zullen de overwinningen talrijk zijn. Middelburg daarentegen is de illusie van een mogelijk ongeslagen kampioenschap armer geworden. Vaak spreekt men van een rammelend elftal, doch ook daarvan kon men Zondag niet meer spreken. Vlissingen speelde het grootste deel van den wedstrijd en Middelburg kon heen en weer sjouwen en toekijken. Alleen toen Vlissingen een punt in eigen doel bracht, leefde Middelburg wat op, doch 't was van korten duur. Naast een totaal uit vorm zijn van de meeste Middelburg-spelers, ligt de oorzaak ook voor een groot deel in de voorhoede, welke niet stevig genoeg speelt om een achterhoede als de Vlissingscbe te kunnen passeeren.