Ons Zeeland 1934, Ons Zeeland Panorama, jaargang 1933, nummer 39, 23 februari 1934
Nae Stad
Jans van Harreman van Keetje,
die gong diene in de stad;
Wan ze 'ieuw zo vee van groot'eid,
en ze wist nie 'oe ze 't 'ad:
't Was een 'uus mie achttien deuren,
zeven trappen an mekaer;
Das de groot'eid voe wie diene,
wan je bin t'r nooit mi klaer
Mae ze wou 't voe tuus nie wete,
wan die 'adden 't of-'erae,
en noe dee ze mae ver'aelen,
wan 'et kust nie mooier gae!
Toen ze 't nie mi vol kust 'ouwe,
'ieuw ze toch d'r groozig'eid,
en ze kwam mie gauw te trouwen
in nog grooter naerig'eid.
Kwam ze dan is in d'r durpsje,
we, dan riep ze: mensch nog toe,
'k snap nie, 'oe je 't 'ier kan 'ouwe,
ik gae gauw nae stad wee toe!
Mae da spul da kust nie dure,
Jans d'r vint was werkeloos,
en mie alderleije finten
kwam t'n terechte in de doos.
Noe dien lans wee in d'r durpsje,
bie een boer in 't achterland,
en de groot'eid van de stejen
is voe altied an de kant ....
Voorjaarshymne ....
Een nieuwe lente en een nieuw geluid?
Neen, 't is het trammetje, dat hijgend fluit,
en voort kruipt langs de nog steeds kale wegen,
die nog maar steeds geen nieuwe klinkers kregen!
Gedeputeerde Staten hooren het voorjaar ook komen,
maar zijn blij als ze zien naar de bladerlooze boomen,
en denken: het is gelukkig nog maar Februari,
misschien helpt Mei de schatkist wel uit de penarie!
Want het is zeker, dat vooral de heeren
zeer nuchter op de lente reageeren ....
Inplaats dat zij om groen en bloemen vroegen,
nemen zij daarmede niet graag genoegen.
Ze vragen niet naar vogels, die zoo lustig kweelen,
maar: hoe kom 'k zonder halsbreken naar klein-Abeele?
Ze vinden 't wel mooi als groen langs de wegen wil prijken,
maar denken met angst aan het slechte zicht bij Krabbendijke ....
Anderen zouden zich wel aan vreugde te buiten gaan,
zagen zij niet in 't verschiet de voorjaarsschoonmaak staan,
dreigend met bezemen alles eens lekker te keren,
en de woede der mannen met moed en beleid te trotseeren!
Deze bittere pil moet geslikt, er valt niet aan te ontkomen:
stofwolken worden gejaagd door het eerste groen van de boomen.
Velen, de vrouwen vooral, snuiven met half januari
een neusvol Noordenwind en roepen met veel bombarie.
Ik ruik het voorjaar al, er hangt een lucht van seringen,
en hoort toch eens hoe de lieve vogels al zingen!
Ze grijpen al jubelend in den grond naast hun duivenhokje,
en roepen vol trots: kijk, daar heb je het eerste klokje!!
Het blijkt dan bij nader inzien een koolstronk op jaren,
maar wat hindert dat, men moet toch den schijn bewaren?
Een juffrouw, die zich verveelt, gaat ijlings bloemetjes zaaien,
en loopt met een opgestroopt en rok door den moddrigen tuin te baaien
als oefende zij zich reeds voor een dagje Zandvoort-aan-zee;
U ziet het: de lente maakt iedereen tevree !
De schooljongens laten vol trots hun winterjassen al hangen,
en zelfs een meneertje laat zich zoo door de voorjaarskou bevangen.
En een ieder praat over LENTE, die komt, en in alle kranten
roept men reeds in 't blijste koor van de komst der afgezanten.
Maar als dan weer Maart komt met zijn geniepigste vlagen,
durft naar de komst van de lente geen enkel mensch meer te vragen.
Ieder loopt weer zwijgende in zijn warmen duffel te schuilen;
En de juffrouw die haar bloemen had buitengezet, kan van schrik nu wel huilen!
Alleen, als hadden booze demonen het zoo beschikt,
zijn de huisvrouwen fel uit haar winterslaap opgeschrikt;
En omdat de wereld door zon, licht en warmte vernieuwd wordt,
nemen zij daaraan ten spoedigste deel met veger en schort.
Zoo ziet men, hoe het zonnigste jaarlijksch gebeuren
heele gezinnen wreed uit elkander vermag te scheuren.
Zoo gaat het, zoolang wij beschrijden de aardsche banen,
Geen vreugde, of in een hoekje val/en wat stille tranen ....
En als dan de lente werkelijk komt met bazuinengeschal,
dan zegt ieder verwonderd: is 't werk'lijk zoover al?
Men kijkt dan naar buiten en is door de komst zoo verwonderd,
dat groen en festoen en geschal en gezang hem compleet overdondert!
Gij, lezers, kunt nog misschien uit deez' regelen leeren,
welk een zonderling wezen de mensch is, de lent' te begeeren ....
Wanneer zij niet komt, is een ieder op slag verontwaardigd,
maar als zij er IS, wordt zij eerst met geen enkelen blik verwaardigd!
Maar nu het nog tijd is, verzoek ik u allen, benut de momenten
die komen gaan met de komst van de stralende Lente!
POLDER-MISÈRE
(De polderbesturen houden geen maaltijden meer)
Weg, feest'lijkheid van vroeger dagen!
De open tafel is niet meer
De crisis komt ook ons belagen;
Geen pot, dus ook geen potverteer!
De armoe hapt naar alle dingen;
Zij spaart den stads- noch buitenman,
Weeklagend kan men handenwringen,
Daar wordt men toch niet beter van.
Geen koffietafel meer, die spijzen
De hongerig geprate maag;
Géén port, geen bier en geen sigaren;
De armoe grijpt ons in den kraag
Vaarwel, 0 vette tafeluren,
Waardoor vergaad'ren werd tot sport;
Wij zullen 't hongerig verduren
Wat al ~ dan niet - besloten wordt!
Eén voordeel biedt nochtans dit schrappen
Van 't eetfestijn, want het is wis,
Dat zeker niemand weer zal lappen;
Vergaad'ren tot het avond is!
Bie ons op 't durp.
Noe is 't a de vuufde weke a Sjek t'r is, en ie schient t'r nog me genog van t'e. Maer ikke dan we. A'k zo is vraege wat a t'n eigentlijk van plan is, dan zei t'n, a t'n 't me en weet, en kiek, das noe toch nie zaekelijk, en zo onverstandig most 'n noe toch nie weze.
En dan ineens staet t'n 's merreges vroeg op, en dan pakt t'n de biezen voe een paer daegen of een weke of zo, en dan zei t'n tegen niemand waer a t'n nae toe gaet.
Da bin van die diengen die mien glad nie bevalle, wan a je noe bie iemand zo over de vloer bin, dan doe je toch zo nie.
Maer ik mot toch ok zegge, dat t'n ok we is anders uut den 'oek kan komme. Zo bracht t'n voe de vrouwe van de weke een kittik mee, van echt zulver, een vreed mooi dieng, mae toen 'n 't gaf, zag t'n pas, dat de vrouwe in den dracht is (zee t'n), en da je toch bie je musse gin steesse kittik kus draege.
Gae dan toch op z'n burgers, zee Sjek, wat is dat noe voe een dracht mie al die keuzen en 'aeken en kraelen!
Mae de kittik gaf t'n toen maer an Trei, en die was t'r blieje mee, en de vrouwe was toch ok blieje, en zo had t'n d'r twi blieje voe 't zelfde geld, en das goekoop, da mo'k zegge.
Mae noe kwam ik gisteremiddag tuus, en 't was a zo'n bit je schemerdoenker, 'oewè, ik mo zegge da de daegen a aerdig lenge, das waer, en ik komme in de keuken, en dae zit een wuuf da'k glad nie kenne.
Goeiendag, zeg ik zo, is de vrouwe d'r nie, of zit je te wachtent Pier, zee ze, en ze kiek m'n an mie zukke koeie-oagen as schutteltjes zo groot, Pier, ikke bin je vrouwe, ken je me nie mit Hoster-an-de-waereld, vrouwe, bin jie 't t Wat 'ei je noe an je kop 'aeld t riep ik. Ja, 'oor is 'ier, zee 'eur, maar 'eur schaemden d'r eige toch een bit je, ik bin maer op z'n burgers gegae, wan da lieken mien toch beterder.
Vrouwe, bin je zot! riep ik, mensch, je lieken we een verkleurde papegaaie!
Glad gin waer, 't stae mien goed, zee 'em, en ze begust bienae te schreeuwen.
Kiek dan mae is in de spiegel, zee ik, mae da wou ze nie en ik kree meelie mie d'r, das waer, wan wa zo'n oud wuuf toch nie a in d'r kop 'aelt, kiek, dae stae je gewoon verstomd van. Zukke finten op j'n ouwen dag dae mo je nie over dienke!
En 'eur zee niks mi, en ze gieng de keuken uut, en ik keek t'r achteran, en ik kust a niks anders zegge as: bel, bel, en da zee ik dan ok, en we tien keeren achteran mekaer, wi je dat we gloove?
Wan 't mensch zag t'r uut of ze deur een wrienger g'aele was, en d'r 'aer 'ieng bienae op d'r rik, en zo'n flodder van een 'epon, die op d'r schoeren mie ubbels en bubbels zat da 't vreed was, en dan zo'n riem om d'r buuk, en da stae glad nie. Nee, wan das noe eigentlijk gin onderwerp om 'ierzo te bespreken, maer onze wuven drage gin kerset, en dan ku je op j'n ouwen dag nie ineens in een aer tuug pe loope, da begriep je.
En ziede kouses a ze ok aan, mae z'ei spataeren, noe, da kom meer voor op die leeftied, en 't is gin schande, da zou 'k nie wille zegge, mae 't stae nie mooi deur da ziede spul, da kan 'k je we vertelle.
En dan a ze schoenen an mie 'oage 'aksjes, en dae stuukte ze mae mee hins en de weer, en 't was gin gezicht, wan ze kust t'r bienae me op verruut.
Afijn, afijn, ik wist nie waer a'k bluve moest, maer ik bin toch een bitje kwaed ok, wan dat 'ei je noe, a je j'n 'uus voe de fermielje openzet. En ik vraege mae: ik e d'n d'r in, maer 'oe kom ik t'r oft
Ik bin in staet om die vint de deure uut te gooien, a dat nog lange zo diert, das vast. En a je d'r kommende daegen van in de kranten leest, dan mo je mae trek diente: das Pier, die 'ei z'n eige me mi kunnen 'ouwe, ja, das vast!
En dan mot 't nog zukken mooien weertje weze, 't is kepleet voorjaer, en de hoomen in den 'of loope a uut.
En niks koud, glad nie, en 't lieken we of 't April is.
Noe ka je d'r niks van zegge, wan d'r kan nog vee komme voe a 't Mei is, maer alla, wa m'n g'ad e, emme g'ad, das waer, en ik bin a lank a blieje, wan noe kan 'k teminste de deure is uut, a 't al te bar wordt. Alle menschen, 'k za mae prembeere om berustieng te vinden, mae makkelijk gae 't me, da ku je we begriepe.
Tot kommende weke,
PIER VAN 'T HOF.
CRISIS
Wa Moei Jane d'r van zee:
Crisis? Mensch, d'r is gin crisis,
En malaise? Bi je zot!
'k E m'n verksje an de zolder,
én m'n butter in de pot.
't Is zo erg nie az ze schreeuwe,
mae de menschen bin verwend;
En je zou we anders praete,
a je den ouwen tied 'ekend.
Errepels kus je dan kriege;
's Merreges en 's 'aeves laet
net je buuk vol, 'k za mae zwiege,
anders wor ik nog vreed kwaed.
Noe 'ei ieder nog te eten;
Stae de maegen soms nie stief,
we, dan kom dat deur de wuven,
die 'ange alles a_n d'r lief.
Nie mi spaere, 't al verleve,
in den goeien tied mot 't op;
Gooie ze mie 't geld, en e ze 't
allegaere in d'r kop.
Ik zeg ik: wor mae wee zunig,
spaere mo je mie fesoen;
Elk een hulden, en we komme
an 't tekort van zeven miljoen,
O mae!
Wa Pier d'r van zee:
Moei die kan we lekker klesse,
mae da klessen kos gin geld;
't Is we makk'lijk zo te wezen
a je 't nieuwe nie mi telt.
Wulder bin een bit je anders,
leven nie mi in een kot;
Wulder e~sche gin miljoenen,
mae toch we een menschelot.
Daevoe is 't voe ons we crisis,
wulder van den nieuwen tied;
En zo 'open m'n op beter,
wan zo raeke m' alles kwiet.
Zeeuwsche Sport
De districtswedstrijden, welke j.l. Zondag in Den Bosch gehouden zijn, waren oorzaak, dat het aantal eerste-klasse wedstrijden heel klein was. Daarom is de oplossing van kampioenschap en degradatie in het Zuiden geen stap opgeschoten. In dit verband kunnen wij even wijzen op het programma voor a.s. Zondag, dat al heel zonderling in elkaar zit, tenminste als er in den loop van deze week geen wijzigingen in gebracht worden. Middelburg zal tegen Bleyerheide spelen, terwijl N.A.C. en N.O.A.D. vrij zijn. Zoodoende krijgt de Zeeuwsche ploeg weer een voorsprong in wedstrijden op beide concurrenten. Dit is niet juist, omdat het anders kan, door b.v. N.O.A.D. tegen N.A.C. te laten spelen. Het meest gewenscht is het in ieder geval om de concurrenten, hetzij voor onderste of bovenste plaats, steeds zooveel mogelijk op te laten gaan.
Is er voor de Zeeuwsche voetballiefhebbers eenig belang geweest bij de districtswedstrijden van j.l. Zondag? Het eenige is het meespelen van den Middelburg-middenvoor Vogel. De critieken zijn weinig zeggend, doch er valt uit op te maken, dat hij niet heeft uitgeblonken, maar ook niet hopeloos gefaald. Het eenige doelpunt, dat de Zuiderlingen in den eindstrijd tegen de Noordelijken maakten, pleit niet voor de productiviteit van den Zuidelijken aanval. Daar staat tegenover, dat de verdediging zich tegen het gevreesde Westen goed geweerd heeft en den stand blank wist te houden. Wij kunnen ons niet aan den indruk onttrekken, dat eigenlijk alle ploegen zwak gespeeld hebben.
Voor de competitie hebben de tweede-klassers slag geleverd; Terneuzen heeft het tot een overwinning weten te brengen en doordat Axel verloor, is de voorsprong van de Terneuzenaren tot 4 punten gestegen. Alliance slaagde er zoowaar in tegen D.O.S.K.O. gelijk te spelen, terwijl Axel vaster dan ooit op de onderste plaats genageld is. Twee punten achter en een wedstrijd meer gespeeld beteekent voor Axel weinig goeds, vooral wanneer blijkt, zooals nu, dat de concurrenten in staat zijn tegen de sterksten, waaronder D.O.S.K.O. toch gerekend moet worden, iets te bereiken. De voor de bovenste plaats zoo belangrijke wedstrijd De Baronie-Hero eindigde in een overwinning van eerstgenoemde, zij het onder protest van de H.E.R.O.-mannen.
Breskens-De Zeeuwen de kampioenspretendenten van 3 A. Dat hebben De Zeeuwen flink aangepakt en door een welverdiende overwinning (4-2) hebben zij de bovenste plaats bereikt. Zij hebben nu een punt voorsprong op Breskens en nog twee gemakkelijke wedstrijden in het zicht. Breskens moet nog naar de Terneuzen-reserves, maar ook al winnen zij daar, dan nog gelooven wij, dat de Vlissingers het kampioenschap zullen halen.
In de derde klasse B. zorgde R.C.S. voor de groote verrassing door gelijk te spelen tegen Zeelandia. Het heeft heel weinig gescheeld of Zeelandia had een nederlaag te slikken gekregen. Er zijn vele deelen van het spel, welke de Zeelandia-ploeg beter verstaat dan R.C.S., doch daartegenover stond een zoo groot enthousiasme der R.C.S.'ers, dat de groen-zwarten bij momenten zich met verdedigen moesten tevreden stellen en geen kans voor het offensief kregen. Een wedstrijd, vinnig gespeeld en waarbij het enthousiasme de gemoederen bij wijlen zoodanig verhitte, dat de scheidsrechter moest oppassen om de leiding niet kwijt te raken. Er werd vooral in den aanvang zeer vlug gespeeld, in een tempo, waarvan vooruit te zien was, dat het niet gedurende den geheelen wedstrijd vol te houden was. R.C.S. had daarbij lang niet het slechtste deel in handen. Toen Zeelandia een 4-2-voorsprong verkregen had, dachten wij, dat een totale overrompeling van de tegenstanders was ingeluid, doch het kwam anders uit. De R.C.S.-aanval bedreigde met snelle aanvallen het Zeelandia-doel. Eén daarvan had succes en een tweede bracht zooveel verwarring, dat één der backs zijn eigen keeper het nakijken gaf. Dit deprimeerde Zeelandia zoodanig, dat zelfs een derde goal aan R.C.S. de leiding bezorgde. Een strafschop moest tenslotte Zeelandia voor de nederlaag behoeden; zoodat deze sensationeele en aantrekkelijke wedstrijd in een gelijk spel (5-5) eindigde. De jonge Souburgsche ploeg heeft misschien wel één van zijn beste wedstrijden gespeeld, doch heeft daarmee ook bewezen in de toekmnst wel wat te kunnen presteeren. Het spel is ons althans erg meegevallen. Een tamelijk onbelangrijken wedstrijd speelden de Middelburg-reserves in Bergen op Zoom tegen D.O.S.K.O. II. Zij leden er een 3-2-nederlaag. Voor a.s. Zondag staat op het programma: Middelburg-Bleyerheide, waarvan de thuisclub kan, maar ook moet winnen. Temeuzen ontvangt H.E.R.O. en zal het de Conserven-ploeg niet gemakkelijk maken, al gelooven wij niet, dat het een uitslag wordt zooals vorig jaar. Axel gaat naar T.S.C. en krijgt naar onze meening geen kans op eenig voordeel. Vlissingen ontvangt R.B.C. en kan winnen, terwijl tenslotte in 2 A. D.O.S.K.O. als gastheer van De Baronie optreedt en moet winnen om een kans op het kampioenschap te behouden. Het zal er spannen op den Raaijberg.
Goes-Zeelandia is de groote kamp van Zondag. Zal Zeelandia den voorsprong behouden? Een groote vraag, waarvan de beantwoording meteen de oplossing van den strijd om de bovenste plaats brengt. R.C.S.-Dosko 2 moet voor de thuisclub zijn als zij speelt in den vorm van j.l. Zondag.
Oranje kan Vlissingen 2 van zich afhouden, terwijl Terneuzen 2 in Middelburg van Zeelandia 2 kan winnen. De Zeeuwen gaan tegen Hulst den resteerenden tijd van den in het begin van het seizoen gestaakten wedstrijd spelen. Zij krijgen naar men ons meedeelt 10 tegenstanders tegenover zich en beginnen met den stand 1-1 nog 32 minuten te spelen. Dat moeten De Zeeuwen winnen.